Ölçek Kategorileri: 145 Aile İlişkileri, Ebeveynlik ve Aile Danışmanlığı

Tuncer, M., & Oskay, Ü. Y. (2023). The Validity and Reliability of the Perceived Maternal Parenting Self-Efficacy Scale: Turkish Version. CURARE Journal of Nursing, (1), 17-22. https://doi.org/10.26650/CURARE.2023.003

Özmen, T. (2021) Astımlı Çocuklar İçin Aile Yönetimi Ölçeğinin Türkçe geçerlik güvenirlik çalışması (Tez No. 683076) [Yüksek Lisans Tezi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özmen, T. (2021). Astımlı Çocuklar için Aile Yönetimi Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Teze, S., Arslan, E. (2016). Ayrılık Kaygısı Değerlendirme Ölçeği Çocuk/Ebeveyn Formu geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Social Science, 48 (81), 333-344. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS3481

Güleç, D. (2010). Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği'nin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Çiçek Özdemir S. , Kan A.(2022). Baba adayları için doğuma katılmaya yönelik tutum ölçeği geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Nursology, 25(3), 146-152 . https://doi.org/ 10.5152/JANHS.2022.936036

Yılmaz Olcay, F.E. & Kalı Soyer, M. (2022). Baba bakım verme ve bağlanma stilleri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Turkish Studies – Social Sciences. 17(6), 1309-1324. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.62108

Ünlü, Ş. (2010). Being fathered and being a father: Examination of the general pattern of Turkish fathers' and their own fathers' involvement level for children between the ages of 0-8 (Yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Sımsıkı, H. ve Şendil, G. (2014). Baba Katılım Ölçeği' nin geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49), 104-123. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.23977

Çelik, H., & Bulut, O. (2019). Examining Turkish adults’ recalled experiences of their father’s presence. Journal of Family Issues, 40(9), 1224-1251.

Güleç, D. (2010). Baba- Bebek Bağlanma Ölçeği’nin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Güleç, D. ve Kavlak, O. (2013). Baba- Bebek Bağlanma Ölçeğinin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10( 2 ), 170-181.

Demir, E. ve Aksoy, A.B. (2016). Baba- Çocuk Duygulanım, Yanıt Verme ve Meşguliyet Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies. 3 (45), 381-392.

Kuruçırak, Ş. (2010). 4-12 aylık bebeği olan babaların, babalık rolü algısı ile bebek bakımına katılımı arasındaki ilişkİ (Yüksek Lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Koçak, V., Altuntuğ, K., Geçkil, E., Ege, E. (2015).Babaların Doğum Sonu Güvenlik Hisleri Ölçeğinin geçerlilik ve güvenirliğinin incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(3),172-180 . DOI: 10.17049/ahsbd.60358

Uzun, H. (2020). Babalık Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 551-568. https://doi.org/10.29029/busbed.799787

Ünlü, Ş. (2010). Being fathered and being a father: Examination of the general pattern of Turkish fathers' and their own fathers' involvement level for children between the ages of 0-8 (Yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kuzucu, Y. (1999). Babalarıyla çatışma düzeyi yüksek ve düşük olan ergenlerin ve babalarının babalık rolüne ilişkin algılarının karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Benli, T. E., & Aksoy Derya, Y. (2021). Turkish validity and reliability study of Paternal Antenatal Attachment Scale. Perspectives in Psychiatric Care, 57(1), 295-303. https://doi.org/10.1111/ppc.12563

Alpak, S. K. (2023). Babanın Sağlığa Katılımı Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirliği (Tez No. 798426) [Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/

Dönmez, Ö. (2019). Babasavar Annelik Ölçeği’nin geliştirilmesi ve okul öncesi çağda çocuğu olan anne-babaların etkileşim davranışlarının incelenmesi (Tez no. 560462). (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü

Sümer, N., Sayıl, M. ve Kazak-Berument, S. (2016). Anne Duyarlığı ve Çocuklarda Bağlanma: Anne Duyarlığı Sınıflama seti ve Bağlanma Davranışı Sınıfla Seti. Koç Yayınları.

Kumral, S. (2017). Türk kültüründe bakım verenlerin sosyal destek ihtiyaçlarını ölçen bir sosyal destek ölçeği geliştirme çalışması: Bakım Verenin Aldığı Sosyal Destek Ölçeği. (Tez No. 670588) [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]

Gürcan Yıldırım, D. & Gençöz, T. (2022). Barrett-Lennard İlişki Envanteri Türkçe Formunun Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. AYNA Klinik Psikoloji Dergisi, 9 (3), 588-606. DOI: 10.31682/ayna.1078663

Meral, B & Cavkaytar, A. (2013). Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim. 38 (170), 49-60.