Üniversiteler: Ankara Üniversitesi

Çakmak, N. (2016). Lisans öğrencilerinin bilgi arama süreçleri ile ilgili kavramları, tutumları ve düşünceleri (Yayımlanmamış doktora tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.

Kargın, T. (1997). Farklı eğitim özgeçmişlerine sahip öğretmenlerin işitme engeline ilişkin bilgi düzeyleri ile işitme engelli çocuklar ve anne-babalarına yönelik tutumlarının karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Uzunboylu, H. (1995). Bilgisayar öğrenme düzeyi ile bilgisayara yönelik tutumlar arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Uzunboylu, H. (1995). Bilgisayar öğrenme düzeyi ile bilgisayara yönelik tutumlar arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Uysal, Ö. (2017). Bilişim teknolojileri alanında meslek seçimini yordayan değişkenler (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Günaltay, M. M. (2018). Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi personelinin hastane bilgi sistemleri konusundaki görüşlerinin değerlendirilmesi (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Mülazımoğlu Ballı, Ö. (2006). Bruininks-Oseretsky Motor Yeterlik Testi'nin geçerlik, güvenirlik çalışması ve beş-altı yaş grubu çocuklara uygulanan cimnastik eğitim programının motor gelişime etkisinin incelenmesi.(Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kökdemir, D. (2003). Belirsizlik durumlarında karar verme ve problem çözme (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Koruklu- Öner, N. (1998). Arabuluculuk eğitiminin ilköğretim düzeyindeki bir grup öğrencinin çatışma çözme davranışlarına etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Koruklu, N. (1998), Arabuluculuk eğitimin ilköğretim düzeyindeki bir grup öğrencinin çatışma çözme davranışlarına etkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.

Özdemir, O. (1998). Yazınsal bir tür olarak öykünün çevre duyarlılığına etkisi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Samsa-Yetik, S. (2011). Çevrimiçi öz düzenleyici öğrenme ortamında farklı denetim odaklarına göre sunulan metabilişsel rehberliğin öğretmen adaylarının öz düzenleme becerilerine ve öz yeterlik algılarına etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Şekercioğlu, G. (2009). Çocuklar İçin Benlik Algısı Profilinin uyarlanması ve faktör yapısının farklı değişkenlere göre eşitliğinin test edilmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz-Yüksel, A. (2003). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi(Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Erden, H. G. (1995). Çocuklar için kişilik envanteri: Türk çocukları için uyarlama ve standardizasyon çalışması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz, S. (2006). Çocuklarda anksiyete duyarlılık ölçeği uyarlama ve geçerlik güvenirlik çalışması ve depremzedelerde anksiyete duyarlılığı. (Tıpta uzmanlık tezi). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.

Özen Tunay, Z. (2014). Çocuklarda kullanılan 25-maddelik cardiff görsel yeti ölçeği'nin Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirliği (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Özdemir, S. (2002). Çocuğunu çalıştıran ve çalıştırmayan annelerin çocuk işçiliği ve eğitime ilişkin tutumları yönünden karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Mızrak, Ö. E. (2006). Anksiyete bozukluğu ve/veya depresif bozukluk tanısı alan hastalarda çok boyutlu mükemmeliyetçilik ölçeği uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Balkaya, F. (2001). Çok boyutlu öfke envanterinin geliştirilmesi ve bazı septom gruplarındaki etkisi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Çakır, Y. H. (1993). 12-22 yaş grubundaki gençlerde Çok Yönlü Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin güvenirlik ve geçerlik araştırması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kuru, N. (2010). Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran koroner arter hastalığı tanılı bireylerin sağlık davranışlarının belirlenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Seber, G. (2001). Çoklu zeka alanlarında kendini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Batıgün-Durak, A. (2002). Gençler ve intihar: Diğer yaş gruplarıyla farklılaşan özellikler (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Binay-Sefer, V. (2010). İnme geçirmiş Türk hastalarda craig engellilik değerlendirme ve rapor etme tekniği-kısa formunun (CHART-sf) geçerliliğinin ve güvenilirliğinin araştırılması (Tıpta uzmanlık tezi). Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara.