Dergiler: Türk Psikoloji Dergisi

Ozelli, L. B. (1978). Bayley Bebekler İçin Zihinsel ve Devimsel Ölçek ile bir ön çalışma. Türk Psikoloji Dergisi, 20(1-2), 35.

Hisli, N. (1989). Beck Depresyon Envanterinin üniversite öğrencileri için geçerliği, güvenirliği. Psikoloji dergisi, 7(23), 3-13.

Somer, O., Korkmaz, M. ve Tatar, A.(2000). Beş Faktör Kişilik Envanteri’nin geliştirilmesi-I: Ölçek ve alt ölçeklerin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49), 21-33.

Alp, E. ve Diri, A. (2003). Bilişsel Yetenekler Testi’nin (CogAT®) Ana Sınıfı ve Birinci Sınıf Öğrencileri i için kurultu geçerliği çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 18 (51), 19-31.

Kabakçı, E., Tuğrul, C. ve Öztan, N. (1993). Birtchnell Eş Değerlendirme Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 8(29), 31-37.

Sakallı-Uğurlu, N. (2002). Çelişik Duygulu Cinsiyetçilik Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk psikoloji dergisi, 17(49), 47-58.

Ozusta, H. S. (1995). Cocuklar icin Durumluk-Surekli Kaygı Envanteri uyarlama, gecerlik ve guvenirlik calısmasi. Turk Psikoloji Dergisi, 10 (34), 32-44.

Akçakın, M. (1985). Çocukların Davranışlarını Değerlendirme Ölçeğinin tanıtımı ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 5 (18), 3-6.

Eker, D., ve Arkar, H. (1995). Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’ nin faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği [Factorial Structure, Validity, and Reliability of the Multidimensional Scale of Perceived Social Support]. Türk Psikoloji Dergisi,10(34), 17-25.

Aydın, G. ve Demir, A. (1988). Çok Yönlü Depresyon Envanterinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 6(22), 1-6.

Berksun, O. E., Soykan, Ç. ve Soykan, A. (1993). Dışavurulan Duygulanım Ölçeği: Ölçek uyarlama üzerine bir pilot çalışma. Türk Psikoloji Dergisi, 8 (29), 10-15.

Gülgöz, S. ve Sadowski, C. J. (1995). Düşünme İhtiyaci Ölçeğinin Türkçe uyarlamasi ve öğrenci başarisi göstergeleri ile korelasyonu. Türk Psikoloji Dergisi, 10 (35), 15-24.

Azizoglu-Binici, S., ve Hovardaoglu, S. (1996). Evlilik İçin Karsılastırma Düzeyi Ölçeği' nin (EKDÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 11(38), 66-76.

Göçer March, E. (1996). Frenchay Afazi Tarama Testi: Türk nöroloji hastaları için bir standardizasyon çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 11 (38), 56-63.

Erol, N., Sezgin, N. ve Savaşır, I. (1994). Gelişim Tarama Envanteri ile ilgili geçerlik çalışmaları. Turk Psikoloji Dergisi, 8 (29), 16-22.

Tuğrul, C. (1994). Gençlik Dönemindeki Aile Sorunlarını Değerlendirme Ölçeği: Faktör yapısı, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 11(36), 25-43.

Karakaş, S. ve Yalın, A. (1995). Görsel İşitsel Sayı Dizilei Testi B Formunun 13-54 Yaş Grupları Üzerideki Standardizasyon Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 20-31.

Sümer, N. ve Güngör D. (1999). Yetişkin bağlanma stilleri ölçeklerinin Türk örneklemi üzerinde psikometrik değerlendirmesi ve kültürlerarası bir kaşılaştırma. Türk Psikoloji Dergisi, 14 (43), 71-106.

Sümer, N. ve Güngör, D. (1999). Yetişkin bağlanma stillerinin Türk örneklemi üzerinde psikometrik değerlendirmesi ve kültürler arası bir karşılaştırma. Türk Psikoloji Dergisi, 14 (43), 71-106.

Ergin, C. (1997). Bir İş Doyumu Ölçümü Olarak İş Betimlemesi Ölçeği: Uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 12(39), 25-36.

Ayvaşık, H. B. (2000). Kaygı duyarlığı indeksi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 43-57.

Sümer, N. ve Anafarta-Şendağ, M. (2009). Orta çocukluk döneminde ebeveynlere bağlanma, benlik algısı ve kaygı. Türk Psikoloji Dergisi, 24, 86-101.

Boyacıoğlu, G. ve Savaşır, I. (1995). Kişilerarası Şemalar Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(35), 40-58.

Şahin, N. H. ve Durak, A. (1994). Kısa Semptom Envanteri: Türk gençleri için uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 9(31), 44-56.

Dağ, İ. (2002). Kontrol Odağı Ölçeği (KOÖ): Ölçek geliştirme, güvenirlik ve geçerlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49), 77-90.