Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

Akün, E. (2019). Yetişkin yakın ilişki ölçeği – kısa formun uyarlama çalışması. Nesne Dergisi, 7(15), 269 – 280. https://doi.org/10.7816/nesne-07-15-08

Kaba, İ., Erol, M. ve Güç, K. (2018). Yetişkin Yaşam Doyumu Ölçeğinin geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 1-14.

Gülebağlan, C. (2003). Öğretmenlerin işleri son ana erteleme eğilimlerinin, mesleki yeterlilik algıları, mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yücel, M., Karaibrahimoğlu, A. & Orhan, H. (2022). Yetişkin Yeme Davranışı Ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Eurasian Journal of Heath Science, 5(2), 59-67.

Çakar, F. S., Karataş, Z. ve Çakır, M. A. (2015). Yetişkin Yılmazlık Ölçeği: Türk kültürüne uyarlanması Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (32),22-39.

Savi-Çakar, F., Karataş, Z. ve Çakır, M.A. (2014). Yetişkin Yılmazlık Ölçeği: Türk kültürüne uyarlanması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 22-39.

Eryılmaz, A. (2017). Yetişkinler için Mutluluğu Artırma Stratejileri Ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Mood Disorders, 7(2),116-123.

Basım, H. N. ve Çetin, F. (2011). Yetişkinler için psikolojik dayanıklılık ölçeği’nin güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(2), 104-114.

Akgül, H. (2019, 24-27 Ekim). Yetişkinler İçin Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği’nin (Selsa-S) Türk kültürüne uyarlaması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması [Bildiri sunumu]. 21.Uluslararası Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Kongresi, Antalya, Türkiye.

Cesur B, Koçoğlu G ve Sümer H,. (2015). Evaluation Instrument of Nutrition Literacy On Adults (EINLA): The Study of Validity And Reliability. Integrative Food, Nutrition and Metabolism, 2(3), 174-177.

Üçpunar, E. (2014). Yetişkinlerde İşlevsel Sağlık Okuryazarlığı Testinin Uyarlama Çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Aldemir, A. & Balcı Çelik, S. (2021). The assessment of the validity and reliability of the three-dimensional Contribution Scale in adults and the analysis of the scale with different variables. International Journal of Psychology and Educational Studies, 8 (3), 1-12. https://doi.org/10.52380/ijpes.2021.8.3.171

Okur-Berberoglu, E. (2020). An Ecological Intelligence Scale Intended for Adults. World Futures, 76(3), 133-152. https://doi.org/10.1080/02604027.2020.1730735

Gul, A., & Gul, H. (2022). Psychometric validation of Barkley’s Adult Sluggish Cognitive Tempo (SCT) Ratings Scale-Turkish version and distinguishing SCT from attention deficit-hyperactivity disorder (ADHD) among Turkish adults. Research in developmental disabilities, 121, 104-155.

İşmen-Gazioğlu A.E. (2007). Yetişkinlik Kriterleri Ölçeği: Geliştirme geçerlik ve güvenirlik çalışması. IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, 55-65. İzmir, Türkiye.

Ertürk Senkal, I. ve Batıgün Durak, A., (2021). Yetişkin Düzensiz Bağlanma Ölçeği: Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 34 (3), 255-267. doi: 10.14744/DAJPNS.2021.00145

Bozyiğit, E. ve Gülel, F.E. (2017). Yıldırma Sonucu Tutum Ölçeği (YSTÖ): Geliştirilmesi, geçerliliği ve güvenirliği. ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi (ODÜSOBİAD), 7 (2), 167-174.

Basim, H. N., & Cetin, F. (2011). The reliability and validity of the Resilience Scale for Adults-Turkish Version. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(2), 104.

Basım, H. N., & Çetin, F. (2011). The reliability and validity of the Resilience Scale for Adults-Turkish Version. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(2), 104-113.

Gürgan, U. (2006). Yılmazlık Ölçeği (YÖ): Ölçek geliştirme, güvenirlik ve geçerlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(2), 45-74.

Tetik Kucukelci, D. (2018). Yoga Dönüşüm Etkisi Ölçeği(YDEÖ): Türkçe’ye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması . 21. Yüzyılda Eğitim Ve Toplum Eğitim Bilimleri Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi , 7 (21) , 907-922  https://dergipark.org.tr/tr/pub/egitimvetoplum/issue/43608/534022

Dağ, G. S., Dicle, A., & Firat, M. Z. (2017). Psychometric properties of The Critical Care Family Needs Inventory-Emergency Department . Applied Nursing Research, 33, 113-120. DOİ: 10.1016/j.apnr.2016.11.001

Tastan, S., Iyigun, E., Ayhan, H., Kılıckaya, O., Yılmaz, A. A., & Kurt, E. (2014). Validity and reliability of Turkish version of Family Satisfaction in the Intensive Care Unit. International Journal of Nursing Practice, 20(3), 320-326.

Bahçecik, N., Öztürk, H., Şerbetçi-Aktaş, G. (2004). Yönetici Hemşireler İçin Zaman Yönetimi Ölçeği ve zaman yönetimini etkileyen faktörler. Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 15 (49), 67 – 78.

Küçüközkan, D. Y. (2018). Yönetici Hizmetkâr Liderlik Ölçeğinin Güvenilirlik Ve Geçerlilik Çalışması: Sağlık Kurumlarına Yönelik Bir Araştırma. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 4 (5), 324-334.