Ülkeler: Türkiye

Çimen, F. & Seçer, İ. (2024, 19-20 Nisan). Ebeveyn Görev Paylaşımı Ölçeği’ nin geçerlilik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye

Ağlar, C. (2022) Ebeveyn görüşlerine göre öğrenci kişilik özelliklerinin belirlenmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 756708) [Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Çimen, F. & Seçer, İ. (2024, 19-20 Nisan). Ebeveyn Kabul Anketi’nin Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye

Özbodur-Yıldırım, S. (2008). Ebeveyn Katılımı Tutum Ölçeği'nin Türkiye'deki geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Çağdaş, A. (1997). İletişim dilinin 4-5 yaş çocuklarının sosyal gelişimine etkileri (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Yılmaz-Bursa, G. (2022). Duyu Temelli Eğitim Programının annelerin öz düzenlemeleri ve bebek bakım öz yeterlilikleri ile bebeklerinin gelişimine etkisi (Tez No. 710879) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ata, S., Can, T. (2022, 11-13 Ekim). Ebeveyn Sabır Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Temel ve Uygulamalı Bilimlerdeki İlerlemeler Konferansı, Ağrı, Türkiye.

Sunmaz, D. (2003). Ebeveyn sağlık inanç ölçeğinin Türkiye'deki geçerlilik ve güvenirlik çalışması(Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Arslan, N. (2012). Ebeveyn Yemek Zamanı Davranışları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve çocukluk çağı obezitesı ile ebeveyn yemek zamanı davranışları arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Araslan, N. (2012). Ebeveyn yemek Zamanı Davranışları Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması ve çocukluk çağı obezitesi ile ebeveyn yemek zamanı davranışları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Demir, S., Gündüz, B. (2014), Ebeveyn Yetkinlik Ölçeğinin Uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 309-322.

Saygı, D. (2011). Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması ve anne-çocuk ilişkisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi: İstanbul örneklemi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kahraman, S., (2016). Ebeveynin üstün yetenekli çocuğuyla iletişimini geliştirmeye yönelik psikoeğitim programının etkisinin incelenmesi (Doktora Tezi). Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Yıldız, M. (2019). Okul Öncesi Dönemde Çocuğu olan Ebeveynler için Değerler Eğitimi Yaklaşımlarını Değerlendirme Ölçeği’nin geliştirilmesi ve ebeveynlerin değerler eğitimi yaklaşımlarının belirlenmesi (Tez no. 583582). (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi). YÖK Tez Merkezi.

Bağcı, S. (2021). Ebeveynlerin Cinsiyete Dayalı Duygusal İnançları Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Bağcı, S. (2021). Ebeveynlerin cinsiyete dayalı duygusal inançları ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.

Ünal, H. B. (2017). Ebeveyn çocuk ihmal ve istismarı farkındalık ölçeği'nin geliştirilmesi ve uygulanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çevik, C., Güneş, S., Eser, S., ve Eser, E. (2019, 26-30 Kasım). Ebeveynlerin Çocukluk Aşılarına Yönelik Tutumları Ölçeğinin (PACV) Türkçe sürümünün psikometrik özellikleri [Bildiri sunumu]. 3. Uluslararası 21. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, Antalya, Türkiye.

Gönener, H.D. (2003). Okul yaş dönemi çocuğu olan ebeveynlerin hastalık ve hastaneye yatma durumunda Ebeveynlerin Endişe Kaynakları Ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocukların endişe kaynakları ile etkileşimi(Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Közden, D. (2015). Ebeveynleşme olgusunun depresyon, kaygı, öfke ve obsesif inanış biçimleriyle ilişkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütüsü, Ankara.

Kahveci, G. (2019). Diyarbakır Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesinde doğum yapan kadınlarda doğum sonrası depresyon sıklığı ve risk faktörlerinin Edinburgh Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği kullanılarak değerlendirilmesi. (Tez no. 598121). [Tıpta uzmanlık tezi, Dicle Üniversitesi].

Alkan, C. ve Mevsim, V. (2017). Edinburgh postpartum depresyon ölçeğinin Türk erkeklerinde geçerlik güvenirlik çalışması (Yayımlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Alkan, Ç. (2017). Edinburgh Postpartum Depresyon Ölçeği'nin Türk erkeklerinde geçerlik güvenirlik çalışması (Yayınlanmamış tıpta uzmanlık). Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.

Akın, A., Akın, U., Turan, M. E., Kaya, Ç. ve Altundağ, Y. (2014). The validity and reliability of the Turkish version of the Dispositional Positive Emotion Scales. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152, 78-81. dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.09.158

Bora, M. (2000). Eğitim fakültelerinde uygulanan plastik sanatlar eğitimi programlarının sorunlarını belirleme ve bir program önerisi. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.