Şehirler: Ankara

Kaya, N. (2017). Jackson Mesleki İlgi Envanterinin üniversite öğrencileri üzerinde bir uyarlama çalışması [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Beydoğan, B. (2001). Attitudes toward women in managerial positions: The effects of ambivalent sexism, patriarchy and gender differences on these attitudes (Master's thesis). Orta Doğu Technical University The Graduate School of Social Science, Ankara

Saray Kılıç, H. (2016). Kalça Protezi Sonrası Konfor Ölçeği geliştirilmesi (Tez No. 464911) [Doktora, GATA]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ünlü, H. (2002). Sosyal Sigortalar Kurumu Zonguldak Bölge Hastanesi hemşirelerinde ISO 9000 kalite güvence sistemi konusunda Tutum Ölçeği geliştirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.

Sağlamoğlu, E. (2023). Kanada Okupasyonel Performans Ölçeği’nin Serebral Palsili Çocuklarda Geçerlilik-Güvenilirlik ve Kullanım Talimatlarının Türkçeleştirilmesi (Tez No. 813608) [Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Susuz, Ç. (2020). Kanser erken teşhis ve tarama merkezine (KETEM) başvuran kadınlarda Kanser Damga Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirliğinin değerlendirilmesi ve ilişkili faktörlerin saptanması (Uzmanlık tezi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi).

Yıldız-Akkuş, S. (2019). Kanserli Kardeşi Olan Ergenlerin İhtiyaçlarının Belirlenmesı Ölçme Aracını Türkçe’ye uyarlama çalışması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Kodal, M. (2006). Kara ve deniz harp okulu öğrencilerinin kurumsal disiplin kurallarını belirleme ve itaat düzeyleri (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yıldırım, G. (2007). İlköğretim düzeyinde bir karakter eğitimi programı model önerisi ve uygulanabilirliği (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Avcı, E. (2011). İlköğretim sosyal bilgiler öğretmenlerinin karakter eğitimine dair öz-yeterliklerinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kuzgun Y. (1993). Karar stratejileri ölçeği: geçerlik ve güvenilirliği. ( 1993 ). VII. Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. içinde Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayını.

Bozkurt, E. (2014). Mühendislik tasarım temelli fen eğitiminin fen bilgisi öğretmen adaylarının karar verme becerisi, bilimsel süreç becerileri ve sürece yönelik algılarına etkisi. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Erdoğmuş-Zorver, C. (2011). Kariyer Uyumu ve İyimserliği Ölçeği' nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kılıç, G. (2008). Kariyer yönetimi ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Güneş, A. (2015). Kariyere İlişkin Ebeveyn Desteği Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlama çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Kurt, M. (2014). Katılım ve otonomi etki anketinin (Ipaq-impact on participation and autonomy questionnaire) Türkçeye adaptasyon, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi, Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yalvaç, B. (1998). Effect of instruction of students understanding of electric current concept using conceptual change text at 6th grade (Master’s thesis). Middle East Technical University İnstitute of Science, Ankara.

Mızrak, O. (2011). Kayak alanlarının yönetimi ve güvenliği: Palandöken Kayak Merkezi uygulaması (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Oyarkılıçgil - Ateş, A. (2001). Kazak ve Kırgız öğrencilerin Türkçe'ye karşı tutumlarının Türkçe öğrenim başarılarıyla ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Wright, L. ve Ayre, A. (2000). The Wright and Ayre Stuttering Self-Rating Profile. South African Journal of Communication Disorders, 47, 77-90.

Türkmen, D. (2012). Yetiştirme yurtlarında kalan gençlerin kendi kaderlerini tayin hakkı ile öz-saygı düzeylerinin değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yavaşoğlu, M. (2010). Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demirtaş, H. E. (2013). Kendini aldatma ölçeği geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli Değişkenlerle ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Temuge, T. (1987). Kendini Kabul Envanterinin lise öğrencilerine uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.