Enstitüler: Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Özçiftçi, S. (2020). Hemşirelik Bakımında Etik Tutum Ölçeği geliştirme (Yüksek lisans tezi). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Esasları Anabilim Dalı, İzmir. Bu Ölçek, Ölçek Sahibi Özçiftçi Tarafından İzin Alınarak Kullanılabilir

Çetinkaya Kutun, F. (2011). Hastanelerde hemşirelik hizmetleri yönetimi etkinliğinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Beşer, A. (2003). İşcilerin hemşirelik hizmetlerinden memnuniyeti ve önemine ilişkin ölçek geliştirme çalışması(Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Yavaş-Ayhan, A. G. (2019). Hemşirelerin hemşirelik ilişkisi düzeylerinin ve hemşirelik ilişkisine yönelik bakış açılarının incelenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Yıldız, N. (2001). Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerde iş doyumunu etkileyen faktörler (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dinç- Sever, A. (1997). Hemşirelerin iş stresi ile başa çıkma yolları ve bunun sonuçlarının araştırılması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dinç- Sever, A. (1997). Hemşirelerin iş stresi ile başa çıkma yolları ve bunun sonuçlarının araştırılması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dinç-Sever, A. (1997). Hemşirelerin iş stresi ile başa çıkma yolları ve bunun sonuçlarının araştırılması. (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Şirin, M. (2011). Hemşirelik İş Yaşamı Kalitesi Ölçeği'nin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Dost, A. (2014). Hemşirelik mesleğine yönelik imaj ölçeği geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi, Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

İpek-Çoban, G. (2010). Hemşirelik mesleğine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Aktay, G. (2021). Hemşirelik öğrencileri için akademik öz-yeterlilik ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması. [Yüksek Lisans Tezi]. Bandırma On Yedi Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.

Başaran, F. (2021) Hemşirelik öğrencilerinin mesleğe yönelik toplumsal cinsiyet tutumları: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No.670537)[Doktora tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Bıkmaz. Z. (2016). Öğrenci ve mezun hemşirelerin yetkinlik algıları ile otonomi ve eleştirel düşünme eğilimleri arasındaki ilişki [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelikte Yönetim Anabilimdalı, İstanbul.

İşci N. (2020). Nedensel yükleme kuramı doğrultusunda verilen eğitimin hemşirelerin kariyer engelleri ve nedensel yüklemeleri üzerine etkisi (Doktora tezi). Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı, İnönü Üniversitesi, Malatya.

Kırşan, M. (2019). Hemşirelikte Klinik Öğretimde Etik Sorunlar Ölçeği geliştirme (Yüksek lisans tezi). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Saatçi, G. (2022). Hemşirelikte Uzmanlaşmaya Yönelik Tutum Ölçeği’nin geliştirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.

Erinç, M. (2017). Khalfa Hiperakuzi Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Koçak, A. (2023) Hipnoza yönelik tutum ve inanç ölçeğinin(VSABTH-C) türkçeye uyarlaması ve geçerlilik-güvenirlik çalışması (Tez No. 804642) [Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Mencel, E. (2021). Kanser hastalarında yorgunluğun yaşam kalitesine ve depresyona etkisi: hirai kanser yorgunluk ölçeği'nin geçerlik ve güvenilirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çalışkan, P. (2011). HIV-AIDS Damgalama Ölçeğinin Türk toplumunda geçerlik ve güvenilirliği (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akıncı-Yılmaz, F. (2003). HIV pozitif ve AIDS hastalarının yaşadıkları güçlükler ve başetmeleri (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ercan, İ. (2002).Sağlık hizmeti veren kurumlarda Hizmet Memnuniyetini Ölçmeye yönelik ölçek geliştirilmesi ve bir uygulama.(Doktora tezi). Uludağ Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Biyoistatistik Anabilim Dalı, Bursa.

Bozan, N. (2009). Hollanda Yeme Davranışı Anketinin Türk üniversite öğrencilerinde geçerlik ve güvenirliğinin sınanması. (Yüksek lisans tezi). Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aydın-Kızılkaya, S. (1995). Hükümlü sorunları tarama envanteri: Geliştirilmesi, güvenirliği, geçerliliği (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.