Ölçek Kategorileri: 128 Kişilik ve Benlik

Helvacı, M. A. (2011). Değişime Karşı Direniş Nedenlerini Belirleme Ölçeği. Education Sciences, 6 (3), 2033-2047.

Kıransal, N., & Kaya, F. (2022). Validity and reliability study of the Turkish version of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Stigma Questionnaire. Perspectives in psychiatric care, 58(3), 978-985.

Usta, G., Uğurlu, C. & Şimşek, A. (2016). Development Study for Absenteeism Attitude Scale . Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1). 504-515. http://dx.doi.org/10.17860/efd.87915.

Duman, A. (2024). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin Ahlaki Kazanım Amacına Erişim Düzeyi Ölçeği (DKAB-AKÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 24(2), 607-637. https://doi.org/10.33415/daad.1493303

Hamurcu, P., Şahin, İ. N., Batar, N., & Çelik, A. (2023). Diyet Öz Yeterlilik Ölçeği Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Osmangazi Tıp Dergisi, 45 (2), 151-160.  Doi: 10.20515/otd.1176057

Çetinkaya, A., Metin, A., Erbiçer, E. S. & Yavuz, E. (2022). Adaptation of Appearance-Related Social Media Consciousness Scale into Turkish: A validity and reliability study on adolescents. International Journal of Social Sciences and Education Research, 8 (1), 63-70. https://doi.org/10.24289/ijsser.1034318

Akbaş, B., & Durmuşoğlu, M. C. (2024). Doğaya Bağlılık Eğilimi Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 61, 2232-2257. https://doi.org/10.53444/deubefd.1455914

Yılmaz, E.D., Gençer, A.G., Aydemir, Ö., Yılmaz, A., Kesebir, S., Ünal, Ö., Örek, A. ve Bilici, M.(2014). Dokuz Tip Mizaç Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirliği.Eğitim ve Bilim, 39(171), 115-137.

Demirel, E. D., Ünal, Ö., Plancı, M., Kandemir, M., Örek, A., Akkın, G., Demir, T., Üstündağ, M. F., Gürçağ-Naşit, S., Aydemir, Ö. ve Selçuk, Z. (2015). Dokuz Tip Mizaç Ölçeği Ergen (DTMÖ-E) Formunun geçerlik güvenirliği ve ergenlerde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu İle mizaç tipleri arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 40(179), 361-381.

Güler, İ. (2018). Dolaylı travma ölçeği: Türkçe uyarlama ve sosyal hizmet uzmanlarının dolaylı travma açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Hizmetler Anabilim Dalı, İstanbul.

Uslu, Y., & Gizir, C. A. (2019). Duygu-durum farkındalığı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(19), 18-29.

Sağlam Topal, B., & Yavuz Sever, A. (2024). I love you but I can’t say: adaptation of the Measure of Verbally Expressed Emotion (MoVEE) to Turkish and investigation of psychometric properties. Current Psychology. Advance online publication. https://doi.org/10.1007/s12144-024-05861-5

Deniz, M., Çok, F., ve Duyan, V. (2013). Duygusal Özerklik Ölçeği’nin ergenler için uyarlanması ve psikometrik özellikleri. Eğitim ve Bilim, 38(167), 352-363.

Yurtsever, M. (2009). Ebeveyn Çocuk Hakları Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve anne babaların çocuk haklarına yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi ( Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ağlar, C. (2022) Ebeveyn görüşlerine göre öğrenci kişilik özelliklerinin belirlenmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 756708) [Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Erol, T., & Kaya, M. (2022). Edebî Eserlerdeki Kahramanları Rol-Model Alma Ölçeğinin geliştirilmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (31), 348-364. Doi: 10.29000/rumelide.1221583.

Bolat, Y., & Baş, M. (2023). İki önemli öğretmenlik mesleği yeterliği: Eğitim programı okuryazarlığı ve eğitim programı liderliği. Yaşadıkça Eğitim, 37(2), 294-330. https://doi.org/10.33308/26674874.2023372541

Morsünbül, Ü. ve Atak, H. (2013). Ego Kimlik Süreci Ölçeği Türkçe versiyonunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2043-2058. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2013.4.1623

Karabulut, H., Gökçe, H., & Kariper, İ. A. (2023). Eleştirel Düşünme Becerisi Ölçeği’nin geliştirilmesi (Ortaokul örneklemi). Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 443-461. https://doi.org/10.21449/ijate.1169977

Efe, P., & Başkurt, İ. (2024). Eleştirel Okuma Testi geliştirme çalışması. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 12(1), 46–71. https://doi.org/10.35233/oyea.1317810

Subaş, A ve Çetin, M. (2017) Enneagram Kişilik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlilik çalışması Sosyal Bilimler Dergis, 4 (11), 160-181.

Yanartaş, Ö., Malakçıoğlu, C., Acarkan, İ., & Akça,E. (2022). Validity and reliability of Enneagram Personality Types and Subtypes Inventory in a Turkish sample. Anadolu Kliniği Tıp Bilimleri Dergisi, 27(3), 248-259.

Yiğitce, A. N., & Şentürk, Ş. (2024). Erdemli İnsan Algısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Ondokuz Mayis University Journal of Education Faculty, 43(1), 397-449. https://doi.org/10.7822/omuefd.1334877

Büyüköksüz, E., & Erözkan, A. (2019). Öz-Şefkat Ölçeği-Kısa Formu (ÖŞÖ-KF): Ergen Örnekleminde Ölçek Uyarlama Çalışması. Journal of Cognitive Behavioral Psychotherapy and Research, 10(Supplement 1),17.

Okan, N. (2016). Liseler İçin Ergen İrade Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.