Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Aydınlı, S. (2006) Sağlığın korunması ve geliştirilmesiyle ilgili temel davranışları değerlendirmek üzere "yaşam biçimi ölçeği" geliştirme çalışmaları ve bu ölçeğin güvenilirlik araştırması. (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.

Doğan, T., Yıldırım, İ., & Myers, J. E. (2012). Adaptation of the Wellness Evaluation of Lifestyle Scale to Turkish. Eurasian Journal of Educational Research, 46, 23-40.

Öz Soysal, F. S., Yurdabakan, İ., Uz Baş, A., ve Aysan, F. (2016). Yaşam Boyu Kardeş İlişkileri Ölçeğinin genç yetişkinlerde geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 13(3), 5351-5361.

Gür Erdogan, D., ve Arsal, Z. (2016). The development of Lifelong Learning Trends Scale. Sakarya University Journal of Education ,6(1), 114-122. http://dx.doi.org/10.19126/suje.32361

Yaman, F. (2014) Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği) (Tez No. 357629) [Yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Kim, H. J., Buyukgoze-Kavas, A., Duffy, R. D., & Perez, G. (Under review). A Cross-Cultural Validation of Psychology of Working Theory with Turkish Working Adults.

Karaman, M. A., Balkin, R. S., & Juhnke, G. J. (2018). The Turkish adaptation of the Juhnke-Balkin life balance inventory Turkish Form. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 51,(3), 141-150. doi: 10.1080/07481756.2017.1308226

Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Durak, M., Senol-Durak, E., & Gencoz, T. (2010). Psychometric properties of the Satisfaction with Life Scale among Turkish university students, correctional officers, and elderly adults. Social Indicators Research, 99(3), 413-429. doi: 10.1007/s11205-010-9589-4

Dağlı, A. ve Baysal, N. (2016). Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi , 15(59), 1250-1262.

Arıkan, Ç. A. ve Zorbaz, S. D. (2020). Yaşam doyumu ölçeğinin cinsiyete ve zamana göre ölçme değişmezliğinin incelenmesi. Turkish Journal of Education, 9(4), 260-272. https://doi.org/10.19128/turje.774452

İşgör, İ.Y., Kaygusuz, C., & Özpolat, A.R. (2012). Life positions scale language equivalence, reliability and validity analysis. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 47, 284 – 291.

Ekşi, H., Kaya, Ç. & Sancar, D. (2018). A convenient measure for psychoeducational effectiveness studies: the Psychometric properties of Life Effectiveness Questionnaire [Psikoeğitim etkililiği incelemeleri için elverişli bir araç: Yaşam Etkililiği Ölçeği’nin psikometrik özellikleri]. Paper presented at 8th International Conference on Research in Education- ICRE, May, 9-11, Manisa, Turkey (pp. 488-491). Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Derneği.

Sonmez, F. (2023). Psychometric properties of the Turkish version of the Aspiration Index and the relationship between aspirations and subjective well-being. International Journal of Happiness and Development, 8 (1), 28–43. http://doi.org/10.1504/IJHD.2023.10055261

Can, G., Akin, S., Aydiner, A., Ozdilli, K., Oskay, U., & Durna, Z. (2011). A psychometric validation study of the Quality of Life and Famcare Scales in Turkish cancer family caregivers. Quality of Life Research, 20(8), 1319-1329.doi:10.1007/s11136-011-9867-x

Erci, B. (2005). Reliability and validity of the Turkish version of The Quality Of Life Scale. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 8(2),74-81.

Türütgen-Şimşek, Z. (2000). Ruhsal bozukluğu olan kişilerin yaşam kaliteleri ve toplum içinde bakım ve tedavilerine örgütsel bir yaklaşım (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özer, S. (2002). Kalp yetmezliğinde sağlık davranışları ve yaşam kalitesi ilişkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Pınar, R. (1995). Diabetes Mellitus`lu hastaların yaşam kalitesi ve yaşam kalitesini etkileyen faktörlerin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

İğici-Öner, S. (2010). Ankara Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi' ne 2008 Yılı ilk yarısında başvuran yaşa bağlı maküla dejenerasyonu olgularının NEI VFQ-25/TR Yaşam Kalitesi Ölçeği ile Değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Koçyiğit, H., Aydemir, Ö., Ölmez, N. ve Memiş, A. (1999). Kısa form-36 (KF36)’nın Türkçe versiyonunun güvenirliliği ve geçerliliği. İlaç ve Tedavi Dergisi,12(2), 102-106.

Köse, M.F., Çobanoğlu, G., ve Mercan Sarı, R. (2022). Yaşam Memnuniyeti Ölçeği’nin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 55, 324-346.doi:10.9779.pauefd. 1020012

Köse, M.F., Çobanoğlu, G., ve Mercan Sarı, R. (2022). Yaşam memnuniyeti ölçeği’nin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. https://doi.org/10.9779/pauefd.1020012

Akın, A. ve Yalnız, A. (2015). Yaşam Memnuniyeti Ölçeği (YMÖ) Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(54), 95-102. http://dx.doi.org/10.17755/esosder.68461