Üniversiteler: Ankara Üniversitesi
İşe Bağımlılık Ölçeği
Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İşe Yabancılaşma Ölçeği
Elma, C. (2003). İlköğretim okulu öğretmenlerinin işe yabancılaşması (Ankara ili örneği) (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
İşitme Engelli Çocuklara Yönelik öğretmen Tutum ölçeği
Kargın, T. (19979. Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
İşitme Engelli Çocukların Anne- Babalarına Yönelik öğretmen Tutum Ölçeği
Kargın, T. (19979. Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
İstenmeyen Öğrenci Davranışları Ölçeği
Alkaş, B. (2010). İlköğretim öğrencileri arasındaki istenmeyen öğrenci davranışlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İyimserlik Ölçeği
Çalık, E. (2008). İlköğretim öğrencilerinin iyimserlik düzeylerinin ve okula ilişkin algılarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İzlenim Oluşturmaya Güdüleyen Etkenler Ölçeği
Demir, K. (2002). Türkiye'deki resmi ve özel lise öğretmenlerinin izlenim yönetimi. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İzlenim Yönetimi Taktikleri Ölçeği
Demir, K. (2002). Türkiye'deki resmi ve özel lise öğretmenlerinin izlenim yönetimi. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Jackson Mesleki İlgi Envanteri
Kaya, N. (2017). Jackson Mesleki İlgi Envanterinin üniversite öğrencileri üzerinde bir uyarlama çalışması [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kalite Güvencesi Tutum Ölçeği
Ünlü, H. (2002). Sosyal Sigortalar Kurumu Zonguldak Bölge Hastanesi hemşirelerinde ISO 9000 kalite güvence sistemi konusunda Tutum Ölçeği geliştirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.
Kanserli Kardeşi Olan Ergenlerin İhtiyaçlarının Belirlenmesı Ölçeği
Yıldız-Akkuş, S. (2019). Kanserli Kardeşi Olan Ergenlerin İhtiyaçlarının Belirlenmesı Ölçme Aracını Türkçe’ye uyarlama çalışması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kara ve Harp Okulu Öğrencilerinin Disiplin Kurallarını Benimsemelerine Yönelik Ölçek
Kodal, M. (2006). Kara ve deniz harp okulu öğrencilerinin kurumsal disiplin kurallarını belirleme ve itaat düzeyleri (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karakter Eğitimi Modeli Anketi
Yıldırım, G. (2007). İlköğretim düzeyinde bir karakter eğitimi programı model önerisi ve uygulanabilirliği (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.
Katılım ve Otonomi Etki Anketi
Kurt, M. (2014). Katılım ve otonomi etki anketinin (Ipaq-impact on participation and autonomy questionnaire) Türkçeye adaptasyon, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi, Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
Kazak ve Kırgız öğrencilerin Türkçeye Karşı Tutum Ölçeği
Oyarkılıçgil - Ateş, A. (2001). Kazak ve Kırgız öğrencilerin Türkçe'ye karşı tutumlarının Türkçe öğrenim başarılarıyla ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kendi Kaderini Tayin Ölçeği
Türkmen, D. (2012). Yetiştirme yurtlarında kalan gençlerin kendi kaderlerini tayin hakkı ile öz-saygı düzeylerinin değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği
Yavaşoğlu, M. (2010). Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kendini Ayarlama Ölçeği
Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli Değişkenlerle ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kimlik Gelişiminin Boyutları Ölçeği
Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kişilerarası ilişki Tarzları Ölçeği
Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Korku Soruları Ölçeği
Esemenli, S. (1997). Sosyal fobinin agorafobi, özgül fobi ve yaygın anksiyete bozukluğundan farklılıklarına ilişkin karşılaştırmalı bir araştırma (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Korku Tarama Ölçeği
Elmacı, F. (2008). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın ergenlerin korkuları üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kültürlenme Ölçeği
Aliyev, R. (2011). Farklı kültürlerden gelen yüksek öğretim öğrencilerinin eğitim ortamlarındaki ilk etkileşim algılarının ve kültürlenme düzeylerinin incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kültürlerarası Etkileşim Algısı Ölçeği
Aliyev, R. (2011). Farklı kültürlerden gelen yüksek öğretim öğrencilerinin eğitim ortamlarındaki ilk etkileşim algılarının ve kültürlenme düzeylerinin incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kurumsal Güven Ölçeği
Uçar, M.E. (2010). Üniversite öğrencileri ve üniversiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.