Enstitüler: Sosyal Bilimler Enstitüsü

Erdoğmuş-Zorver, C. (2011). Kariyer Uyumu ve İyimserliği Ölçeği' nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özyürek, R. (1995). Fen bilimleri alanını seçen öğrencilerin kariyer yetkinlik beklentisi ile kariyer seçenekleri zenginliği ve üniversiteye giriş sınavlarındaki performansları arasındaki ilişkiler (Doktora tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Saroğlu, Z. B. (2018). Cam tavan sendromu: Ölçek uyarlama çalışması ve demografik değişkenler açısından bir analiz [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.

Ünlü, V..(2004).Karşı Cinsle Sosyal Yetkinlik Beklentisi Ölçeği.(Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Savaşan, G. (2006). Kaufman kısa zeka testi 9-10 yaş çocukları üzerinde geçerlik,güvenirlik ve ön norm çalışmaları. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ergül-Güvendi, N. (2023) Kavram anlam sembol ilişkileri açısından iletişim sosyolojisinde sosyokültürel başarı parametreleri ölçeği (Tez No. 803066)  [ Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Demircan, M. (2019).Kayak ve snowboardçularda kayak merkezi tercihi, optimal performans duygu durumu ve heyecan arayışı ilişkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.

Demircan, M. (2019). Kayak ve snowboardçularda kayak merkezi tercihi, optimal performans duygu durumu ve heyecan arayışı ilişkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.

Gürboğa, C. (2003). Kaynaştırma ortamında işitme engelli öğrencilerin yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi(Yüksek lisans). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Arslan, E. (2010). Kaynaştırma uygulamalarına katılan özel gereksinimli öğrencilerin sosyal kabul düzeylerinin belirlenmesine yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.

Oyarkılıçgil - Ateş, A. (2001). Kazak ve Kırgız öğrencilerin Türkçe'ye karşı tutumlarının Türkçe öğrenim başarılarıyla ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Önder, A. (1997). Küçük çocuklar İçin Kendilik Algısı Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması ve okul öncesi çocuklarında kendilik algısının yaş cinsiyet premature doğma ve okula devam etme süresine ilişkin olarak incelenmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Topkaya, N. (2011). Psikolojik yardım alma niyetinin sosyal damgalanma, tedavi korkusu, beklenen yarar, beklenen risk ve tutum faktörleriyle modellenmesi (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli Değişkenlerle ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Nadim, P. (1995). An Investigation of assertive behavior in visually impared young adults and an experimental group study with visually impaired adolescents (Master thesis). Marmara University Social Sciences Institute, İstanbul.

Alan, H. (2008). Diyabetes mellitusda gözlenen duygusal ve kendini düzenleme stratejileri ile bu faktörlerin genel iyilik hali ve fiziksel sağlıkla ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.

Temuge, T. (1987). Kendini Kabul Envanterinin lise öğrencilerine uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Birtane-Doyum, B. (2017). Kendini Susturma Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Okan Üniversitesi, İstanbul.

Altun, A. (2020). Türkiye’de kent ve aktif vatandaşlık üzerine bir çalışma: Ankara-Kırıkkale örneği [Yayınlanmamış doktora tezi]. Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.

Kıray, G. (2013). Khatena-Torrance Yaratıcı Algılama Envanterinin Türkiye koşullarına uyarlanması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Gezici, M. (2002). Çalışan kadınların ve ev kadınlarının benlik-algısı, benlik-kurgusu ve merkezi kimlik tanımı açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Ulusoy, Y. (2010). Kişiler Arası Bağımlılık Ölçeği`nin (Interpersonal Dependency Inventory) uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Uysal, D. (2002). Çalışanların kişilerarası adil davranış algıları ile çatışma iletişim tarzları arasındaki ilişki ( Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.