Ülkeler: Türkiye

Kaya, A. B. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Samsa-Yetik, S. (2011). Çevrimiçi öz düzenleyici öğrenme ortamında farklı denetim odaklarına göre sunulan metabilişsel rehberliğin öğretmen adaylarının öz düzenleme becerilerine ve öz yeterlik algılarına etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Karayurt, Ö. (2003). Champion Sağlık İnanç Modeli Ölçeği'nin Türkiye için uyarlanması ve kendi kendine meme muayenesi uygulama sıklığını etkileyen faktörler (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Turhan, N, O. (2015). Ergenlerin cinsel eğitime yönelik tutumlarına ilişkin bir ölçek geliştirme çalışması (Yüksek Lisans). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.

Artan, İ. (1988). Annesi çalışan ve çalışmayan ilkokul birinci ve beşinci sınıf öğrencilerinin cinsel kimliklerini kazanmalarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Pınar, G. (2008). Üniversite Gençlerine Yönelik Geliştirilen Cinsel Sağlık ve Üreme Sağlığı Eğitim Programının Etkinliği (Doktora tezi) Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Bayrakçeken, E. (2018). Genç kadınlarda cinsel ve üreme sağlığı damgalama ölçeği geçerlik ve güvenirliği (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Doğum, Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Erzurum.

Kılavuz, M. & Yiğit F. (2023). What do I do to avoid sexually transmitted diseases? A scale development study: behavioral scale for protection from sexually transmitted diseases. BMC Women’s Health, 23. https://doi.org/10.1186/s12905-023-02658-9

Ramazan, M. O. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Çeltik, E. (2022) Çocuğa Uyarlanan Total Nöropati Ölçeği’nin kemoterapi alan çocuklarda geçerlik ve güvenirlik çalışması (Tez No. 714470) [ Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Vural, B. (2021). Çocuğu otizm spektrum bozukluğu tanısı almış ebeveynlerde ebeveyn yeterlilik ölçeğinin uyarlanması ve ebeveyn özyeterliğini yordayan faktörler. [Doktora Tezi]. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.

Ersun, A. (2010). Çocuğun kendi hastalığına yönelik tutumu ölçeği Türkçe formu geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Şengüzel, S. (2021). Çocuk Besin Reddi Ölçeği'nin Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Öztürk, M. (2010). Çocukların beslenme alışkanlıklarının Sağlık Davranışı Etkileşim Modeline göre incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akın-Sarı,B. (2009). Çocuk davranış listesi kısa formunun türkçe geçerlilik-güvenilirlik çalışması ve 3-6 yaş çocuklarında mizacın etyolojisinin araştırılması. (Tıpta Uzmanlık tezi). Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.

Diken, Ö. (2009).Ebeveyn Davranışını Değerlendirme Ölçeği ve Çocuk Davranışını Değerlendirme Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Erol, E. (2018). Çocuk Depresif Semptom Ölçeği geliştirme çalışması (Doktora tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ersan, C. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık düzeylerinin duygu ifade etme ve duygu düzenleme açısından incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.

Ay-Zöğ, D. (2008). Öğrencilerin çocuk haklarını algılama düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki (İstanbul ili Beyoğlu ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kanpolat, Y. E., ve Sarıçam, H. (2016, Nisan). Okul öncesi dönem özel çocuklarda presenteizm düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Katılımlı 3. Ulusal Disiplinlerarası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi (UDEMKO2016)'nde sunulan poster bildiri. Eskişehir.

Balaban, A. (2002). Televizyon çocuk programlarının kalite kriterlerine ilişkin olarak okul öncesi kurumlarına devam eden çocukların anne-babalarının görüşleri. ( Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Halman-Kara, P. (2022) Çocuk Saldırganlığına Yönelik Anne Baba Tutum Ölçeği (Tez No. 755175) [Doktora tezi,  İstanbul Arel Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Seçer, İ., Briegel, W., & Çimen, F. (2024, 25-27 Nisan). Turkish Validity and Reliability Study of Child Stress Disorders Checklist [Bildiri sunumu]. 2. International 21. Century Educational Research Congress, Burdur, Türkiye

Adiloğlu, B. (2008). Çocuk tribünü uygulamasının çocuklar ve futbol taraftarları üzerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Topçu, Z. (2021). Özel yetenekli öğrencilere yönelik çocuk üniversitesi tutum ölçeği geliştirme çalışması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.