Ölçek Kategorileri: 20 Psikiyatri /Klinik Psikoloji

Akik, B. K., & Batigun, A. D. (2020). Perinatal Post Traumatic Stress Disorder Questionnaire-II (PPQ-II): Adaptation, validity, and reliability study. Dusunen Adam: Journal of Psychiatry & Neurological Sciences, 33(4), 340-350. Doi: 10.14744/DAJPNS.2020.00102

Ermağan Çağlar, E., Sanal Özcan, Y., Türk Kurtça, T. & Hamzaoğlu, N. (2022). Peritravmatik stres envanteri (PDI) Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(1), 23-42. doi: 10.26468/trakyasobed.876452

Bilge, Y. & Bilge, Y. (2020). The measurement of Attention-Appraisal Model of Alexithymia: psychometric properties of the Perth Alexithymia Questionnaire in Turkish. Anatolian Journal of Psychiatry, 21 (Supplement 2), 71-79. Turkish. doi:10.5455/apd.133183

Eryiğit, D. (2019). Genel sanrısal inanışların oluşumunda aile etkisinin incelenmesi [Doktora tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Ayhan, F., Akalın, A., Balsak, H., & Erden, A. (2024). Psychometric testing and the predictive validity of the Postpartum Depression Predictors Inventory-Revised (PDPI-R): A longitudinal study with Turkish women. Sexual & Reproductive Healthcare, 40, 100965. https://doi.org/10.1016/j.srhc.2024.100965

Karaçam, Z., & Kitiş, Y. (2008). The Postpartum Depression Screening Scale: Its reliability and validity for the Turkish population. Turkish Journal of Psychiatry, 19(2).

Duran, S. (2019).Postpartum Specific Anxiety Scale (PSAS): Reliability and validity of the Turkish version. Perspectives in Psychiatric Care. https://doi.org/10.1111/ppc.12385

Boysan, M., Ozdemir, P. G., Ozdemir, O., Selvi, Y., Yilmaz, E. & Kaya, N. (2017). Psychometric properties of the Turkish version of the PTSD Checklist for Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (PCL-5). Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 27:3, 306-316. DOI: 10.1080/24750573.2017.1342769

Evren, C., Dalbudak, E., Aydemir, Ö., Köroğlu, E., Evren,B., Özen, S., & Coşkun, K. S. (2016). Psychometric properties of the Turkish PTSD-short scale in a sample of undergraduate students. Bulletin of Clinical Psychopharmacolog, 26(3), 294-302. doi: 10.5455/bcp.20151205113132

Dikmen-Yildiz, P., Ayers, S., & Phillips, L. (2017). Screening for birth-related PTSD: psychometric properties of the Turkish version of the Posttraumatic Diagnostic Scale in postpartum women in Turkey. European Journal of Psychotraumatology, 8(1), 1306414. https://doi.org/10.1080/20008198.2017.1306414

Ozpulat, F., Oztas, D., & Gunaydin, N. (2022). Reliability and validity of the Positive Mental Health Literacy Scale in Turkish adolescents. Alpha Psychiatry, 23(2), 76-81. Doi: 10.5152/alphapsychiatry.2022.21165

Erkoç, Ş., Arkonaç, O., Ataklı, C., & Özmen, E. (1991). Pozitif Semptomları Değerlendirme Ölçeğinin güvenilirliği ve geçerliliği. Düşünen Adam Dergisi, 4(2), 20-24.

Polat, S. (2010). Şizofren Hastaları Ve Kardeşlerinde Düşünce Bozukluğu Ve Aile İşlevleri İle İlişkileri (Tıpta Uzmanlık tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, İzmir.

Kostakoğlu, A. E., Batur, S., Tiryaki, A. ve Göğüş, A. (1999). Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeğinin (PANSS) Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirliği. Türk Psikoloji Dergisi, 14(44), 23-32.

Bulut M., Arslantaş H., Dereboy İ. (2019). Şizofreni hastalarının bakım vericilerine uygulanan psikoeğitimin bakım vericilerin duygu dışavurumlarına ve hastaların pozitif ve negatif sendrom ölçeği puanlarına olan etkisi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 22(3), 286 – 297. https://doi.org/10.5505/kpd.2019.32559

Yıldız, E., P., Çengel, M., Alkan, A. (2020). Problemli Akıllı Telefon Kullanımı ve Ön Psikometrik Özellikleri Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 6(2), 516-530.

Pamuk, M., & Atli, A. (2016). Development of a problematic mobile phone use scale for university students: Validity and reliability study. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 29(1), 49-59. doi:10.5350/DAJPN2016290105

Güzeller, C. O., & Coşguner, T. (2012). Development of A Problematic Mobile Phone Use Scale for Turkish adolescents. Cyberpsychology, Behavior and Social Networking, 15(4), 205-211.

Ayanoğlu, M. (2022) Annelere yönelik hazırlanan davranış düzenleme programının okul öncesi dönemde problemli davranışlar sergileyen çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 767196) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Göktaş, S., Aygar, H., Akbulut Zencirci, S., Önsüz, M.F., Alaiye, M. & Metintaş, S. (2018). Problematic internet use questionairre-short form-6 (PIUQ-SF 6): a validity and reliability study in Turkey. International Journal of Research in Medical Sciences, 6(7), 2354-2360.

Ceyhan, E., Ceyhan, A. A. ve Gürcan, A. (2007). Problemli Internet Kullanımı Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 387-416.

Sar, A. H., & Işıklar, A. (2012). Adaptation of Problem Mobile Phone Use Scale to Turkish. Journal of Human Sciences, 9(2), 264-275.

Özkürkçügil, A. (1996). Birinci basamak sağlık hizmetlerinde Psikiyatrik Tanı Koydurucu bir Ölçeğin (PRIME-MD) Türkçeye uyarlanması (Tıpta uzmanlık tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Sivas.

Arkar, H. ve Şafak, C. (2004). Klinik bir Örneklemde Beck Depresyon Envanterinin Boyutlarının Araştırılması. Türk Psikoloji Dergisi,19(53), 117-123.

Özalp, G. (2021). Psikiyatri hastalarına yönelik etik yaklaşım değerlendirme ölçeği geliştirme. [Yüksek Lisans Tezi]. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.