Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Akın, A., Şahin, M. ve Gülşen, M. (2015). Çocukluk çağı narsisizm ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 203-215. http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.476

Gunay Oge, R., Pehlivan, F. Z. & Işıklı, S. (2020). Validity and reliability of the Benevolent Childhood Experiences (BCES) Scale in Turkish. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 33,146-154. https://dx.doi.org/10.14744/DAJPNS.2020.00074

Bayar, Ö. & Doğan, T. (2023). Çocukluk Dönemi Koruyucu Yaşantılar Ölçeği (ÇD-KYÖ): Çocuk istismarı ve ihmalinde koruyucu faktörlerin ölçülmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 68, 128-155.  https://doi.org/10.21764/maeuefd.1292407

Manap, A. (2015). Çocukluk Yaşantıları Ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 822-826.

Alpay, H. E., Bellur, Z., & Aydin, A. (2018). The reliability and validity of the Invalidating Childhood Environment Scale (ICES) - Turkish version. Dusunen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 31, 40-49. doi: 10.5350/DAJPN2018310104

Özmete, E. ve Koğar, H. (2015). Çok Boyutlu Ergen Değerlendirme Ölçeği (ÇBEDÖ): Türkçe ‘ye uyarlama çalışması. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(10), 39-58.

Beyazıt, U., Taşçıoğlu, G., & Ayhan, A. B. (2024). The Adaptation of the Multidimensional Neglectful Behavior Scale-Adolescent/Adult Recall Form into Turkish: Validity and Reliability Studies. Children and Youth Services Review, 157, 107439.  https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2024.107439

Çağdaş, A. (1997). İletişim dilinin 4-5 yaş çocuklarının sosyal gelişimine etkileri (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Çelik-Örücü, M., Bugay, A., Tuna, M. E., Çok, F. ve Aşkar, P. (2015). Davranış Problemleri Ölçeğinin lise öğrencilerinde psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16(5), 337-345.

Salı, G. (2017). Davranış ve Duyguları Değerlendirme Ölçeği-2'nin beş yaş grubu için Türk kültürüne uyarlama çalışması. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 8(26), 43-61.

Cesur, S. ve Topçu, M. S. (2010). Değerlerin Belirlenmesi Testinin güvenirlik ve geçerlik çalışması ve yaş, eğitim, cinsiyet ve ebeveyn eğitiminin ahlaki gelişim ile ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(3), 1657-1696.

Kıransal, N., & Kaya, F. (2022). Validity and reliability study of the Turkish version of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Stigma Questionnaire. Perspectives in psychiatric care, 58(3), 978-985.

Turaşlı, N. K. (2014). Validity and reliability of the DeMoulin Self-concept Developmental Scale for Turkish preschoolers. Eurasian Journal of Education Research, 55, 55-72. http://dx.doi.org/ 10.14689/ejer.2014.55.4

Anlar, B. ve Yalaz, K. (1996). Denver II gelişimsel tarama testi Türk çocuklarına uyarlanması ve standardizasyonu el kitabı. Ankara: Meteksan Matbası.

Yıldırım, S. ve Keser, H. (2024). Dijital hak ve sorumluluklar ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 61, 414-437. https://doi.org/10.9779/pauefd.1062067  

Arslankara, V. B., Demir, A., Öztaş, Ö., & Usta, E. (2022). Digital Well-Being Scale validity and reliability study. Journal of Teacher Education and Lifelong Learning, 4(2), 263-274. Doi: 10.51535/tell.1206193

Tortop, HS. ve Kestanlıoğlu, TK. (2018). Dikkat ve konsantrasyon yeteneği geliştirme öz yeterlik ölçeği . Üstün Zekalılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi , 5(1), 70-85 . https://dergipark.org.tr/en/pub/jgedc/issue/38678/441512 adresinden alınmıştır.

Şendil, G., Karabulut, H., Akyüz, D., Güner-Algan, A., & Yahyaoğlu, M. (2016). Turkish adaptation of the Prenatal Maternal Expectations Scale (PMES). In M.A. Icbay, H. Arslan and F. Jacobs, (Eds.), Research on social studies (pp. 223-232). Frankfurt am Main: Peter Lang.

Benli, T. E., & Aksoy Derya, Y. (2021). Turkish validity and reliability study of Paternal Antenatal Attachment Scale. Perspectives in psychiatric care, 57(1), 295-303.  https://doi.org/10.1111/ppc.12563

Söylemez, M., & Kaya, A. (2021). Hamileliğe özgü doğum öncesi stresin çalışma hayatından ayrılma niyeti etkisinde algılanan örgütsel desteğin rolü. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 23, 71–85.

Karaçam, Z. & Kitiş, Y. (2008). Doğum sonrası depresyon tarama ölçeği: Türkçe’de geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(2), 187 – 196.

Özdemir, E. Z. & Bektaş, M. (2020). Psychometric properties of a Turkish version of the nomophobia scale for the nine-eighteen age group. The Journal of Pediatric Research, 7 (4), 316-322. https://doi.org/10.4274/jpr.galenos.2020.63425

Sapmaz, S. Y., Erkuran, H. O., Ergin, D., Celasin, N. S., Karaarslan, D., Ozturk, M., ... & Aydemir, O. (2017). Validity and Reliability of the Turkish Version of DSM-5" Severity of Acute Stress Symptoms--Child Age 11-17" Form. Dusunen Adam: Journal of Psychiatry & Neurological Sciences, 30(1),32-38

Eser, S., Saatli, G., Eser, E., Baydur, H., & Fidaner, C. (2010). The reliability and validity of the Turkish version of the World Health Organization Quality of Life Instrument-Older Adults Module (WHOQOL-Old). Turk Psikiyatri Dergisi, 21(1), 1-10.

Sakız, E. (2011). Evlilik çatışması ve çocuk uyum problemleri arasındaki ilişkide duygusal güvenliğin ve anne kabul red algısının aracı rolünün incelenmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.