Ölçek Kategorileri: 128 Kişilik ve Benlik

Duman, A. (2024). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin Ahlaki Kazanım Amacına Erişim Düzeyi Ölçeği (DKAB-AKÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 24(2), 607-637. https://doi.org/10.33415/daad.1493303

Günbaş, M., Büyükkaya Besen, D., & Dervişoğlu, M. (2024). Assessing psychometric properties of the Turkish version of the Diabetes Caregiver Activity and Support Scale (D-CASS). Primary Care Diabetes, 18(1), 84–90.https://doi.org/10.1016/j.pcd.2023.11.006

Hamurcu, P., Şahin, İ. N., Batar, N., & Çelik, A. (2023). Diyet Öz Yeterlilik Ölçeği Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Osmangazi Tıp Dergisi, 45 (2), 151-160.  Doi: 10.20515/otd.1176057

Çetinkaya, A., Metin, A., Erbiçer, E. S. & Yavuz, E. (2022). Adaptation of Appearance-Related Social Media Consciousness Scale into Turkish: A validity and reliability study on adolescents. International Journal of Social Sciences and Education Research, 8 (1), 63-70. https://doi.org/10.24289/ijsser.1034318

Akbaş, B., & Durmuşoğlu, M. C. (2024). Doğaya Bağlılık Eğilimi Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 61, 2232-2257. https://doi.org/10.53444/deubefd.1455914

Yılmaz, E.D., Gençer, A.G., Aydemir, Ö., Yılmaz, A., Kesebir, S., Ünal, Ö., Örek, A. ve Bilici, M.(2014). Dokuz Tip Mizaç Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirliği.Eğitim ve Bilim, 39(171), 115-137.

Demirel, E. D., Ünal, Ö., Plancı, M., Kandemir, M., Örek, A., Akkın, G., Demir, T., Üstündağ, M. F., Gürçağ-Naşit, S., Aydemir, Ö. ve Selçuk, Z. (2015). Dokuz Tip Mizaç Ölçeği Ergen (DTMÖ-E) Formunun geçerlik güvenirliği ve ergenlerde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu İle mizaç tipleri arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 40(179), 361-381.

Güler, İ. (2018). Dolaylı travma ölçeği: Türkçe uyarlama ve sosyal hizmet uzmanlarının dolaylı travma açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Hizmetler Anabilim Dalı, İstanbul.

Koç, Ö. (2023). Dönüştürücü Liderlik Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik analizi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 12(2), 396-407. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1284020

Şenyuva, H. Ş. (2007). Aydın ilinden alınan normal bir örneklemde kişilik bozukluklarının yaygınlık çalışması (Tez No.195481) [Yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kurnaz, M. F., & Koçtürk, N. (2025). Adaptation of the Short-Form of State Self-Esteem Scale into Turkish: A study of validity and reliability. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 58(1), 51-85. https://doi.org/10.30964/auebfd.1500410

Uslu, Y., & Gizir, C. A. (2019). Duygu-durum farkındalığı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(19), 18-29.

Sağlam Topal, B., & Yavuz Sever, A. (2024). I love you but I can’t say: adaptation of the Measure of Verbally Expressed Emotion (MoVEE) to Turkish and investigation of psychometric properties. Current Psychology. Advance online publication. https://doi.org/10.1007/s12144-024-05861-5

Deniz, M., Çok, F., ve Duyan, V. (2013). Duygusal Özerklik Ölçeği’nin ergenler için uyarlanması ve psikometrik özellikleri. Eğitim ve Bilim, 38(167), 352-363.

Yurtsever, M. (2009). Ebeveyn Çocuk Hakları Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve anne babaların çocuk haklarına yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi ( Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ağlar, C. (2022) Ebeveyn görüşlerine göre öğrenci kişilik özelliklerinin belirlenmesi: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 756708) [Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Erol, T., & Kaya, M. (2022). Edebî Eserlerdeki Kahramanları Rol-Model Alma Ölçeğinin geliştirilmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (31), 348-364. Doi: 10.29000/rumelide.1221583.

Bolat, Y., & Baş, M. (2023). İki önemli öğretmenlik mesleği yeterliği: Eğitim programı okuryazarlığı ve eğitim programı liderliği. Yaşadıkça Eğitim, 37(2), 294-330. https://doi.org/10.33308/26674874.2023372541

Morsünbül, Ü. ve Atak, H. (2013). Ego Kimlik Süreci Ölçeği Türkçe versiyonunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2043-2058. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2013.4.1623

Karabulut, H., Gökçe, H., & Kariper, İ. A. (2023). Eleştirel Düşünme Becerisi Ölçeği’nin geliştirilmesi (Ortaokul örneklemi). Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 443-461. https://doi.org/10.21449/ijate.1169977

Efe, P., & Başkurt, İ. (2024). Eleştirel Okuma Testi geliştirme çalışması. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 12(1), 46–71. https://doi.org/10.35233/oyea.1317810

Aydoğdu, U. (2022). Endişe İnançları Ölçeği geliştirilmesi ve endişe inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Tez no. 734224) [Yüksek Lisans Tezi, Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Şen, M. (2016). Engelliliği Kabul Ölçeği: Adaptasyonu ve psikometrik analizi (Tez No. 435126) [Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Subaş, A ve Çetin, M. (2017) Enneagram Kişilik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlilik çalışması Sosyal Bilimler Dergis, 4 (11), 160-181.

Yanartaş, Ö., Malakçıoğlu, C., Acarkan, İ., & Akça,E. (2022). Validity and reliability of Enneagram Personality Types and Subtypes Inventory in a Turkish sample. Anadolu Kliniği Tıp Bilimleri Dergisi, 27(3), 248-259.