Uygulama Grupları: 18 Yaş Üstü Yetişkinler

Alakuş, E. (2020). Romantik İlişkilerden Beklentilere Dair Farkındalık Ölçeğinin Geliştirilmesi (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur.

Sağduyu, A., Şentürk, V., Aydın, İ., ve Özel, S. (2003). Ruhsal Esenlik Anketi 12: Türkçe formun son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(4), 273-279.

Şahin Bayındır, G., Atay, N., Buzlu, S., & Yavaş, G. Ç. (2023). Reliability and validity of the Turkish version of The Prejudice toward People with Mental Illness Scale. Journal of Psychiatric Nursing, 14(2):130-136. 

Filiz, M., Karagöz, Y. ve Karaşin, Y. (2023). Sağlık Hizmetlerine Erişimin Seçmen Davranışı Üzerine Etkisinin Belirlenmesi: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34), 472-486.

Eraslan, A. ve Çimen, Z. (2022). Sağlık ve fitness tesislerinde risk yönetimi ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 132-148. https://doi.org/10.25307/jssr.1055834

Çağlar, A., Akyıl, Y. ve İme, Y. (2021). Sağlıklı Aile Ölçeği: Kısa ve uzun formunun Türkçe’ye uyarlanması. LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 174-192.

Yılmaz, H. (2018). Narsizme giden yolun ilk adımı: “Şişirilmiş Benlik Duygusu Ölçeği" geliştirme çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(73), 1-16. http://dx.doi.org/10.16992/ASOS.13860

Çömlekçi, M. ve Başol, O. (2019). Gençlerin sosyal medya kullanım amaçları ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinin incelenmesi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4), 173-188. doi: 10.18026/cbayarsos.525652

Çömlekçi, M.F. ve Başol, O. (2019). Gençlerin sosyal medya kullanım amaçları ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinin incelenmesi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4), 173-188. doi: 10.18026/cbayarsos.525652

Üztemur, S. ve Dinç, E. (2022). Sosyal Medya Tükenmişlik Ölçeği: Öğretmen adayları özelinde Türk Kültürü’ne uyarlama, geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi AKEF) Dergisi, 4(2), 238- 247. doi: 10.38151/akef.2022.15

Gökler, M. E., Aydın, R., Ünal, E. ve Metintaş, S. (2016). Sosyal Ortamlarda Gelişmeleri Kaçırma Korkusu Ölçeğinin Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirliğinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 53-59.

Duvarcı, İ., ve Varan, A. (2001). South Oaks Kumar Tarama Testi Türkçe formu güvenirlik ve geçerlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 12(1), 34-45.

Ünal, H. ve Mengütay, S. (2009). Sporun sosyal yönden pazarlanmasına yönelik tutum ölçeği geliştirme. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 252-262.

Nergiz, H. ve Işıklı, S. (2021). Suça Yönelik Tutumlar ve İlişkiler Ölçeği Türkçe Formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 32(2), 118-128. https://doi.org/10.5080/u23316

Garipoglu, G., Meral-Koc, B., & Ozlu, T. (2023). Behaviors scale towards sustainable nutrition: Development and validity-reliability analysis. Nutrition & Food Science. 1-12. https://doi.org/10.1108/NFS-09-2022-0335

Eskiler, E., Sarı, İ. ve Soyer, F. (2011). Takıma Psikolojik Bağlılık Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1428-1440.

Reyhan, S., Müniroğlu, R. S. ve Yetim, A. A. (2020). Taraftarların futbolda şiddetin kaynağına ilişkin görüşleri: Ölçek geliştirme çalışması .Spormetre: Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 213-224

Yazıcı, H., Altun-Kobul, F., & Özyazıcı-Kuzur, Ö. (2022). Tek Başına Olma Motivasyonu Ölçeğinin Türk Kültürüne uyarlanması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(4), 1500-1511.

Yılmaz, M. B., ve Kavanoz, S. (2017). Teknoloji Kabul ve Kullanım Birleştirilmiş Modeli-2 Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Turkish Studies – Bilişim Teknolojileri ve Uygulamalı Bilimler Dergisi, 12 (32), 127-146.

Hatun, O., & Topal-Özgen, G. (2022). Investigation of psychometric properties of the Turkish version of the Transcultural Community Resilience Scale. TRC Journal of Humanitarian Action, 1 (3), 97-107. https://doi.org/10.55280/trcjha.2022.1.3.00

Baş, S., Yüksel, Ö., Ülbe, S., & Güngör, D. (2020). Turkish Version of the Traumatic Grief Inventory-Self Report (TGI-SR): Validity and reliability. Death Studies. https://doi.org/10.1080/07481187.2020.1850551

Yaman, H. (2011). Türkçe Bilinci Ölçeği: Geçerlik ve güvenirliği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 9(1), 151-167.

Tatar, A., Saltukoğlu, G., Serdar, T. ve Bender, M. T. (2016). UKMH Duygusal Zeka Testinin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17.

Tosun, A. ve Irak, M. (2008). Üstbiliş Ölçeği-30’un Türkçe uyarlaması, geçerliği, güvenirliği, kaygı ve obsesif-kompülsif belirtilerle İlişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(1), 67-80.

Bahar, M. A. (2017). 4MAT öğretim düzenine göre gerçekleştirilen üstbilişsel okuma eğitiminin üstbilişsel okuma stratejisini kullanma ve olgusal bilgilendirici metinleri anlama düzeyine etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.