Ölçek Kategorileri: 128 Kişilik ve Benlik

Birtane-Doyum, B. (2017). Kendini Susturma Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Okan Üniversitesi, İstanbul.

Çarkıt, C., Gan, W. Y., Koç, H., Bevan, N., Avcı, E., Lin, Y-C. (2025).Weight Stigma Exposure Inventory (WESEI): Adaptation to Turkish culture, validity and reliability study. Journal of Social Media Research, 2(1), 24-34. https://doi.org/10.29329/jsomer.27

Ersanlı, K., & Şanlı, E. (2015). Self-perceived Identity Scale: A scale development study. American International Journal of Social Science, 4(6), 184-194.

Morsünbül, Ü., ve Çok, F.(2014). Kimlik Gelişiminin Boyutları Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması. Düşünen Adam The Journal Of Psychiatry And Neurological Sciences , 27,6-14. doi: 10.5350/DAJPN2014270101

Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akfırat, S. (2017). Ki̇mli̇k Li̇derli̇k Ölçeği̇’ni̇n Türkçe Formunun Psi̇kometri̇k Özelli̇kleri̇ni̇n Üni̇versi̇te Öğrenci̇ Örneklemi̇nde incelenmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 20(39), 51-65.

Coskun, H. (2004). Kimlik Ölçeğinin bir Türk örnekleminde geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 7(14), 49-60.

Eryigit, S., & Kerpelman, J. (2009). Using the Identity Processing Style Q-Sort to examine identity styles of Turkish young adults. Journal of Adolescence, 32(5), 1137-1158. doi:10.1016/j.adolescence.2009.02.001

Gezici, M. (2002). Çalışan kadınların ve ev kadınlarının benlik-algısı, benlik-kurgusu ve merkezi kimlik tanımı açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Yazıcı, F. (2016). Kimlik Tutumları Ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Cumhuriyet International Journal of Education, 5(4), 41-54.

Yılmaz, H. (2019). Kindarlık Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması ve kindarlığın demografik faktörlerle ilişkisi. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(1), 50-66. doi: 10.19160/ijer.533654

Buluş, M. (2000). Öğretmen adaylarında yükleme karmaşıklığı, düşünme stilleri ve bilişsel tutarlılık tercihinin bazı psikososyal özellikler ve akademik başarı çerçevesinde incelenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri, İzmir.

Buluş, M. (2001). Kişi Algı Ölçeğinin öğretmen adayları için güvenirlik ve geçerlik çalışması. Eğitim araştırmaları, 5, 29-35.

Tetik Küçükelçi, D. (2021). Kişilerde Tükenmişlik ile Kişilik Özellikleri Arasında Yoga’nın Aracılık Etkisi . OPUS International Journal of Society Researches , 18 (40) , 2450-2479 . DOI: 10.26466/opus.877462

Türkçapar, M. H., Örsel, S., ve Uğurlu, M., Sargın, E., Turhan, M., Akkoyunlu, S. (2007). Kişilik İnanç Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliği. Klinik Psikiyatri, 10, 177-191.

Şimşek, Ö. (2006). İnsan dinamiği kişilik özelliklerinin incelenmesine yönelik ölçek geliştirme çalışması. (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Koç, M. H. (2017). Lise öğretmenlerinin kişisel ve mesleki değerlere ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Akyüz, S., & Uğrak, U. (2024). Kişisel Gelişim Yönelim Ölçeği: Sağlık çalışanlarında Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(3), 1401-1419. https://doi.org/10.16953/deusosbil.1398588

Yaşaroğlu, C., Kaya, M. S., ve Bozkurt, M. (2018). Kişisel Sorumluluk Ölçeği (KSÖ)’nin Türkçe uyarlaması: Güvenirlik ve geçerlik çalışması.Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(71), 365-373.

Eskici, R. (1996). Lise öğrencilerinin kişisel stillerini belirleyen faktörler (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Uğurlu, U. (1994). Yetiştirme yurdunda yaşayan ergenler ile ailesiyle birlikte yaşayan ergenlerin öz saygı ve atılganlık düzeyleri açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Kimya, E., Hatun, O., & Ekşi, H. (2024). Dispositional hope, psychological flexibility, and psychological distress: Psychometric properties of the Personalized Psychological Flexibility Index among Turkish adults. Psychological Assessment, 36(4), e1-e12. https://doi.org/10.1037/pas0001303

Sengul, B. Z., Unal, E., Akca, S., Canbolat, F., Denizci, M., & Bastug, G. (2015). Validity and reliability study for the Turkish adaptation of the Hypersensitive Narcissism Scale (HSNS). Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 28, 231-241. doi: 10.5350/DAJPN2015280306

İşvarlar, K., Ekşi, H., & Demir, İ. H. (2024). Kısa Benlik Belirginliği Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. D. A. Astuti (Ed). Karadeniz 16. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı içinde (s. 374-380). Academy Global  Publishing House.

Koç, E., Ekşi, H. ve Demirci, İ. (2018). Kısa Can Sıkıntısı Eğilimi Ölçeğinin psikometrik özelliklerinin incelenmesi. 1. Uluslararası Eğitimde Yeni Arayışlar Kongresi, 11 - 12 Mayıs İstanbul.