Üniversiteler: İstanbul Üniversitesi

Tüzün, M. B. (2002). Çalışanların iş memnuniyetlerindeki yetersizliklerin işe olumsuz etkileri ve bunun saptanması için bir ölçek geliştirme. ( Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Yiğit Günay, E. (2013).Gebelerde kaygı düzeyi: "Cambridge Kaygı Ölçeği"nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi).İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü.

Yiğit Günay, E. (2013). Gebelerde Kaygı Düzeyi: "Cambridge Kaygı Ölçeği"nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Cömert, H. (2011). Çevre sorunları ve etkileri konusundaki işbirlikli öğrenme etkinliklerinin öğrencilerin bilgi, tutum ve davranışlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniveritesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Cömert, H. (2011). Çevre sorunları ve etkileri konusundaki işbirlikli öğrenme etkinliklerinin öğrencilerin bilgi, tutum ve davranışlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniveritesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ramazan, M. O. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Öztürk, M. (2010). Çocukların beslenme alışkanlıklarının Sağlık Davranışı Etkileşim Modeline göre incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Salih-Zoroğlu, S. (1997). Çocukluk Çağı Disosiyasyon Soru Listesinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İstanbul.

Bahtışen-Peker, B. (2005). Kentli erişkinlerde ağız diş sağlığı algısı ve sağlık davranışının incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Esin-Özabacı, M., N. (1997). Endüstriyel alanda çalışan işçilerin sağlık davranışlarının saptanması ve geliştirilmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Taycan, O. (2005). Cornell demansta Depresyon Ölçeği’nin Türk demans hastalarında geçerlik ve güvenilirliği (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.

Gürpınar-Akan A. (2001). 7-12 Yaş çocuklarında görülen uyum Ve davranış bozuklukları ve benlik saygısı ilişkisi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Seren, Ş. (2005). Değişime Karşı Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve kalite belgesi alan hastanelerde değişim ile örgüt kültürü arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Seren, Ş. (2005). Değişime karşı tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve kalite belgesi alan hastanelerde değişim ile örgüt kültürü arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Gedik- Çelik, S. (2002). Tip 2 diyabetli hastaların tedaviye ve bakıma yönelik tutumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dolgun, G. (2003). Dikkat eksikliği/ hiperaktivite bozukluğu olan 8-12 yaş grubu çocuklarda yaşam kalitesi ölçeğinin (DE/ HB-YKÖ) geliştirilmesi(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaz, F. (2011). Diyabet ile İlgili Sorunlu Alanlar(DİSA) Ölçeği'nin Türk diyabetliler için uygunluğunun değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Bayındır Çevik, A. (2010). Tip 2 diyabetlilerde kardiyovasküler risk faktörleri ile sağlık inancı ve öz-etkililik arasındaki ilişki.(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kır-Biçer, E. (2011). Diyabetli hastalarda ayak bakım uygulamaları ve öz etkililiğin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kır-Biçer, E. (2011). Diyabetli hastalarda ayak bakım uygulamaları ve öz etkililiğin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Güngör, İ. (2009). Doğumda Anne Memnuniyetini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,İstanbul.

Sakız-Kuyucu, E., Akyüz, D. ve Şendil, G. (2017). Duygusal Güvenlik Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması.

Demirtaş, B. (2018). Sınıf öğretmenlerinin yaratıcılık fenomenine duyarlılığı ile matematiksel düşünme becerileri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yeni, K. (2014). Epilepsi öz-yönetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Özen, S. (2016). Ergen Öğrencilerin Okuldaki Temel Psikolojik İhtiyaçları Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.