Şehirler: İstanbul

Tuysuz, M. (2015). Effects of percieved organizational trust on employee motivation: an application on retail store employees. (Unpublished masters thesis). Marmara University, Institute of Social Sciences,Iİstanbul.

Okkalı, M. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel iletişim becerilerinin örgütsel öğrenmeye etkisinin öğretmenler tarafından algılanması(Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yalçın, B. (2017). Örgütsel Sessizlik Davranışı Ölçeği’nin geliştirilmesi ve hemşirelerin örgütsel sessizlik düzeylerinin belirlenmesi (Tez No. 482842) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Erbil, Z. E. (2019). Örtük Liderlik Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Bilgi Üniversitesi, İstanbul.

Erbil, Z. E. (2019). Turkish adaptation of the Implicit Leadership Scale. (Tez no. 577575) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Bilgi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Batum, S. (2019). Otizm Spektrum Bozukluğuna (OSB) Yönelik Toplumsal Tutumlar Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması ve öğretmenlerin OSB’ye yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. (Tez No. 551796). (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).

Yıldız, H. (2000). Otoriteye yönelik davranış ölçeği dilsel eşdeğerlik ve güvenilirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Evgin, H. (2020). Over Kanseri Farkındalık Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.

Bayındır, D. (2016). 48-72 aylık çocuklar için Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocukların öz düzenleme beceri düzeyleri ile annelerine bağlanma biçimleri, annelerin ebeveyn davranışları ve psikolojik sağlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yılmaztürk, M. (2021). Öz eleştiriye çok boyutlu yaklaşım: Öz Eleştiri Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi).

Nahcivan, N. (1993). Sağlıklı gençlerde "öz-bakım gücü" ve aile ortamının etkisi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Pınar, R. (1995). Diabetes Mellitus`lu hastaların yaşam kalitesi ve yaşam kalitesini etkileyen faktörlerin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kandemir, Y. (2015). Devlet okulu öğretmenlerinin özel okullara i̇lişkin tutumlarının i̇ncelenmesi (Yüksek Lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ümmet, D. (2012). Üniversite öğrencilerinde özgecilik davranışının transaksiyonel analiz ego durumları ve yaşam doyumu bağlamında incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dinç, M. (2017). Lise öğrencilerinde özgül internet bağımlılığının bağlanma stilleri ve mizaç özellikleri açısından incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akhondzadeh, S. M. (2002). Enhancement of self-esteem in hierarchical relationships (Master’s thesis). Boğaziçi University Institute of Social Sciences, İstanbul.

Özdemir, H.D. (2020). Bağlanma stilleri ile partner şiddeti arasındaki ilişkide öz-anlayışın ve boyun eğici davranışın aracılık rolü, Doktora tezi. İstanbul Arel Üniversitesi, İstanbul.

Sezer G. (2019). İlişkilerde Partnere ilişkin Obsesif Kompulsif Belirti Ölçeği ile SCL-90-R Psikolojik Belirti Tarama Testi arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Tez no. 598854) [Yüksek Lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi].

Büyükgüngör, A. (2016). The Turkish adaptation of the Pathological Narcissism Inventory. (Master’s thesis). Bahçeşehir University, Institute of Social Sciences, İstanbul.

Büyükgüngör, A. (2016). Patolojik Narsisizm Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması (Tez No. 443331) [Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Demirci, İ., Ekşi, H., Dinçer, D. ve Kardaş, S. (2017). Beş boyutlu iyi oluş modeli: PERMA Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(1), 60-77.

Yetim, G. (2016). Perroca Hasta Sınıflandırma Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Koç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Eryiğit, D. (2019). Genel sanrısal inanışların oluşumunda aile etkisinin incelenmesi [Doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Grançer-Okay, N. (2010). Piyano performansının değerlendirilmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Küpana, M. N. (2011) Müzik öğretmeni adaylarına yönelik geliştirilen piyanoda deşifre öğretimi programının etkililiğinin sınanması (Tez No. 298534) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.