Uygulama Grupları: 13 yaş Üzeri Bireyler

Nalbant, A., Babaoğlan, E.,ve Çelik, E. (2018). Akran Zorbalığına Uğrayan Kurbana Karşı Empati Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 14(2), 840-851

Eker, D., Arkar, H. ve Yaldız, H. (2001). Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeğinin gözden geçirilmiş formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 12(1), 17-25.

Ersanlı, K., & Çabuker, N. D. (2015). Diğerkâmlık Ölçeği'nin Psikometrik Özellikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 43-53

Okray, Z. (2016). Helicopter parenting and pelated issues: Psychological well being, basic psychological needs and depression on university utudents. Current Research in Education, 2(3), 165-173.

Dal, S., & Aktay, S. (2015). İnternet İçin Eleştirel Okuryazarlık Ölçeği geliştirme çalışması. Journal of Academic Studies, 17(67), 185-199.

Feyzioğlu B., Demırdağ B, Akyıldız, M. ve Altun E. (2012). Ortaöğretime Yönelik Bilimsel Süreç Becerileri Testi Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(3), 1899-1906. http://www.kuyeb.com/pdf/tr/4985f494b550a0dfaf3f45756215e5dcglutr.pdf

Özgür, H. (2016). Adapting the Media and Technology Usage and Attitudes Scale to Turkish. Educational Sciences: Theory & Practice, 16, 1711–1735. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2016.5.0085

Deniz, K. Z. (2009, Haziran). Mesleki Alan İlgi Envanteri (MAİ) geliştirme çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 289-310.

Yildirim, M., & Aziz, I. A (2017). Psychometric properties of Turkish form of the Fear of Happiness Scale. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(2), 187-195.

Çamlıca, K. (2014). Sürdürülebilir turizme ilişkin ziyaretçi tutumlarının ve tekrar ziyaret niyetlerinin pazar bölümlendirme kriteri olarak kullanılması: Kapadokya bölgesi örneği.(Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.