Ölçek Kategorileri: 30 Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme

Berberoglu, G., & Tosunoglu, C. (1995). Exploratory and confirmatory factor analyses of an Environmental Attitude Scale (EAS) for Turkish university students. The Journal of Environmental Education, 26(3), 40-43. https://doi.org/10.1080/00958964.1995.9941444

Berberoglu, G., & Tosunoglu, C. (1995). Exploratory and confirmatory factor analyses of an environmental attitude scale (EAS) for Turkish university students. The Journal of Environmental Education, 26(3), 40-43. http://dx.doi.org/10.1080/00958964.1995.9941444

Yurt, Ö., Cevher-Kalburan, N., & Kandır, A. (2010). WCES-2010 Investigation of the environmental attitudes of the early childhood teacher candidates. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 4977-4984.

Okur, E. ve Yalçın-Özdilek, Ş. (2012). Yapısal eşitlik modeli ile geliştirilmiş Çevresel Tutum Ölçeği. İlköğretim Online,11(1), 85-94.

Özata-Yücel, E. ve Özkan, M. (2014). Ortaokul öğrencilerine yönelik Çevresel Tutum Ölçeği geliştirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(1), 27-48.

Uzun, N., ve Sağlam, N. (2006). Orta öğretim öğrencileri için Çevresel Tutum Ölçeği geliştirme ve geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240-250.

Çermik, E., & Akçay, B. (2020). Çevresel Vatandaşlık Bilgi Testi’nin geliştirilmesi ve ortaokul öğrencilerinin bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Turkish Studies – Education, 15(2), 731-750. https://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.42112

Sakarya, S. (2010). Çevreye Karşı Motivasyon Ölçeği'nin okul öncesi öğretmen adayları üzerinde geçerlik güvenirlik çalışması (Ankara ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özkubat, S. ve Demiriz, S. (2013). Çevreye Karşı Motivasyon Ölçeğinin Okul Öncesi Öğretmen Adayları Üzerinde Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 87-114.

Topbaş, G. (2021). Çevreye Yönelik Materyalist Eğilimler Ölçeğinin okul öncesi öğretmenleri üzerinde geçerlilik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özalp, I. (2006). Karikatür tekniğinin fen ve çevre eğitimde kullanılabilirliği üzerine bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Peker, R. (2020). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin çevre algıları ile çevreye yönelik tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi (Doktora tezi). Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.

Eren, H. B. , Güler, Y. , Güler, D. , Çokluk-bökeoglu, Ö. & Tuncel, S. (2022). Çevrim İçi Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yönelik Öğrenci Memnuniyet Ölçeğinin Geliştirilmesi . Avrasya Spor Bilimleri ve Eğitim Dergisi , 4 (2) , 135-156 . DOI: 10.47778/ejsse.1198448

Horzum, M. B. ve Çakır, Ö. (2009). Çevrim Içi Teknolojilere Yönelik Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(3), 1327-1356.

Aşkar, P. ve Mazman, S. G. (2013). Çevrimiçi Bilgi Arama Stratejileri Envanteri’nin Türkçe'ye Uyarlama Çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(168), 168-182.

Gül, E., Çokluk, Ö.,ve Doğan Gül, Ç. (2015). Development of an Attitudes Scale toward Online Assessment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 174:529 – 536.

Uslu, E. M. & Genç, S. Z. (2022). Çevrimiçi eğitim değerlendirme ölçeği (ÇEDÖ) geliştirme çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 56 (56), 22-43.  https://doi.org/10.15285/maruaebd.1021748

Bahar, H. H. ve Koç, A. (2023). Çevrimiçi Eğitime Yönelik Öz-yeterlik Algı Ölçeğinin geliştirilmesi (ÇEYÖAÖ). Milli Eğitim, 52 (239), 1787-1806.

Bektaş, S., & Çakır, R. (2021). Çevrimiçi Eğitmenlerin Çevrimiçi Öğretime Karşı Algı ve Uygulamaları Ölçeği: Türkçe’ye uyarlama çalışması. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 243-260.

Genç, Z., Kazez, H., & Fidan, A. (2013). Çevrimiçi etik dışı davranışlarının belirlenmesi için bir ölçek uyarlama çalışması. Akademik Bilişim 2013, 23-25 Ocak 2013.Antalya: Akdeniz Üniversitesi.

Korkmaz, Ö. (2012). A validity and reliability study of the Online Cooperative Learning Attitude Scale (OCLAS). Computer & Education, 59(4),1162-1169. Doi: 10.1016/j.compedu.2012.05.021

Yurdugül, H. ve Sırakaya, D. A. (2013). Çevrimiçi Öğrenme Hazır Bulunuşluluk Ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 391-405

Özbaşı, D., Cevahir, H.,& Özdemir, M. (2018). Çevrimiçi Öğrenme Motivasyon Ölçeği’nin Türkçe uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 352-368.

Çalışkan, E. , Bardakcı, S. & Teker, N. (2011). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Algılanan Sosyalleşme Ölçeğinin Bilgisayar Destekli Ortaklaşa Öğrenme Ortamlarına Yönelik Yapı Geçerliği. Milli Eğitim Dergisi , 41 (191) , 243-256.

Avcı Yücel, Ü. ve Kalaycı, E. (2015). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Bilgi Paylaşma Davranışı Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Başkent University Journal of Education, 2(2), 89-98.