Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Kılıç, S. (2018). Üniversite öğrencilerinde pozitif şemaların iyi oluş ve psikolojik belirtileri yordaması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çankır, B. (2016). Çalışanlarda pozitif ses çıkartma nasıl oluşur? Örgütsel güven, psikolojik sözleşme ihlali, lider-üye etkileşimi ile pozitif ses çıkartma davranışı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), 1-12.

Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26.

Bulut M., Arslantaş H., Dereboy İ. (2019). Şizofreni hastalarının bakım vericilerine uygulanan psikoeğitimin bakım vericilerin duygu dışavurumlarına ve hastaların pozitif ve negatif sendrom ölçeği puanlarına olan etkisi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 22(3), 286 – 297. https://doi.org/10.5505/kpd.2019.32559

Yurttaş, S., ve Sarıkoca,E. (2018). Pozitif ve Negatif Yaşlı Ayrımcılığı Ölçeği (PNYAÖ) geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 22(Özel Sayı 2), 1977-1991.

Yılmaz, H. (2018). Pozitif ve Negatif Yönelimli Bilişsel, Duyuşsal ve Somatik Empati Ölçeği: Çocuk ve Ergen sürümünün Türk kültürüne uyarlama çalışması. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 2(4), 319-344

Kaşıkcı, F., & Zaferoğlu-Kaşıkcı, M. (2021, 7-10 Ekim). Psychometric properties and measurement invariance of the Positive Solitude Scale in Turkish samples [Bildiri sunumu]. 2. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Muş, Türkiye.

Çıkrıkçı, Ö., Çiftçi, M. ve Gençdoğan, B. (2015). Pozitiflik Ölçeği Türkçe formu’nun psikometrik özellikleri. The Journal of Happiness &Well-Being, 3(1), 57-76.

Duy, B. & Yıldız, M. A. (2020). Investigation of the Psychometric Properties of the Turkish Adaptation of Positivity Scale for Adolescents and Young Adults. Studies in Psychology, 40(1), 1-18.  https://doi.org/10.26650/SP2018-0017

Gerez Taşgın, F. & Börekçi, M. (2025). Pragmatic Awareness Scale: Validity and reliability study. Boğaziçi University Journal ofEducation, 42-4(1), 73–86. https://doi.org/10.52597/buje.1594381

Alev, G., Diken, İ. H., Ardıç, A., Diken, Ö., Şekercioğlu, G., & Gilliam, J. (2014). Adaptation and Examining Psychometrical Properties of Pragmatic Language Skills Inventory (PLSI) in Turkey. Elementary Education Online, 13(1), 258-273.

Alev, G. (2011). Pragmatik Dil Becerileri Envanteri'nin Türkçe standardizasyon çalışması (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Alemdar, D. K. ve Tüfekçi, F. G. (2015). Prematüre Bebek Konfor Ölçeği’nin Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 12(2), 142-148.

Sarı Çetin, H. (2020). Premenstrual Değişimle Baş Etme Ölçeği Türkçe geçerlik ve güvenirliği (Yüksek Lisans Tezi). Ordu Üniversitesi.

Yıldırım Gürkan, D. (2022). Premenstrual Semptomlar Tanılama Ölçeği ve günlüğünün geliştirilmesi (Tez no. 727646) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi,]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Abay, H. (2019). Üniversite öğrencilerinde bilgi-motivasyon-davranış becerileri (IMB) modeli'ne dayandırılan premenstrual semptomlar ile baş etme eğitim programının etkinliğinin değerlendirilmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Ankara.

Yılmaz, S. D. ve Beji, N. K. (2013). Prenatal Bağlanma Envanteri’nin Türkçe'ye uyarlanması: Güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 16(2), 103-109.

Çevik, F. T. (2018). Prenatal Bağlanma Ölçeği: Güvenirlik ve geçerlik çalışması [Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Alpuğan, Z. (2016). Prenatal Distres Ölçeği ile gebeliğin üç trimesterında görülen psikososyal stresörlerin tespiti ve karşılaştırılması (Tez no. 658599) [Yüksek Lisans, Üsküdar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Aydın, A. (2016). Prenatal Emzirme Öz-yeterlilik Ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum

Doğanülkü, H. A., & Kırdök, O. (2025). Proactive Career Behaviors Scale: A study of validity and reliability. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 15(76), 1-16. https://doi.org/10.17066/tpdrd.1424260

Çıkrıkçı, Ö.,ve Düzgün, Ş. (2013). A new scale to investigate university students’ problems: The development and psychometric properties of the Problem Field Scale for university students. The Online Journal of Counseling and Education, 2 (4), 12-25.

Sezgin, E. (2011). Problem Çözme Becerisi Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

İnel-Ekici, D. ve Balım, A. G. (2013). Ortaokul öğrencileri için Problem Çözme Becerilerine Yönelik Algı Ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 67-86.

Oğuz, V. ve Köksal- Akyol, A. (2015). Problem Çözme Becerisi Ölçeği (PÇBÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44(1), 105-122. http://dx.doi.org/10.14812/cufej.2015.006