Ölçek Kategorileri: 128 Kişilik ve Benlik

Yeşil, R. (2015). Sivil Birey Özalgı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Journal of Educational Science, 3(4), 104-118. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jedus/issue/16127/168723

Savran, C. (1993). Sıfat Listesi'nin (Adjective Check List) Türkiye koşullarına uygun dilsel eşdeğerlilik, geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması ve örnek bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bacanlı, H., İlhan, T. ve Aslan, S. (2009). Beş faktör kişilik kuramına dayalı bir kişilik ölçeğinin geliştirilmesi: Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 261-279.

Golzar, A. F. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine yönelik sorumluluk ölçeğinin geliştirilmesi ve sorumluluk düzeylerinin cinsiyet, denetim odağı ve akademik başarıya göre incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Barut-Tugtekin, E. & Dursun, Ö. Ö. (2020). Examining virtual identity profiles of social network users with respect to certain variables/Sosyal ağ kullanıcılarının sanal kimlik profillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi,, 10(2), 427-464. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2020.015

Uysal, A. & Gürol, M. (2018). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Öğretime Yönelik Özgüven Ölçeği’nin geliştirilmesi. International Journal of Field Education, 4(2), 70-82. https://doi.org/10.32570/ijofe.449077.

Ökten, M. S. (2023). Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeği: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Validasyon Çalışması. Mavi Atlas, 11(2), 238-254. https://doi.org/10.18795/gumusmaviatlas.1325896

Ökten, M. S. (2024). Üniversite öğrencilerinin sosyal medyada kimlik inşasına yönelik ölçek geliştirme çalışması. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 7(2), 93-101. https://doi.org/10.32329/uad.1465536

Ortakaya, Ü. BEN. & Karagöl, ET (2022). Sosyal yardım verenlerin sosyal yardım algısı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması * . JOEEP: Gelişmekte Olan Ekonomiler ve Politika Dergisi , 7(1), 173-183 . https://dergipark.org.tr/en/pub/joeep/issue/66260/1043003 adresinden alınmıştır.

Kara, M., Genç, M. & Çetin, M., Ç. (2024). Athlete Identification Level Scale: Validity and reliability study. International Journal of Recreation and Sport Science, 8 (1), 34-45. https://doi.org/10.46463/ijrss.1479136

Uner, S., & Turan, S. (2010). The construct validity and reliability of the Turkish version of Spreitzer’s Psychological Empowerment Scale. BMC Public Health, 10, 117-124. doi:10.1186/1471-2458-10-117

Karakaya, F. & Yılmaz, M. (2022). STEM Etkinlikleri Öz Yeterlik Algı Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 20(2), 610 – 629. DOI:10.37217/tebd.1095954

Uçar, M.E. (2010). Üniversite öğrencileri ve üniversiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Sümer, H. C., Sümer, N., Çifci, S. ve Demirutku, K. (2000). Subay kişilik özelliklerinin ölçülmesi ve yapı geçerliği çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 15-40.

Karslı, E., & Tunca, N. (2023). Suya Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlik-güvenirlik çalışması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(3), 702-719. https://doi.org/10.34056/aujef.1275139

Yazıcı, H., Altun-Kobul, F., & Özyazıcı-Kuzur, Ö. (2022). Tek Başına Olma Motivasyonu Ölçeğinin Türk Kültürüne uyarlanması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(4), 1500-1511.

Erpay, T. ve Atik, G. (2019). Tek Başına Olmayı Tercih Etme Ölçeği: Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Education Journal, 27(6), 2493-2500. doi:10.24106/kefdergi.3371

Özsoy, E., Rauthmann, J F., Jonason, P K., Ardiç, K.(2017). Reliability and validity of the Turkish versions of Dark Triad Dirty Dozen (DTDD-T), Short Dark Triad (SD3-T), and Single Item Narcissism Scale (SINS-T). Personality and Individual Differences, 117(15), 11-14. DOI: 10.1016/j.paid.2017.05.019.

Ozden, C., Tezer, M. & Atasoy, R. (2019). Developing technology and design course self-efficacy scale: A validity and reliability study. World Journal on Educational Technology: Current Issues, 11(3), 186–197.

Kurt-Ertübey, C. (1988). Çocuklarda denetim odağı ölçeği uygulaması (Yüksek Lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir

Kaya, C. (2022). Preliminary psychometric validation of the Turkish version of the Core Self-Evaluations Scale for individuals with cancer in Turkey. Journal of Rehabilitation, 88(2), 66-73.

Büyüksevindik, B. ( 2018). Tevazu Ölçeği Geliştirme Çalışması (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Oyar, E. & Atar, H. Y. (2021). TIMSS 2015 Matematiksel Benlik Saygısı Ölçeğinin ifadelerinin bifaktör modellere göre incelenmesi. International Journal of Assessment Tools in Education, 8(2), 326-341. https://doi.org/10.21449/ijate.718670.

Turğut ,N. (2017). Hastanede çalışan hemşire ve sağlık personeli örnekleminde “Sosyal İyi Olma Hali Ölçeği” ve “Toplulukçu Yeterlilik Ölçeği” geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Balcı, A. , Kıral, E. , Kalafat, T. & Boysan, M. (2009). Kendini mükemmeliyetçi gösterme ölçeğinin Türk örnekleminde psikometrik özellikleri . Kriz Dergisi , 17 (3) , 23-32 . https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000303