Ülkeler: Türkiye

Güven Karahan, B. (2011). Engelli öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ve karşılaştıkları sorunlar. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güven Karahan, B. (2011). Engelli öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ve karşılaştıkları sorunlar. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aydıner-Uygun M., (2018, 4-7 Ekim). Enstrüman Öğrenimindeki Başarı Hedefi Yönelimleri Ölçeğinin doğrulayıcı faktör analizi [Bildiri sunumu]. 4. Uluslararası Çağdaş Eğitim Araştırmaları Kongresi, Muğla, Türkiye.

Aydıner-Uygun M. (2018, 4-7 Ekim). Enstrüman Öğrenmedeki Yaklaşımlar Ölçeğinin geliştirilmesi [Bildiri sunumu]. 4. Uluslararası Çağdaş Eğitim Araştırmaları Kongresi,Muğla, Türkiye.

Özdemir, B. (2016). Örgütsel yapı ve kaynak temelli görüş kapsamında örgütlerde rekabet stratejileri: Türkiye’nin ilk 1000 sanayi kuruluşu’nda bir araştırma (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.

Göv, P. (2009). Enürezisi olan okul yaş dönemindeki çocuklarda endişe kaynakları ölçeğinin geliştirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

Adadıoğlu, Ö.,& Oğuz, S. (2017). Epilepsi Öz Yeterlik Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, içinde (ss. 679). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi .

Yeni, K. (2014). Epilepsi öz-yönetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Tutar Güven, Ş. (2013). Epilepsili çocuklarda nöbet öz-yeterlik ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Kenç, M. F. (2011). Rehber öğretmenlerin ve branş öğretmenlerinin epistemik otorite olarak algılanma düzeylerinin incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Evcim, İ. (2010). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin epistemolojik inanışlarıyla, fen kazanımlarını günlük yaşamlarında kullanabilme düzeyleri ve akademik başarıları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Önen, E. (2009). Ölçme değişmezliğinin Yapısal Eşitlik Modelleme teknikleri ile incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Şahin, R. (2019). Ebeveynleri boşanmış ergenlerin boşanma sonrası yaşama uyumu [Yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Yılmaz, A. S. (2020). Ergenlerde kişilerarası problem çözme ve ergen boyun eğiciliği arasındaki ilişki: Anne baba güvenliği üs aracı rolü [Yayınlanmamış doktora tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Özen, S. (2016). Ergen Öğrencilerin Okuldaki Temel Psikolojik İhtiyaçları Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Arslan, Ü., Uygur, S.S., & Asıcı, E. (2020). Ergen ve Yetişkin Bilinçli Farkındalık Ölçeğinin Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirliği [Bildiri sunumu]. 2.Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi/2nd International Educational Research Conference, İzmir, Turkiye.

Sarıçam, H., & Çelik, İ. (2018). Ergen ve Yetişkin Bilinçli Farkındalık Ölçeği (EYBFÖ) Türkçe formunun psikometrik özellikleri. VIII. Uluslararası Eğitimde Araştırmalar Kongresi – ICRE 2018 Özet Kitabı (ID:18390). Manisa, Türkiye.

Kermen, S. (2019). Ergenler için Aile Yemekleri Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ekşi, H. ve Yüksel Z. E. (2023, 17-19 Kasım). “Teknoloji Çağında Genç Zihinler” Ergenler İçin Dijital Bağımlılık Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması [Bildiri sunumu]. 24. Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Ankara, Türkiye.

Çivitci, A. (2003). Akılcı duygusal eğitimin ilköğretim öğrencilerinin mantıkdışı inanç, sürekli kaygı ve mantıklı karar verme düzeylerine etkisi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Üstün, Ü. D. 82016). Ergenleri rekreatif faaliyetlere katılmaya motive eden unsurların ciddi serbest zaman perspektifi açısından değerlendirilmesi (Doktora tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Kütahya.

Sumbas, E. (2016). Ergenlerin yetişkinleri algılamalarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

Özbey, H. (2019). Ergenler için Zorbalık ve Siber Zorbalık Ölçeği (BCS-A): Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.

Koçyiğit, E.G. (2021). Ergenlerde (12-18 Yaş) Merhamet Ölçeği geliştirme çalışması (yayınlanmamış doktora tezi, Üsküdar Üniversitesi).Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Şafak-Soyaslan, Ö. (2019). Ergenlerde akran etkisine direnme: Türkçe uyarlaması, bağlanma ve reddedilme duyarlılığıyla ilişkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.