Ülkeler: Türkiye

Coşkun, F. (2020). Borderline Kişilik Özellikleri Çocuk Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması (Uzmanlık Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi).

Akın, E. (2017). Borderline şiddet değerlendirme ölçeği Türkçe versiyonunun (Türkçe BEST) geçerlik, güvenirliği ve faktör yapısı (Yüksek lisans tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.

Gül, V. (2008). Boş zaman etkinliklerinin okuduğunu anlama ve okumaya yönelik tutumlar üzerindeki etkililiği (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Akgül, B. M. (2011). Farklı kültürlerdeki bireylerin boş zaman aktivitelerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi: Ankara-Londra örneği (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akın, A., ve Güneş-Kahriman, B. (2019, 31 Ocak, 1-2 Şubat). Boşanma Kaygısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik [Bildiri sunumu]. II. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, Nevşehir, Türkiye.

Bettemir, D. (2020). Boşanma Sonrası Ergen Yaşantıları Ölçeği’nin geliştirilmesi ve boşanma sonrası ergenlerin yaşam deneyimleri [Yüksek lisans tezi, Başkent Üniversitesi].

Ekinci, A. (2016). Boston Adlandırma Testi’nin sağlıklı yaşlı örneklemde uyarlama ve norm belirleme çalışması[Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Cuma, Ş., Çıtaker, S.,& Meray, J. (2017). Neck Outcome Score Anketinin Türkçe versiyon, geçerlik ve güvenirliği (Pilot çalışma). Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi,(ss. 1031). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Yoleri, S. (2010). Bracken Temel Kavram Gelişimi Ölçeği ifade edici Türkçe formunun oluşturulması ve temel kavramlarla kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karakaş, G. (2018). Hafif düzeyde zihinsel engelli çocuklara uygulanan serbest zaman aktivitelerinin fiziksel uygunluk ve motor gelişimleri üzerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Ener, D. (2020). Bulaşıcı Hastalıklar Risk Farkındalığı ve Korunma Ölçeği geliştirme (Yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi.

Ergüney, F. E. (2012). Yeme bozukluğu hastalarında tedavi motivasyonu, beden imgesi ve depresyonun değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Toptaş-Kılıç, S. (2019). Kanser hastalarının bütüncül iyilik hallerinin ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Sarıçam, H. ve Akın, A. (2013). Bütünleyici Umut Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 ( 15 ), 291-302.

Çobanlar, İ. (2025). Yenilikçilik düzeyleri açısından büyükşehir belediyeleri: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 922012) [Doktora tezi, Kocaeli Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Moray, E. (2003). Üniversite müzik öğrencilerinin çalgı çalışma tutum ve alışkanlıklarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Karabulut, G. ve Tufan, E. (2014). Çalgıya Yönelik Benlik Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(2), 81-92. doi: 10.7816/sed-02-02-05

Kökdemir, D. (2003). Belirsizlik durumlarında karar verme ve problem çözme (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Balaban Kaptan, H. (2021). Çalışan gebelere yönelik tutum ölçeği: ölçek geliştirme çalışması. [Yüksek Lisans Tezi].On Dokuz Mayıs Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun.

Balaban-Kaptan, H. (2021). Çalışan Gebelere Yönelik Tutum Ölçeği: Ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 671953) [Yüksek Lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Demiralp, O. (2006). Kırklareli İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nde çalışanların memnuniyet düzeyi (Yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.

Tüzün, M. B. (2002). Çalışanların iş memnuniyetlerindeki yetersizliklerin işe olumsuz etkileri ve bunun saptanması için bir ölçek geliştirme. ( Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Koç, S. (2017). Çalışanların Yaşam Boyu Öğrenme Ölçeğinin Türkçe uyarlaması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bartın Üniversitesi, Bartın.

Yılmaz, M. (1997). Öğrencilerin çalışma alışkanlıklarını belirlemeye yönelik bir envanter geliştirme geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Ünüvar Ünlüoğlu, D. (2019). Avrupa sosyal şartı çerçevesinde Türkiye’de kadın işgücünün değerlendirilmesi: Eskişehir özel sağlık sektörü örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.