Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Gilleard, E., & Gilleard, C. (1989). A comparison of Turkish and Anglo‐American normative data on the Wechsler Memory Scale. Journal of Clinical Psychology, 45(1), 114-117. https://doi.org/10.1002/1097-4679(198901)45

Savaşır, I. ve Şahin, N. (1995). Wechsler Çocuklar İçin Zeka Ölçeği uygulama kitapçığı. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.

Bakar E., Soysal Ş., Kiriş N., Şahin A., Karakaş S. (2005). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun değerlendirilmesinde Wechsler çocuklar için zeka ölçeği geliştirilmiş formunun yeri. Klinik Psikiyatri Dergisi, 8(1), 5 – 17.

Karakuş P. S. , Örüm M. H. , Kuştepe A. , Kara M. Z. & Kalenderoğlu A. (2020). Dikkat-Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu’nda Wechsler Çocuklar İçin Zekâ Ölçeği-IV’nin Klinik Kullanımı. Medical Records, 2(1) 1-4. https://doi.org/10.37990/medr.689675

Koyunoğlu, S., Onal Sönmez, A., Kahyaoğlu Çakmakçı, H. A., Erdoğan, A. (2022) Wechsler çocuklar için zekâ ölçeği-IV alt puanlarının dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuk ve ergenler açısından incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 25(1), 41-48. https://doi.org/10.5505/kpd.2022.26780

Çelik, C., Yiğit, İ. ve Erden, G. (2015). Wechsler Çocuklar İçin Zeka Ölçeği Geliştirilmiş Formunun doğrulayıcı faktör analizi: Normal zihinsel gelişim gösteren çocukların oluşturduğu bir örneklem. Türk Psikoloji Yazıları, 18(35), 21-29.

Uluç, S., Öktem, F., Erden, G., Gençöz, T. ve Sezgin, N. (2011). Wechsler Çocuklar İçin Zekâ Ölçeği-IV: Klinik bağlamda zekânın değerlendirilmesinde Türkiye için yeni bir dönem. Türk Psikoloji Yazıları, 14(28), 49-57.

Sezgin, N. , Baştuğ, G. , Yargıcı Karaağaç, S. & Yılmaz, B. (2014). Wechsler Yetişkinler İçin Zekâ Ölçeği Gözden Geçirilmiş Formu WAIS-R Türkiye Standardizasyonu: Ön Çalışma . Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi , 54 (1) , 451-480 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/dtcfdergisi/issue/66789/1044484

Sapmaz, Ş., Ergin, D. ve Celasin, N. (2021). Weiss İşlevsellikte Bozulma Ölçeği-Özbildirim Formu Türkçe güvenilirliği ve geçerliliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 32(4), 261-266. https://doi.org/10.5080/u25086

Yıldız, S. (1993). Kronik ağrı sendromunda çok boyutlu değerlendirme (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Totan, T. (2018) Ortaokul ve lise öğrencilerinde sınav kaygısının değerlendirilmesi: Westside Sınav Kaygısı Ölçeği. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2), 143-155.

Totan, T. ve Yavuz, Y. (2009). Westside Sınav Kaygısı Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 95-109.

Eser, E., Çevik, C., Baydur, H., Güneş, S., Esgin, T. A., Öztekin, Ç. S., … & Özyurt, B. (2019). Reliability and validity of the Turkish version of the WHO-5, in adults and older adults for its use in primary care settings. Primary health care research & development, 20(e100), 1-7. https://doi.org/10.1017/S1463423619000343

Körükçü, Ö., Kukulu, K., & Firat, M. Z. (2012). The reliability and validity of the Turkish version of the Wijma Delivery Expectancy/Experience Questionnaire (W‐DEQ) with pregnant women. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 19(3), 193-202. doi: 10.1111/j.1365-2850.2011.01694.x

Öksüz, Y. (1997). Duyguların açılması eğitiminin üniversite öğrencilerinin özerklik düzeyine etkisi (Dotora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Yıldırım, İ., & Albez, C. (2022). Investigation of school administrators’ assumptions regarding management practices based on X-Y Theory. International Journal of Contemporary Educational Research, 9(4), 770-784. https://doi.org/10.33200/ijcer.1092445

Oruç, E. & Demirci, C. (2020). Yabancı dil dersinde katılımın ölçümü: Yabancı Dil Dersi Katılım Ölçeği. Turkish Studies – Educational Sciences, 15 (2), 1113–1126. https://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.40025

Ayhan, Y. Z. (2021). Yabancı Dil Konuşmaya Karşı Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve üniversite öğrencilerinin yabancı dil konuşmaya karşı tutumları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi,9(117), 335-362. http://dx.doi.org/10.29228/ASOS.51329

Genç Köylü, S. ve Işık, A. D. (2020). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenme Kaygısı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 5(2), 167-181. DOI: 10.29250/sead.754276.

YILDIZ, A., & GÜRLEK, M. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenmeye yönelik tutum ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Uluslararası Ders Kitapları ve Eğitim Materyalleri Dergisi, 2(1), 104-122.

Sevim, O., ve Doyumğaç, İ. (2022). Yabancı Dil Olarak Türkçe Yazma Motivasyonu ölçeğinin geliştirilmesi: keşfedici karma desen çalışması. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 7(2), 969-1006. https://doi.org/10.32321/cutad.1133901

Özkaya, N. (2021). Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretilmesinde Öğrenen Özerkliği Ölçeği geliştirme (Tez No. 706605) [Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Gezer, M. ve İlhan, M. (2022). Adaptation of xenophobia scale to Turkish: A validity and reliability study. International Journal of Psychology and Educational Studies, 9(1), 230–243. https://dx.doi.org/10.52380/ijpes.2022.9.1.744

Yeşil, R. (2021). Yabancı öğrencilerden beklenti ölçeği “Akran Değerlendirme Formu”nun geçerlik ve güvenirlik incelemesi . Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 21 (1) , 36-51.

Arman, G. (2008).Yabancı yöneticilere yönelik tutumlar : Bir ölçeğin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Koç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,İstanbul.