Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Ekşi, H , Demirci, İ , Kaya, Ç . ve Ekşi, F . (2017). Karakter Gelişim İndeksi’nin Türk Ergenlerdeki Psikometrik Özellikleri. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 476-500. https://doi.org/10.12984/egeefd.284832

Özdemir-Bişkin, S. ve Sop, A. (2021). Karakter Güçleri Envanteri Erken Çocukluk Formunun Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 177-193. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2021.21.60703-654580

Demirci, İ., Güldal, Ş., & Ekşi, H. (2024). Karakter güçlerinin sınıflandırılması ve ölçülmesi: VIA-IS-P ve GACS-24 yetişkin formlarının Türkçeye uyarlanması. Değerler Eğitimi Dergisi, 22(48), 437-464. https://doi.org/10.34234/ded.1545729

Kaya, C. (2022). Adaptation and Preliminary Validation of a Positive Psychology Assessment Tool: Character Strengths Semantic Differential Scale. Journal of Psychoeducational Assessment, 40 (4), 451–464.  https://doi.org/10.1177/07342829211070404

Aytaç, M. B. (2022). Karanlık Dörtlü (The Short Dark Tetrad-SD4) Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve karanlık dörtlünün pazarlama araştırmalarındaki yerinin tartışılması. İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 129-149. https://doi.org/10.33416/baybem.1041678

Özten, İ., & Çiçek Sağlam, A. (2023). Karanlık Liderlik Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (15), 31-53.

Okan, G. (2018). Karanlık Liderlik Ölçeği: Çalışanların algısı üzerine bir ölçeklendirme çalışması (Tez No. 524938) [Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Bekiroğlu, B., & Tatar, A. (2022). Karanlık Üçlü (K3) Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve İlk Geçerlik Çalışmaları-I. Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 8(63), 1552–1564. https://doi.org/10.29228/smryj.63756

Toplu Yaşlıoğlu, D., Atılgan, Ö. (2018). Karanlık Üçlü Ölçeği: Türkçe’ ye Uyarlama, Güvenilirlik Ve Geçerlilik Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 5 (3) , 725-739. https://doi.org/10.30798/makuiibf.435604

Bekiroğlu, B. (2020). Karanlık Üçlü Ölçeği’nin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin klinik bağlamda incelenmesi (Yüksek lisans tezi, Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü).

Bektas, M., Ozturk, C., & Armstrong, M. (2010). Validity and reliability study of the Turkish version of the Decisional Balance Scale for adults. Journal of Addictions Nursing, 21(1), 6-13. doi: 10.3109/10884601003628096

Bektaş, M., Öztürk, C. ve Armstrong, M. (2010). Çocukların sigara içme durumunu öngören ve tanımlayan Karar Denge Ölçeğinin psikometrik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11(4), 327-334.

Kuzgun Y. (1993). Karar stratejileri ölçeği: geçerlik ve güvenilirliği. ( 1993 ). VII. Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. içinde Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayını.

Karakaş- Günal, E. (1999). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin günlük yaşamlarındaki problemlerini çözmeye ilişkin karar verme becerilerini ölçmeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Sever, I. ve Ersoy, A. (2019). İlkokul öğrencileri için karar verme becerisi ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48(1),662-692. http://dx.doi.org/10.14812/cufej.533443

Yalin, F. A., & Aydin, A. (2025). Adaptation of the Decision‐Making Questionnaire into Turkish: Exploring its association with cognitive flexibility. European Journal of Education, 60(3), e70141. https://doi.org/10.1111/ejed.70141

Taşdelen, A. (2002). Öğretmen adaylarının farklı psiko sosyal değişkenlere göre karar verme stilleri. (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Balkıs, M. (2006). Öğretmen adaylarının davranışlarındaki erteleme eğiliminin, düşünme ve karar verme tarzları ile ilişkisi. (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Sarıakçalı, N., & Kırpık, G. (2022). Hickman’ın Karar Yorgunluğu Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve COVID-19 sürecinde bir araştırma: Türkiye örneği. Abant Sosyal Bilimler Dergisi, 22(3), 1171–1185. https://doi.org/10.11616/asbi.1146908

Ceylan, K. E., & Kabadayı, E. T. (2015). Karara Varma İhtiyacı Ölçeğinin Türkçe versiyonu: Geçerlilik ve güvenilirlik değerlendirmesi. Business and Economics Research Journal, 6(3).

Saygılı, D. ve Aytaç, B. (2020). Kararların paylaşımı ölçeği’nin Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nesne Dergisi, 8(18), 390 – 404. https://doi.org/10.7816/nesne-08-18-03

Öztürk, A., Tosun, L., Özdemir, G., Çavuşoğlu, M., Alparslan, K., Polat, D., Karlıdağ, S., Kablanoğlu, A., Kuşdil, M. (2020). Kararlı Yaşlılık Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Geçerlik Ve Güvenilirlik Çalışması. Türk Geriatri Dergisi, 23(4), 534 – 545. 10.31086/tjgeri.2020.192

Bacanlı, F. (2000). Kararsızlık Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi ,2 (14), 7-16.

Bacanlı, F. (2000). Kararsızlık Ölçeğinin Geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(14), 7-16.

Aktaş, E . (2017). Kardeş İlişkileri Ölçeği’nin (KİÖ) geliştirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (44) , 499-515. https://doi.org/10.21764/maeuefd.340206