Ölçek Kategorileri: 345 Özel Eğitim

Kanpolat, Y. E., ve Sarıçam, H. (2016, Nisan). Okul öncesi dönem özel çocuklarda presenteizm düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Katılımlı 3. Ulusal Disiplinlerarası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi (UDEMKO2016)'nde sunulan poster bildiri. Eskişehir.

Eren, M. (2014). Hemiparezik serebral palside çocukların el kullanım deneyimi anketi'nin Türkçe kültürel adaptasyonu, geçerlilik ve güvenilirliği (Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara).

Ayyıldız, E. (2012). Çok Engelli Görmeyen Çocuklar İçin Söz Öncesi İletişim Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Turan, Z. (2000). Çok İleri Derecede İşitme Kayıplı Çocuklar İçin Kelime Ayırdetme Beceri Testi'nin geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 195-204.

Dolgun, G., Savaşer, S. ve Yazgan, Y. (2005). Dikkat Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu Olan 8-12 Yaș Grubu Çocuklarda Yașam Kalitesi Ölçeğinin (DE/HB-YKÖ) Geliștirilmesi. Hemșirelikte Araștırma Geliștirme Dergisi, 1(2), 39–52.

Özbakır, M. (2010) Duyusal İşlemleme Ölçeği Ev Formunun Türkiye koşullarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kasım, D. (2010). Duyusal İşlemleme Ölçeği Sınıf Formu'nun Türk çocuklarına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Haspolat, N. K. ve Yalçın, İ. (2022). Yüksek başarılı öğrencilerde Ebeveyn Başarı Baskısı Ölçeği geliştirme çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 51(236), 3413-3442. https://doi.org/10.37669/milliegitim.992912

Kurtulmuş, Z. (2010). Bilim ve sanat merkezine devam eden üstün yetenekli çocukların ailelerine verilen bilgisayar temelli eğitimin aile bireylerinin aile ilişkilerini algılamalarına ve çocukların mükemmeliyetçilik düzeylerine etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Cavkaytar, A., Aksoy, V. ve Ardıç, A. (2014). Ebeveyn Öz Yeterlik Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışmasının güncellenmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 4(1), 69-76.

Yılmaz, S. H., İlhan, E. L., & Yarayan, Y. E. (2021). Engelli Bireylerde Spora Katılımın Önündeki Zorlanmalar Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 26 (3), 315-332. Doi: 10.53434/gbesbd.900837

Diğer, H. ve Yıldız, A. (2021). Engelli Bireylere Yönelik Algı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31 (2), 807-822. https://doi.org/10.18069/firatsbed.886698

Kösterelioğlu, İ. (2013). Engelli Bireylerin Eğitilmesine Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(3), 211-226.

Sevil-Akardere, S. (2005). İşverenlerin engelli çalışanlara yönelik tutumları (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yelpaze, İ. ve Türküm, A. S. (2018). Engellilere Yönelik Çok Boyutlu Tutum Ölçeğinin Türk Kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(14), 168-187. doi: 10.26466/opus.377906

Gürbüz,S. (2018). Ergenlik dönemindeki zihin yetersizliği olan bireylerin cinsel gelişim özelliklerinin ebeveyn görüşleri ile değerlendirilmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Karaahmetoğlu, B. (2015). Gelişimsel yetersizliği olan ve normal gelişim gösteren çocukların ailelerin erken okuryazarlığa ilişkin inançları ile erken okuryazarlık ev ortamı arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Karasu, H. P. (2011). İşitme engelli öğrenciler ve normal işiten öğrencilerin okuma becerilerinin Formel Olmayan Okuma Envanteri ile değerlendirilmesi (Doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Karasu, H.P., Girgin, Ü. ve Uzuner, Y.(2012). İşitme Engelli Öğrenciler ve İşiten Öğrencilerin Okuma Becerilerinin Formel Olmayan Okuma Envanteri ile Değerlendirilmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1), 65-88.

Gölalmış-Erhan, G. (2005). Zihinsel engelli çocuğu olan annelerin umutsuzluk, karamsarlık, sosyal destek algılarının ve gelecek planlarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Dogru, H., & Cakir, A. (2021). The validity and reliability of the Turkish version of the” parental satisfaction with caregiving for children with developmental disabilities” scale.

Diken, İ.H., Ardıç, A., Diken, Ö.& Gıllıam, J.E.(2012). Gilliam Otistik Bozukluk Derecelendirme Ölçeği-2 Türkçe versiyonu’nun (GOBDÖ-2-TV) geçerlik ve güvenirliğinin araştırılması: Türkiye standardizasyon çalışması, Eğitim ve Bilim, 37(166), 318-327.

Diken, İ., Diken, Ö., Gilliam, J., Ardic, A., & Sweeney, D. (2012). Validity and reliability of Turkish version of Gilliam Autism Rating Scale-2: Results Of preliminary study. International Journal Of Special Education, 27, 207-215.

Oya-Ramazan, M. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Oya-Ramazan, M. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.