Uygulama Grupları: 18 Yaş Üstü Yetişkinler

Garipoglu, G., Meral-Koc, B., & Ozlu, T. (2023). Behaviors scale towards sustainable nutrition: Development and validity-reliability analysis. Nutrition & Food Science. 1-12. https://doi.org/10.1108/NFS-09-2022-0335

Eskiler, E., Sarı, İ. ve Soyer, F. (2011). Takıma Psikolojik Bağlılık Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1428-1440.

Reyhan, S., Müniroğlu, R. S. ve Yetim, A. A. (2020). Taraftarların futbolda şiddetin kaynağına ilişkin görüşleri: Ölçek geliştirme çalışması .Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 213-224

Ergin, A., & Diker Coskun, Y. (2024). Design Thinking Scale development: Assessing reliability and validity. International Journal on Social and Education Sciences (IJonSES), 6(3), 319-333. https://doi.org/10.46328/ijonses.670  

Yazıcı, H., Altun-Kobul, F., & Özyazıcı-Kuzur, Ö. (2022). Tek Başına Olma Motivasyonu Ölçeğinin Türk Kültürüne uyarlanması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(4), 1500-1511.

Yılmaz, M. B., ve Kavanoz, S. (2017). Teknoloji Kabul ve Kullanım Birleştirilmiş Modeli-2 Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Turkish Studies – Bilişim Teknolojileri ve Uygulamalı Bilimler Dergisi, 12 (32), 127-146.

Hatun, O., & Topal-Özgen, G. (2022). Investigation of psychometric properties of the Turkish version of the Transcultural Community Resilience Scale. TRC Journal of Humanitarian Action, 1 (3), 97-107. https://doi.org/10.55280/trcjha.2022.1.3.00

Baş, S., Yüksel, Ö., Ülbe, S., & Güngör, D. (2020). Turkish Version of the Traumatic Grief Inventory-Self Report (TGI-SR): Validity and reliability. Death Studies. https://doi.org/10.1080/07481187.2020.1850551

Yaman, H. (2011). Türkçe Bilinci Ölçeği: Geçerlik ve güvenirliği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 9(1), 151-167.

Tatar, A., Saltukoğlu, G., Serdar, T. ve Bender, M. T. (2016). UKMH Duygusal Zeka Testinin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17.

Tosun, A. ve Irak, M. (2008). Üstbiliş Ölçeği-30’un Türkçe uyarlaması, geçerliği, güvenirliği, kaygı ve obsesif-kompülsif belirtilerle İlişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(1), 67-80.

Bahar, M. A. (2017). 4MAT öğretim düzenine göre gerçekleştirilen üstbilişsel okuma eğitiminin üstbilişsel okuma stratejisini kullanma ve olgusal bilgilendirici metinleri anlama düzeyine etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Türkarslan, K. K., Canel Çınarbaş, D., & Nicassio, P. M. (2024). The psychometric properties of the Turkish version of the Pre-sleep Arousal Scale. Sleep and Biological Rhythms, 22(1), 65-73. https://doi.org/10.1007/s41105-023-00483-z

Özen, G., Doğan, A. ve Cinan, S. (2015). Uzak Bağlantılar Testi: Norm ve güvenirlik çalışması. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 35(2), 25-46.

Citaker, S., Arikan, H., Maras, G., Ayas, I. H., & Yazgan-Dagli, B. (2022). Translation, reliability, and validity of the Turkish version of the Victorian Institute of Sports Assessment For Gluteal Tendinopathy (VISA-G) questionnaire in individuals with greater trochanteric pain syndrome. Physiotherapy theory and practice, 1-8. Doi: 10.1080/09593985.2022.2127139

Eser, E., Çevik, C., Baydur, H., Güneş, S., Esgin, T. A., Öztekin, Ç. S., … & Özyurt, B. (2019). Reliability and validity of the Turkish version of the WHO-5, in adults and older adults for its use in primary care settings. Primary health care research & development, 20(e100), 1-7. https://doi.org/10.1017/S1463423619000343

Kaya, F., Aydin, F., Schepman, A., Rodway, P., Yetişensoy, O., & Demir-Kaya, M. (2022). The roles of personality traits, al anxiety, and demographic factors in attitudes toward artificial intelligence. International Journal of Human–Computer Interaction, 1-18. https://doi.org/10.1080/10447318.2022.2151730

Calp, R., Mukba, G., & Şata, M. (2024, 18-21, Ekim). Yapay zekâ ve eğitim: Öğretmen adaylarının yapay zekaya yönelik tutumlarını ölçen inovatif bir ölçme aracı geliştirme [Sözlü sunum]. TRB2 International Congress on Educational Sciences-III (TRB2-ICES-2024), Van, Türkiye.

Cesur, G., & Durak-Batıgün, A. (2018). A Turkish adaptation of the grief cognitions questionnaire: Factor analysis, reliability and validity. Current Psychology, 1-9.

Kahraman, S., & Kerimler, A., (2021). Yeme Bozukluğuna İlişkin Korku Ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 40-53. https://doi.org/10.18221/bujss.956702

Yeşilkaya, B. (2018). Tip 2 diyabetlilerde yeme davranış modeli ölçeğinin geçerlik ve güvenilirliği ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). İstanbul Okan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Şahin, İ.N. (2022) Besin Bilgisi ve Yeme Tutumuna Yönelik Ölçek geliştirme: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tez No.752830) [Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özer, B. U. (2014). Psychometric properties of Adult Inventory of Procrastination in a Turkish sample. Journal of Adult Development, 21(1), 43-47.

Uymaz, A. (2013). Yıkıcı Liderlik Ölçeği geliştirme çalışması. Istanbul Management Journal, 24(75), 37-57.

Tastan, S., Iyigun, E., Ayhan, H., Kılıckaya, O., Yılmaz, A. A., & Kurt, E. (2014). Validity and reliability of Turkish version of Family Satisfaction in the Intensive Care Unit. International Journal of Nursing Practice, 20(3), 320-326.