Uygulama Grupları: 18 Yaş Üstü Yetişkinler

Sarıçam, H. (2014). Düşünsel (Manevi) İyi Olma Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özellikleri. YILDIZ International Conference on Educational Research and Social Sciences (YICER-2014) September 01-03, 2014, Istanbul, Turkey.

Alemdar, M. & Anılan, H. (2020). The Development and Validation of the Emotional Literacy Skills Scale. International Journal of Contemporary Educational Research, 7(2) , 258-270. DOI: 10.33200/ijcer.757853

Arman, E. ve Ekşi, H. (2022). Duygusal ve Sosyal Başa Çıkma Olarak Harcama Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve psikometrik yönden incelenmesi. M. Talas (Ed.), VII. Uluslararası Battalgazi Bilimsel Çalışmalar Kongresi Bildirileri Kitabı içinde (s.722-735). Iksad Global Publications .

Zencir, T. & Haskan-Avcı, Ö. (2019). Development of the Parentified Child Scale- Adult Version: A reliability and validity study. Cukurova University Faculty of Education Journal, 48(1), 531-553. doi: 10.14812/cufej.443707

Gerek, S. ve Kurt, A. A. (2011). Ekonomi Okuryazarlığı Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi Uludağ Journal of Economy and Society, 1, 59-73.

Diğer, H. ve Yıldız, A. (2021). Engelli Bireylere Yönelik Algı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31 (2), 807-822. https://doi.org/10.18069/firatsbed.886698

Gümüş, H., Alay Özgül, S. ve Karakılıç, M. (2015). Fiziksel Aktivite Mekanı Değerlendirme Ölçeği (FAMDÖ): Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Journal of Sport Sciences, 26 (11), 1-8.

İncedayı, S. (2005). Planlı davranış Kuramı’na göre geliştirilen Fiziksel Aktivite Ölçeğini Türk toplumuna uyarlama çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ege Üniversitesi, İzmir.

Çörüş, G. (2001). Son ergenlikte öz-değeri etkileyen ailesel değişkenler: Bilişsel kuram açısından bir değerlendirme . (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.

Eskiler, E., & Örgen, B. (2022). Serbest Zaman Etkinlikleri Bağlamında Gelişmeleri Kaçırma Korkusu Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 14(1), 103-13. DOI: 10.5336/sportsci.2021-85287

Kalafatoğlu, M. R. ve Balcı-Çelik, S . (2020). Genel İyi Oluş Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi , 15 (25) , 3633-3653 . DOI: 10.26466/opus.644835

Şen, G. ve Dağ, İ. (2016). Genel Nedensellik Yönelimleri Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması, geçerlilik ve güvenilirliğinin üniversite öğrencilerinde sınanması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 100-107.

Ertaş Öztürk, Y., Kabalı, S., Açar, Y., Ağagündüz, D., & Budán, F. (2024). Adaptation of the Food Literacy (FOODLIT) Tool for Turkish Adults: A Validity and Reliability Study. Nutrients, 16(19), 3416. https://doi.org/10.3390/nu16193416

Kaya, Ö. S. (2022). Göçmenler için Sosyal Uyum Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 26(32), 353-368.

Okutan, N. (2023). Hayvanlara Yönelik Empati Ölçeği Kısa Formunun Geliştirilmesi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar – Current Approaches in Psychiatry. 15(Supplement 1), 177-191. doi:10.18863/pgy.1282134    

İlic, U. (2023). Hikikomori Öz Bildirimi için Uyarlanabilir Davranışlar Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Siirt Eğitim Dergisi, 3(1), 23-36. https://doi.org/10.58667/sedder.1291735

Firat, M., ve Yurdakul, I. K. (2016). The development of Hyper-MNP: Hyper-media navigational performance scale. Education and Information Technologies, 21(1), 149-169.

Türkarslan, K. K., Kozak, E. D., & Yıldırım, J. C. (2023). Psychometric properties of the Hogg Eco-Anxiety Scale (HEAS-13) and the prediction of pro-environmental behavior. Journal of Environmental Psychology, 92, 102147.

Bahar, G., Savaş, H. A., Ünal, A., Savaş, E., Kaya, H. ve Bahar, A. (2014). Morisky Tedavi Uyum Ölçeği’nin iki uçlu duygudurum bozukluğu için geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 15(2), 141-149.

Kahil, A. (2016). Travmatik yaşantıları olan bireylere yardım davranışında bulunan profesyonel ve gönüllülerin ikincil travmatik stres düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ufuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özabacı, N. (2011). İlişki Niteliği Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 36(162), 159-167.

Sümer, N. ve Güngör, D. (1999). Yetişkin bağlanma stillerinin Türk örneklemi üzerinde psikometrik değerlendirmesi ve kültürler arası bir karşılaştırma. Türk Psikoloji Dergisi, 14 (43), 71-106.

Kürüm- Yıldırım, B., Ekşi, H., Kardaş, S., & Ekşi, F. (2023). Through the inner world: Development and psychometric properties of reclusion tendency scale. Spiritual Psychology and Counseling, 8(1), 67–81. https://doi.org/10.37898/spc.2023.8.1.186

Çalışkan, H. ve Karademir, Ç. (2023). İyimserlik ve Kötümserlik Ölçeği Yetişkin Formunun Geliştirilmesi (İKÖ – Y): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25(4), 1260-1276. https://doi.org/10.32709/akusosbil.1086981

Gündüz, A., Kumru Bayazit, R., Gündoğmuş, İ., Sertçelik, S., Gönül, H., Yaşar, A. B., Oğuz, G., & Sungur, M. Z. (2018). Turkish validity and reliability of the Sexual Complaints Screener for Women. Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 1-8. doi: 10.1080/24750573.2018.1525811