Ölçek Kategorileri: 240 Diğer Psikolojik Bozukluklar

Kara, N. (2019). TAT Sosyal Biliş ve Nesne İlişkileri Ölçeği Global (SCORS-G)’in DSM-IV ve ICD-10 kişilik bozuklukları değerlendirmesini (DIP-Q) Yordama Gücü (Tez no. 569047). [Yüksek lisans tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi].

Artiran, M., & DiGiuseppe, R. (2020). A Turkish translation of a measure of irrational and rational beliefs: Reliability, validity studies and confirmation of the four cognitive processes model. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 38, 369–398. https://doi.org/10.1007/s10942-020-00340-9

Yargıç, İ., Ersoy, E. ve Oflaz, S. B. (2011). UPPS Dürtüsel Davranış Ölçeği ile psikiyatri hastalarında dürtüselliğin ölçümü. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 21(2), 139-146. doi: 10.5455/bcp.20110706024203

Türkarslan, K. K., Canel Çınarbaş, D., & Nicassio, P. M. (2024). The psychometric properties of the Turkish version of the Pre-sleep Arousal Scale. Sleep and Biological Rhythms, 22(1), 65-73. https://doi.org/10.1007/s41105-023-00483-z

Danışman, I., Yalçınay, M., & Yıldız, N. (2017). Measuring grief symptoms in cancer patients: The Reliability and validity study of the Turkish version of Prolonged Grief Disorder Scale. Turkish Journal of Psychiatry, 28(3),190-197. doi: 10.5080/u13716

Danışman, G., I., Yalçınay, M. ve Yıldız, N.(2017). Kanser hastalarında yas belirtilerinin ölçülmesi: Uzamış Yas Bozukluğu ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi 28(3), 190-197.

Boysan, M., Gulec, M., Deveci, E., & Barut, Y. (2015). Diagnostic performance of the Turkish version of the Vancouver Obsessional Compulsive Inventory (VOCI) versus Padua inventory-revised (PI-R): a validation study. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni-Bulletin of Clinical Psychopharmacology, 25(1), 44-56.

İnözlü, M. Bilekli, I. Ulukut, F. (2016). The Relationship Between Obsessive Compulsive Disorder and Mental Contamination (MC): Psychometric Properties of Vancouver Obsessive Compulsive Inventory-MC Scale and Thought-Action Fusion-Contamination Scale. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 29(4), 335 – 348.

Küçük- Doğaroğlu, T. (2012). Vanderbilt Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Aile Değerlendirme Ölçeği Türkçe uyarlama çalışması.(Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Küçük-Doğaroğlu, T. (2012).

Küçük-Doğaroğlu, T. (2013). Vanderbilt Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Aile Değerlendirme Ölçeği Türkçe uyarlama çalışması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3), 385-401.

Ardıç, A., ve Küçük Doğaroğlu, T. (2018). Vanderbilt Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Öğretmen Değerlendirme Ölçeği (V-DEHB-ÖDÖ) Türkçe uyarlama çalışması. Ege Eğitim Dergisi / Ege Journal of Education, 19(2), 534-558. http://dx.doi.org/10.12984/egeefd.446543

Çınar, B. Ç., Kaya, Ş., Sjöstrand, A. P., Alpar, R., & Aksoy, S. (2017). Vestibüler Bozukluklarda Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 28(1), 1-11. Doi: 10.21653/tfrd.330499

Kuzu, D., Berk, H. Ö. S., & Şimşek, Ö. F. (2020). Reliability and validity of the Turkish Version of the Body Image Disturbance Questionnaire-Acoliosis. Spine, 45(16), 1033–1038. https://doi.org/10.1097/brs.0000000000003477.

Koyunoğlu, S., Onal Sönmez, A., Kahyaoğlu Çakmakçı, H. A., Erdoğan, A. (2022) Wechsler çocuklar için zekâ ölçeği-IV alt puanlarının dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuk ve ergenler açısından incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 25(1), 41-48. https://doi.org/10.5505/kpd.2022.26780

Öncü, B., Ölmez, Ş. ve Şentürk, V. (2005). Wender-Utah Derecelendirme Ölçeği Türkçe formunun erişkin Dikkat Eksikliği Ve Hiperaktivite Bozukluğu’nda geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 16(4), 252-259.

Aslantürk, A., & Arslan, C. (2025). Turkish adaptation and psychometric evaluation of the Grief Impairment Scale. Death Studies, 1-8. https://doi.org/10.1080/07481187.2025.2452474

Ögel, K., Karadayi, G., Şenyuva, G. ve Topsakal-Özdemir E. (2011). Yasayla ihtilafa düşen ergenlerin risk ve gereksinmelerinin değerlendirilmesi: Araştırma ve değerlendirme formunun geliştirilmesi ve standardizasyonu. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(2), 143-150.

YÜcel, B., Polat, A., İkiz, T., Düşgör-Pirim B., Yavuz, A. E., & Sertel Berk, Ö. (2011). The Turkish version of the Eating Disorder Examination Questionnaire: reliability and validity in adolescents. European Eating Disorders Review, 19(6), 509-511. doi: 10.1002/erv.1104

Savasir, I. ve Erol, N. (1989). Anoreksiya Nevroza Belirtileri İndeksi. Türk Psikoloji Dergisi, 7, 19-25.

Türk, N., & Kaya, A. (2025). Yenilgi Ölçeği Kısa Formu’nun psikometrik özelliklerinin incelenmesi. 9. Uluslararası Hasankeyf Bilimsel Araştırmalar ve İnovasyon Kongresi.

Evren, C., Umut, G., Bozkurt, M., Teksin-Unal, G., Agachanli, R., & Evren, B. (2016). Psychometric properties of the Turkish version of the adult ADHD self-report scale (ASRS-v1. 1) in a sample of inpatients with alcohol use disorder. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 29, 109-119. doi: 10.5350/DAJPN2016290202

Şemin, R. (1983). Yetişkinler İçin Ruh Sağlığı Testi (A Formu). Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2, 159-197.

Asçıbaşı, K., Öztekin, S., & Aydemir, Ö. (2017). DSM-5 Yineleyici Düşünceler ve Davranışlar Ölçeği Türkçe Formunun geçerliliği ve güvenilirligi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(Ek sayı. 2) 18-23. doi: 10.5455/apd.237989