Ölçek Kategorileri: 110 Gelişim Psikolojisi -Genel

Demirdis, E., & Celik, S. B. (2013). Older People's Pyshological Counseling and Guidance Needs Scale: Validity and reliability study. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 652-657.

Akpınar-Söylemez, B., Akyol, M. A., Özgül, E., Küçükgüçlü, Ö., Tan, S. G., & Soysal, P. (2022). Willingness to Work With Elderly People Scale for medical and nursing students: Cross cultural adaptation and psychometric validation. Educational Gerontology, 48(12), 610-622. https://doi.org/10.1080/03601277.2022.2063624

Özer, Z., Bahçecioğlu-Turan, G., & Teke, N. (2022). Age-Friendly Cities and Communities Questionnaire: A research on Turkish validity and reliability.  Archives of Environmental & Occupational Health, 1–10. https://doi.org/10.1080/19338244.2022.2061397

Kamarlı-Altun, H., Suna, G., & Ciftci, S. (2022). Turkish adaptation of Nutritional Form for the Elderly: A methodological study. Turkiye Klinikleri J Health Sci, 7(4), 1135-42. DOI: 10.5336/healthsci.2022-91423

Gökler, M., Ünal, E., Aydın, R., Metintafi, S., Ifiıklı, B., Önsüz, M. (2015). Developing A Home Health Care Need Scale For The Elderly. Türk Geriatri Dergisi, 18(3), 231 – 237.

Ayvat, E., Kılınç, M., & Kırdı, N. (2017). The Turkish version of the Physical Activity Scale for the Elderly (PASE): its cultural adaptation, validation, and reliability. Turkish Journal of Medical Sciences, 47, 908-915. doi:10.3906/sag-1605-7

Pehlivanoğlu, E. F. Ö., Özkan, M. U., Balcıoğlu, H., Bilge, U., ve Ünlüoğlu, İ. (2018). Yaşlılar için Yaşlılar için Katz Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve güvenilirliği. Ankara Medical Journal, 18(2), 219-223.

Akgül, H. ve Yeşilyaprak, B. (2015). Yaşlılar için Yalnızlık Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlaması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 8(1), 34-45.

Ersoz-Huseyinsinoglu, B., Tufekcioglu, Z., Birinci, T., & Demirdag, F. (2021). The reliability and validity of the Turkish Version of the Survey of Activities and Fear of Falling in the Elderly. Journal of geriatric physical therapy, 44(2), E132-E137.

Şişman, F. N. ve Kutlu, Y. (2016). Yaşlılarda Uyum Güçlüğünü Değerlendirme Ölçeği’nin (YUGDÖ) geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 7(1), 25-33.

Şişman, F. N. (2011). Yaşlı bireylerin bilişsel durumunu geliştirmede Roy Adaptasyon Modeline temellenen hemşirelik bakımının etkinliği (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Şişman, F. N. ve Kutlu, Y. (2016). Yaşlılarda Uyum Güçlüğünü Değerlendirme Ölçeği’nin (YUGDÖ) geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 7(1), 25-33.

Türkoğlu N, Adıbelli D. (2014). Yaşlılarda Yaşam Kalitesi Ölçeğinin (CASP-19) Türk Toplumuna Adaptasyonu Akademik Geriatri Dergisi, 26: 98-105

Kara, H. Z., Akyüz, İ., Kutlu, İ., Şahin, Y. (2023). Yaşlılık Dönemi Korkusu Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Sağlık Dergisi, 3 (1), 112-126.

Otrar, M. (2016). Yaşlılık ve Yaşlanmaya İlişkin Tutum Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyoloji Dergisi, 36(2), 527-550. DOI 10.16917/iusosyoloji.292680

Kesici, Ş. (2008). Yeni Psikolojik İhtiyaç Değerlendirme Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması: Doğrulayıcı Faktör Analizi sonuçları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 493-500.

Kanbur, B.N., Mutlu, B., Salihoğlu, Ö. (2021). Validity and reliability of the Neonatal Infant Acute Pain Assessment Scale (NIAPAS) in Turkish: Prospective study. Sao Paulo Medical Journal, 139 (4), 305-311. Doi: 10.1590/1516-3180.2020.0721.R1.23122020.

Kalınkara, V., & Kapıkıran, Ş. (2017). Yerinde Yaşlanma Ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 10(2), 54-66.

Dilbaz, E. & Bayrak, C. (2021). Yetişkin Eğitimi Analiz Ölçeği Kursiyer Formunun Geliştirilmesi ve Kursiyer Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi . OPUS International Journal of Society Researches , 18 (42) , 5345-5377 . DOI: 10.26466/opus.901823

Uluç, S. ve, Kahya, Y. (2020). Güvenli yer senaryolarının değerlendirilmesinde oyuncak öykü tamamlama testi’nin yetişkinlere uyarlanması: güvenirlik ve geçerliğe ilişkin bir ön-çalışma. Nesne Dergisi, 8(17), 233 – 253. https://doi.org/10.7816/nesne-08-17-06

Yılmaz-Olcay, F. E., & Soyer, K. (2022). Yetişkinler için babaya bağlanma ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. The Journal of Academic Social Science Studies, 10(127), 403–423. https://doi.org/10.29228/ASOS.57834

Erduran-Tekin, Ö. (2023). Adaptation of Motivation for Learning in Higher Education Scale (EMAPRE-U) to Turkish, E-International Journal of Educational Research, 14(3), 34-51. https://doi.org/10.19160/e-ijer.1252283

Taymaz-Sarı, O. (2011). Zihin Kuramı Hikâyeleri Testi'nin Türk çocuklarına uyarlanması ve okul öncesi dönemdeki normal gelişim gösteren, zihin engelli ve otizmli çocukların zihin kuramı gelişimlerinin karşılaştırılması (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özyürek, A. ve Kurnaz, F. B. (2019). Zorba ve Kurban Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Formu: Güvenilirliği ve Geçerliliği. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 246-26. doi: 10.17860/mersinefd.401251