Alt Boyutlar: Duygusal Destek

Kaner, S. (2003). Aile Destek Ölçeği: Faktör yapısı, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(1), 57-72.

Demir, S. (2023). Development of the perceived parental self-efficacy scale: Examining its relationship with trait anxiety. International Online Journal of Educational Sciences, 15(4), 596-615. https://doi.org/10.15345/iojes.2023.04.002

Demir, S. (2015). Anneler için Ebeveyn Yetkinlik Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5, 282-297.

Çevik, H., Özcan, Ö. ve Munusturlar, S. (2018). Boş Zaman Yoluyla Stresle Baş Etme İnancı Ölçeği Ve Boş Zaman Yoluyla Stresle Baş Etme Strateji Ölçeği’nin Faktör Yapısının Türkiye Örneklemine Yönelik Sınanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(2), 36-50. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000353

Tekşan, K., & Çinpolat, E. (2023). Parental support in language skills development: Scale development and validation. Sakarya University Journal of Education, 13(5), 843–862.

Arslan, N., & Kürtüncü, M. (2022). Parent-to-Parent Support Perception Scale for Families with Children with Disability: Scale development study. Social Science Development Journal, 7  (34), 115-128. Vol

Şahin, N. H., Dişsiz, M., Dinç, H. ve Soypak, F. (2014). Erken Lohusalık Sürecinde Kadınların Algıladıkları Eş Desteği: Ölçek geliştirme çalışması. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 17(2), 73-79.

Yıldırım, İ. (2004). Eş Destek Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(22), 19-26.

Yurdakul M, Beşen M, Alıcı D. (2020). Gebelikte Eş Desteği Algısı Ölçeği’nin(GEDAÖ) Geliştirilmesi: Güvenirlik veGeçerlik Çalışmaları. Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 17(3), 258 – 266. https://doi.org/10.5222/HEAD.2020.83713

Kırılmaz, H., Ataç, C., Erdoğan, M., & Arslanoğlu, A. (2023). Turkish validity and reliability Of Patient-Centred Care Scale. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 10 (3), 337-347. https://doi.org/10.52880/sagakaderg.1332166

Yiğit, R., Uysal, D.A., Alıcı, D., Binay, Ş. ve Esenay, F.I. (2017). Hemşire Ebeveyn Destek Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Uluslararası Hakemli Hemşirelik Araştırmaları Dergisi, 9, ONLINE ISSN:2149-2468

Barutcu, C. D., Mert, H., & Bektaş, M. (2015). Psychometric properties of Turkish version of the Dutch Objective Burden Inventory. Asian nursing research, 9(3), 207-212. DOI: 10.1016/j.anr.2015.07.001

Yildirim, A. D., Esencan, T. Y., Premberg, A., & Şahin, N. H. (2024). The validity and reliability study of the first-time fathers questionnaire in Turkish. Heliyon, 10(1). https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2023.e23957

Eylen, B. (2002). Kanser Hastası Sosyal Destek Ölçeği'nin geçerlik, güvenirlik ve faktör yapısı üzerine bir çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 109- 117.

Şahin, E. E., & Gizir, C. A. (2013). Kişilerarası yetkinlik ölçeği-Kısa formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 144-158.

Aktaş, A. ve Sertel-Berk, H. Ö. (2012). Verilen Sosyal Destek Ölçeği'nin psikometrik özellikleri. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 32(2), 71-84.