Ölçek Kategorileri: 145 Aile İlişkileri, Ebeveynlik ve Aile Danışmanlığı

Berkmen, B. ve Okray, Z. (2015). Çocuk İstismarı Ölçeğinin Türkçe’ ye çevirisi, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1, 242-254.

Aktu, Y., ve Dilekmen, M. (2021). Çocuk İstismarına İlişkin Bilişler Ölçeği: Ebeveyn formu. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 13(1), 388-404. doi: 10.18863/pgy.995589

Demirtaşlı, S. (2022). Çocuk İstismarını Bildirme Niyet Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Tez No. 790800) [Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/

Şimşek, A. H. (2017).Çocuk Sahibi Olma Motivasyonları Ölçeği Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (13), 395-408.

Halman-Kara, P. (2022) Çocuk Saldırganlığına Yönelik Anne Baba Tutum Ölçeği (Tez No. 755175) [Doktora tezi,  İstanbul Arel Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Buran, B. Ş. (2015). Çocuk Uyumu ve Anne Baba Yeterlik Ölçeği 2-12 yaş (child adjustment and parent effıcacy scale-CAPES)'ın toplum ve klinik örneklemlerinde Türkçe geçerlik ve güvenirlik özelliklerinin değerlendirilmesi [Tıpta uzmanlık tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Kılınç, F. E. ve Narin, E. (2016). Çocuk Yeti̇şti̇rme Tutum Ölçeği̇ni̇n geli̇şti̇ri̇lmesi̇: geçerli̇k ve güveni̇rli̇k çalışması. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 199-222.

Özyürek, A. (2017). Okul öncesi çocuğa sahip anne-babalara yönelik “çocuk yetiştirmeye ilişkin anne-baba görüşleri ölçeği” ve “anne-baba tutum ölçeği” geliştirme çalışması. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2 (1), 26-38.

Özyürek, A . (2018). Anne- baba çocuk yetiştirme tutumları ve üç farklı ölçek geliştirme çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 22(2) , 659-676.

Dönmez, Ö. (2022). Erken çocukluk döneminde Fırsat Verici Ebeveynlik Programı’nın etkililiğinin incelenmesi (Tez No. 764120) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi].  Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Köyceğiz-Gözeler, M., Bozkurt-Polat, E. ve Kan, A. (2020). Çocukla İletişime Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.  M. B. Kurt (Ed.), Eğitim bilimleri alanında güncel çalışmalar içinde (s. 265-288). Duvar.

Demirtaş, S. (2011). Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği’nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Demirtaş-Zorbaz, S. ve Korkut-Owen, F. (2013). Çocuklar İçin Aile İlişkileri Ölçeği’nin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (39), 58-67. .

Arifoğlu, B., Richard, N. Ş., Razı, G. ve Öz, F. (2010). Çocuklar İçin Boşanmaya Uyum Envanteri geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(3), 121-127.

Işık, H., & Şahin Acar, B. (2024). Çocuklara Yönelik Toplumsal Cinsiyet Kalıpyargıları Ölçeğinin ebeveyn örnekleminde geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25(2), 257-275. https://doi.org/10.17494/ogusbd.1428227

Nazlı, S., Halisdemir, D., Gülleroğlu, H. D., & Semra, K. (2021). Çocukların Boşanmaya Uyum Ölçeği-Okul Formunun Geliştirilmesi. Milli Eğitim, 50(232), 247-265.

Kiye, S. & Nazlı, S. (2022). Çocukların Boşanmaya Uyumu Ölçeği-Aile Formu’nun Geliştirilmesi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (2), 119-133. DOI: 10.18026/cbayarsos.1054227

Nazlı, S., Halisdemir, D., Gülleroğlu, H. D. ve Kiye, S. (2021). Çocukların Boşanmaya Uyumu Ölçeği-Okul Formu'nun geliştirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 50(232), 247-265. https://doi.org/10.37669/milliegitim.746784

Özdemir, S. (2002). Çocuğunu çalıştıran ve çalıştırmayan annelerin çocuk işçiliği ve eğitime ilişkin tutumları yönünden karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Hiçyılmaz, Y. (2023). Çocukların Çizim Becerilerine Yönelik Ebeveyn Desteği Ölçeği’nin Türk kültürüne uyarlanması çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 44, 22-42.

Hiçyılmaz, Y. (2023). Çocukların Çizim Becerilerine Yönelik Ebeveyn Desteği Ölçeği: Türk kültürüne uyarlama çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (44), 22-42.https://doi.org/10.14520/adyusbd.1291018

Kaçmaz, C., Çelik, O. T., Candemir, B., Kahraman, Ü., & Sarı, T. (2025). The sources of Parental Anxiety in Children’s Education Scale: Psychometric properties of the Turkish version. Psychology in the Schools. https://doi.org/10.1002/pits.23536

Ulu, İ. P. ve Fışıloğlu, H. (2004). Çocukların Evlilik Çatışmasını Algılaması Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 7(14), 61-75.

Kemaloğlu, Y. K., Gökdoğan, Ç., Eroğlu, K., Şahin Kamışlı, G. İ., Altınyay, Ş. & Bayramoğlu, İ. (2021). Validation of the Turkish Version of the Parents’ Evaluation of the Aural/Oral Performance of Children (PEACH) Rating Scale. ENT Updates 11 (3), 165-173. https://doi.org/10.5152/entupdates.2021.21096

Çolak, B. (2024). Çocukların Psikoseksüel ve Psikososyal Gelişim Düzeylerine İlişkin Ebeveyn Farkındalık Ölçeği geliştirilmesi (Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.