Şehirler: Ankara

İnce Sezer, Ş. (2020). “Devereux” Okul Öncesi Ölçeğinin uyarlanması ve ikinci adım erken müdahale programının etkililiğinin değerlendirilmesi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akkaya, N., ve Çıvğın, H. (2020, 3-6 Eylül). Dijital Okuma Öz Yeterlilik Ölçeği: Geçerlik güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 4. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumu, Ankara, Türkiye.

Gülsoy, D. (2011). İngilizce okutmanlarının ve hazırlık sınıfı öğrencilerinin dil öğrenme stratejilerinin kullanımına ve öğretimine ilişkin görüşleri (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Cirhinlioğlu, F. G. (2006). Üniversite öğrencilerinde utanç eğilimi, dini yönelimler, benlik kurguları ve psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkiler. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Budak, Z., (2020). Dinleme Ortamları ve Yansımalarının Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi).

Tahiroğlu, M. (2011). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde doğa sevgisi, temizlik ve sağlıklı olma değerlerinin öğretimi ve değerlere ilişkin öğrenci tutumlarının belirlenmesi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dinç, S. C. (2006). Doğa sporları ekinliklerine ilişkin liderlik ölçeğinin geliştirilmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demirtaş, B. (2006). Sık sık uygulanan sürpriz sınavların öğrenci başarısına etkileri(Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kavcıoğlu, F. C. (2011). The role of meta-mood experience on the mood-congruency effect in recognizing emotions from facial expressions (Master's thesis). Middle East Technical University School Of Social Sciences, Ankara.

Sarmusak, D. (2011). İlköğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ve algıladıkları öğretmen tutumlarının öğrencilerin ahlakî değer yargılarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Varlık, E. (2006). Üniversite öğrencilerinde "düşünce davranış kaynaşması" ve "düşünce beden biçimi kaynaşması"nın yeme tutumları ile ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Mutlu, E. (2018). Düşünce ve Dil Bozukluğu Ölçeğinin Türkçe uyarlaması ve şizofrenide düşünce bozukluğunun hastalık şiddeti, bilişsel işlevler, genel ve sosyal işlevsellik ve yaşam kalitesi ile ilişkisi [Yayınlanmamış uzmanlık tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Kutlu, A. (1987). Düşünme Gücü Ölçeğinin geçerlik ve güvenirliğine ilişkin bir çalışma.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Demirci, S. (1998). Düşünme İhtiyacı Ölçeği'nin psikometrik özellikleri: Düşünme ihtiyacı, kontrol odağı ve öğretilmiş güçlülük ilişkileri (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ulaşan-Özgüle, E. T. (2011). Mediating role of self-regulation between parenting, attachment, and adjustment in Middle Adolescence (Doctoral dissertaion). Middle East Technical University, Ankara.

Rugancı, R., N. (2008). The relationship among attachment style, affect regulation, psychological distress and mental construction of the relational world (Doctoral dissertation). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Oral, E. A. (1994). İntihar girişimi olan kadınların duygularını açma davranışı ile kaygı durumları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Aydın, M. D. (2001). Liderlik ve liderlik zekası: uygulamalı bir çalışma (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kurtulmuş, Z. (2010). Bilim ve sanat merkezine devam eden üstün yetenekli çocukların ailelerine verilen bilgisayar temelli eğitimin aile bireylerinin aile ilişkilerini algılamalarına ve çocukların mükemmeliyetçilik düzeylerine etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz-Bursa, G. (2022). Duyu Temelli Eğitim Programının annelerin öz düzenlemeleri ve bebek bakım öz yeterlilikleri ile bebeklerinin gelişimine etkisi (Tez No. 710879) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Özdemir, G. (2024). Ebeveyn Teknoferansı Ölçeği’nin geliştirilmesi (Tez No. 908312) [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Yıldız, M. (2019). Okul Öncesi Dönemde Çocuğu olan Ebeveynler için Değerler Eğitimi Yaklaşımlarını Değerlendirme Ölçeği’nin geliştirilmesi ve ebeveynlerin değerler eğitimi yaklaşımlarının belirlenmesi (Tez no. 583582). (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi). YÖK Tez Merkezi.

Ünal, H. B. (2017). Ebeveyn çocuk ihmal ve istismarı farkındalık ölçeği'nin geliştirilmesi ve uygulanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Közden, D. (2015). Ebeveynleşme olgusunun depresyon, kaygı, öfke ve obsesif inanış biçimleriyle ilişkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütüsü, Ankara.

Kuzgun, Y. (1989). Edwards Kişisel Tercih Envanteri El Kitabı. Ankara: Meteksan.