Ölçek Kategorileri: 60 Sağlık Bilimleri

Yorulmaz D. S., & Koçoğlu-tanyer, D. Yetişkinler için Aşı Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği’nin Türkçe Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 11(2), 350-369.

YAVUZ, K., & Saime, E. R. O. L. (2022). Developing a Diabetes Knowledge Scale for Adults and its Psychometric Properties. Clinical and Experimental Health Sciences, 12(3), 711-718. DOI: 10.33808/clinexphealthsci.1014888

Ayyıldız, F.  ve Esin, K. (2022). Validity and reliability of the Turkish Version of the Adult Picky Eating Questionnaire. Progress in Nutrition,  24 (3), e2022116.

Aktaş, Y. Y., & Karabulut, N. (2017). A Turkish version of the Critical-Care Pain Observation Tool: Reliability and validity assessment. Journal of PeriAnesthesia Nursing, 32 (4), 341-351. DOI: 10.1016/j.jopan.2015.12.015

Kuşeli-Dost, S. ve Kaya, H. (2015). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Taburculuk Planlaması Algıları Ölçeğinin güvenirlik ve geçerliği. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 23(3), 195-202.

Özel-Yalçınkaya, S. (2016). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakıma Yönelik Tutum ve Davranışları Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Akyol, A., Sılay, F. ve Ayvaz, İ. (2017). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakımda Algılanan Engeller Ve Destekleyici Davranışlar Ölçeğinin geçerliği ve güvenilirliği. 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi içinde (s.276). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Akyol, A., Sılay, F.,& Ayvaz, İ. (2017). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakımda Algılanan Engeller ve Destekleyici Davranışlar Ölçeğinin geçerliği ve güvenilirliği. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, içinde (ss. 276). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Dallı, Ö.E., Çalışkan, G., Girgin, N.K. (2024). Psychometric properties of Turkish versions of Post-Intensive Care Syndrome Questionnaire and Healthy Aging Brain Care Monitor Self-Report for Evaluating Post-Intensive Care Syndrome. Cyprus Journal of Medical Sciences, 9(4), 264-272. doi:10.4274/cjms.2024.2024-9.

Sürmeli, M., Boy, Y., & Pazarli, A. C. (2024). Postintensive care syndrome: Development and psychometric validation of a knowledge test. Journal of Evaluation in Clinical Practice. Advance online publication. https://doi.org/10.1111/jep.14019

Çınar, S. , Aslan, F. ve Kurtoğlu, T. (2011).Yoğun Bakım Ünitesi Çevresel Stresörler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 15(2), 61-66.

İbrahimoğlu, Ö., Saray Kılıç, H., ve Açıkgöz, G. (2022). The Turkish adaptation, alidity and aeliability of Intensive Care Unit Mobility Scale: A methodological study. Turkiye Klinikleri Journal Of Nursing Sciences, 14(1).

Liang, A., Xu, W., Shen, Y., Yang, Y., Hu, Q., Xu, Z., … Lu, Z. (2022). Intensive Care Unit Dignified Care: Development and validation of a questionnaire. Nursing Ethics, 09697330221096777.

Aslan, F. (2010). Yoğun bakım ünitesinde tedavi gören hastaların algıladıkları çevresel stresörler: Geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aypar, Ü., Kanbak, M., Yorgancı, K., Özdemir, H., Akıncı, S. B., Çelikcan, A. ve Rezaki, M. (2005). Yoğun Bakım Ünitesinde Konfüzyon Değerlendirme Ölçeğinin geçerlik güvenilirlik çalışması. Türk Anesteziyoloji ve Reanimasyon Derneği Dergisi, 33(4), 333-341.

Uslu, Y., Fulbrook, P., Eren, E., Lovegrove, J., Cobos-Vargas, A., & Colmenero, M. (2024). Assessment of pressure injury risk in intensive care using the COMHON index: An interrater reliability study. Intensive and Critical Care Nursing, 83, 103653.

ÇALIŞKAN, İ., & DEMİR KORKMAZ, F. (2021). Psychometric Properties of Turkish Version of Intensive and Critical Care Nursing Competence Scale. Turkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences, 13(2).

Tosun, A. (2017). Yönetici hemşire çalışma ortamı ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. (Tez No. 484793 [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Bahçecik, N., Öztürk, H., Şerbetçi-Aktaş, G. (2004). Yönetici Hemşireler İçin Zaman Yönetimi Ölçeği ve zaman yönetimini etkileyen faktörler. Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 15 (49), 67 – 78.

Karadaş, A. (2018). Yönetici hemşirelerde algılanan güç kaynağı: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Duymaz- Koç, E. (1999). Yönetici hemşirelerde yönetsel stres ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Öztürk, H. (2010). Yönetici hemşirelerin etik davranışları ve bir araştırma (Yüksek Lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kevser, G. Ö. K., Cengiz, G., Kemal, E. R. O. L., & Özgöçmen, S. (2016). The Turkish version of Multidimensional Assessment of Fatigue and fatigue severity scale is reproducible and correlated with other outcome measures in patients with systemic sclerosis. Archives of Rheumatology, 31(4), 329-332. doi: 10.5606/ArchRheumatol.2016.5909

Yildirim, Y., & Ergin, G. (2013). A validity and reliability study of the Turkish Multidimensional Assessment of Fatigue (MAF) scale in chronic musculoskeletal physical therapy patients. Journal of back and musculoskeletal rehabilitation, 26(3), 307-316. doi:10.3233/BMR-130385

Ergin, G. (2009). Fizyoterapi programı alan hastalarda Yorgunluk Ölçeği Checklist Individual Strength Questionnaire (CIS) Türkçe versiyonunun geçerliliği. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.