Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler

Duran, C. , Boz, D. , Behdioğlu, S. & Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 20 (2) , 158-189 .

Yurt, Ö., Keleş, S. ve Koğar, H. (2016). Yetişkin Eğlence Eğilimi Özeliği Ölçeği Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(1), 650-662.

Ögel, K., Başabak, A., Kamer, V. K., ve Görücü, S. (2014). Yetişkin Hükümlüler İçin Risk ve İhtiyaç Belirleme Formunun (YARDEF) geliştirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 15, 132-140. doi: 10.5455/apd.39826

Nas, E. ve Sak, R. (2022). Yetişkin Merhamet Ölçeği’nin geliştirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), 535-548.

Bedir, F., Önal, L. & Stebbins, R. (2023) Adult Deviant Leisure Tendency Scale (ADLTS) – scale development study.  World Leisure Journal. DOI: 10.1080/16078055.2023.2213686

Hamurcu, P., Şahin, İ. N., & Çelik, A. (2023). Yetişkin Seçici Yeme Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 7 (1), 183-197. https://doi.org/10.46237/amusbfd.1108679

Batmaz, H. (2018). Yetişkinler için beslenme bilgi düzeyi ölçeği geliştirilmesi ve geçerlik-güvenirlik çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Atabek-Yiğit, E., Köklükaya, N., Yavuz, M., & Demirhan, E. (2014). Development and validation of Environmental Literacy Scale for adults (ELSA). Journal of Baltic Science Education, 13(3), 425-435.

Orhan, B. E., & Karaçam, A. (2025). Adaptation of the Physical Literacy Scale for Adults into Turkish and examination of its psychometric properties. IgMin Research, 3(6), 251–257. https://doi.org/10.61927/igmin306

Özdemir, A. S., Güçlü, H., & Romo-Pérez, V. (2025). Turkish validation of the Adult Physical Literacy Scale: Psychometric properties. In 19th FIEPS European Congress, Abstract Book (p. 101). Antalya, Türkiye, April 24–27. Retrieved from https://www.fieps2025.org/AbstractBook.php

Yıldız Feyzioğlu, E. ,Akpınar, E. , Ünal Çoban, G. , Capellarro,E. & Ergin, Ö.(2010). Yetişkinlere yönelik Su Kullanımı Anketi’nin geliştirilmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 22(22), 91-104.

Uymaz, A. (2013). Yıkıcı Liderlik Ölçeği geliştirme çalışması. Istanbul Management Journal, 24(75), 37-57.

Çay, M., Selçuk, O., & Yanardağ, U. (2023). Yoksulluğa İlişkin Atıflar Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 7(1), 30-43. https://doi.org/10.55109/tushad.1280450

Solak, N. ve Göregenli, M. (2009). Yoksulluğa İlişkin Nedensel Atıfl ar Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 12(24), 72-89.

Biçer, M. & Kılıç, K.C. (2022). Yönetici davranışları ölçeğinin türkçe’ye uyarlanması: geçerlilik ve güvenirlirlik uyarlaması. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 24(42), 277-291.

Sökmen, A. (2003). Yönetici etik davranış ve eğitiminin sınır birim işgörenleri tarafından değerlendirilmesi: Ankara'daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmelerinde ampirik bir uygulama (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Tutuş, M. (2024). Yönetici Hemşirelerde Dijital Liderlik Ölçeği geliştirme çalışması (Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Aysen, B. (2017). Üniversitelerde yönetici sessizliğinin teorik temelleri ve Yönetici Sessizliği Ölçeği geliştirme çalışması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.

Tutar, H., Mutlu, H. T., Uzun, H. (2025). Yöneticilerde Empati Yoksunluğu Ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması, İşletme Araştırmaları Dergisi, 17(1), 676-688.

Çetin E. ve Yavuz. Y. (2023).Yöneticilere Yönelik Ilımlı Beceriler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi [Anatolian Journal of Educational Leadership and Instruction],11(2), 325-341.

Vatansever, Ç. (1994). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarına yönelik tutumların örgüte bağlılığa etkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şahin, F. (2009). Yönetsel güçlülük: Etkili yönetim ve liderlik bileşeni olarak kavramsallaştırılması ve ölçülebilmesine ilişkin bir araştırma (Doktora tezi). Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.

Adaş, S. K., Çetiner, N. ve Kalfa, M. (2025). Yönetsel İnsan İlişkileri Becerisi Ölçeği’nin Türkçeye uyarlama çalışması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 23(56), 738-758. https://doi.org/10.35408/comuybd.1532873

Yılmaz, S., & Söyük, S. (2024). A theory of presenteeism beyond being sick and a measurement tool. RAE – Revista de Administração de Empresas, 64(2), 1-26. https://doi.org/10.1590/S0034-759020240205

Yüksekbilgili, Z. (2017). Yüksek Öğrenim Enstitüleri İçin Marka Kimliği Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlilik çalışması. Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(2),169-176. doi: 10.29106/fesa.348306