Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Tunç, A. (2022). Kişilerarası İlişkilerde Bağımlılık Ölçeğinin Geliştirilmesi. A.R. Özpolat (Ed.), Davranışsal Bağımlılıkta Güncel Ölçekler içinde (s.9-36). Vizetek Yayıncılık

Kandemir, M. ve İlhan, T. (2017). Kişilerarası İlişkilerde Bağlanma Stilleri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. 2. Avrasya Pozitif Psikoloji Kongresi içinde (s.174-175). İstanbul: Üsküdar Üniversitesi.

Çam, S., Tümkaya, S. (2007). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri’nin (KPÇE) Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28), 95-111.

Çam, S., & Tümkaya, S. (2008). Kişilerarası problem çözme envanteri lise öğrencileri formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-17.

Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Akyunus, M. ve Gençöz, T. (2016). Kişilerarası Problemler Envanteri Döngüsel Ölçekleri kısa formu psikometrik özellikleri: Bir güvenirlik ve geçerlik çalışması. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 29(1), 36-48.

Boyacıoğlu, G. (1994). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası şemalar ve depresif belirtiler arasındaki ilişkiler (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Nörolojik Bililimler ve Psikiyatri Enstitüsü, Ankara.

Boyacıoğlu, G. ve Savaşır, I. (1995). Kişilerarası Şemalar Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(35), 40-58.

Baytemir, K. (2016). Ergenlikte ebeveyn ve akrana bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide kişilerarası yeterliğin aracılığı. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Baytemir, K. (Mayıs, 2016). Kişilerarası Yeterlik Ölçeğinin üniversite öğrencileri üzerinde geçerlik ve güvenirlik çalışması. VI. Uluslararası Canik Sempozyumu (Psikolojik Danışma ve Rehberlik Sempozyomu (HEDEFE DOĞRU). (ss.354-362). Samsun, Türkiye

Şahin, E. E., & Gizir, C. A. (2013). Kişilerarası yetkinlik ölçeği-Kısa formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 144-158.

Tetik Küçükelçi, D. (2021). Kişilerde Tükenmişlik ile Kişilik Özellikleri Arasında Yoga’nın Aracılık Etkisi . OPUS International Journal of Society Researches , 18 (40) , 2450-2479 . DOI: 10.26466/opus.877462

Ekşi, H., Turan, N. (2023, 20-21 July). Independent-Interdependent Problem-Solving Style Scale: Adaptation to Turkish [Paper Presentation]. 2st International Congress of Educational Sciences and Linguists, Warsaw, Poland

Türkçapar, M. H., Örsel, S., ve Uğurlu, M., Sargın, E., Turhan, M., Akkoyunlu, S. (2007). Kişilik İnanç Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliği. Klinik Psikiyatri, 10, 177-191.

Ağaçcı, O. (2019). Kişilik tipleri envanterinin geliştirilmesi ve üniversite bölümlerinin kişilik kodlarının belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Siyez, D. M. (2010). Türk Üniversite Öğrencileri Üzerinde Kişilik ve Sosyal Gelişim Envanteri’nin geçerlik ve güvenirliği. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 233-251.

Şimşek, Ö. (2006). İnsan dinamiği kişilik özelliklerinin incelenmesine yönelik ölçek geliştirme çalışması. (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Demirbaş-Çelik, N. (2018). Kişisel Anlam Profili Kısa Formu (KAP-KF): Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 302-322. http://dx.doi.org/10.23891/efdyyu.2018.70

Ekşi, H., Okan, N. ve Mert Kömürcü, H. Ş. (2018). Kişisel Anlam Profili Ölçeği Kısa Formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 47(47), 157-168.

Motan, İ. (2002). Kaygı ve depresyonu ayrıştırmak: Dayanıklılık. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Koç, M. H. (2017). Lise öğretmenlerinin kişisel ve mesleki değerlere ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Demirci, İ. & Ekşi. H. (2018). Keep calm and be happy: A mixed method study from character strengths to well-being. Educational Sciences: Theory & Practice 18(29) 303–354. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2018.2.0799

Tekindal, M. (2018). Kişisel Gelişim Ölçeği-Revize Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 3(3), 17-24.

Yalçın, İ., & Malkoç, A. (2013). Adaptation of Personal Growth Initiative Scale-II to Turkish and investigation of psychometric properties. The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 26(3), 258-266.

Yalçın, İ. ve Malkoç, A. (2013). Kişisel Gelişim Yönelimi Ölçeği-II’nin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Düşünen Adam, 26(3), 258-266.