Şehirler: Ankara

Yıldırım, G. (2007). İlköğretim düzeyinde bir karakter eğitimi programı model önerisi ve uygulanabilirliği (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Avcı, E. (2011). İlköğretim sosyal bilgiler öğretmenlerinin karakter eğitimine dair öz-yeterliklerinin incelenmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kuzgun Y. (1993). Karar stratejileri ölçeği: geçerlik ve güvenilirliği. ( 1993 ). VII. Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. içinde Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayını.

Bozkurt, E. (2014). Mühendislik tasarım temelli fen eğitiminin fen bilgisi öğretmen adaylarının karar verme becerisi, bilimsel süreç becerileri ve sürece yönelik algılarına etkisi. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Erdoğmuş-Zorver, C. (2011). Kariyer Uyumu ve İyimserliği Ölçeği' nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kılıç, G. (2008). Kariyer yönetimi ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Güneş, A. (2015). Kariyere İlişkin Ebeveyn Desteği Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlama çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Kurt, M. (2014). Katılım ve otonomi etki anketinin (Ipaq-impact on participation and autonomy questionnaire) Türkçeye adaptasyon, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi, Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Yalvaç, B. (1998). Effect of instruction of students understanding of electric current concept using conceptual change text at 6th grade (Master’s thesis). Middle East Technical University İnstitute of Science, Ankara.

Mızrak, O. (2011). Kayak alanlarının yönetimi ve güvenliği: Palandöken Kayak Merkezi uygulaması (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Oyarkılıçgil - Ateş, A. (2001). Kazak ve Kırgız öğrencilerin Türkçe'ye karşı tutumlarının Türkçe öğrenim başarılarıyla ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Türkmen, D. (2012). Yetiştirme yurtlarında kalan gençlerin kendi kaderlerini tayin hakkı ile öz-saygı düzeylerinin değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yavaşoğlu, M. (2010). Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demirtaş, H. E. (2013). Kendini aldatma ölçeği geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli Değişkenlerle ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Temuge, T. (1987). Kendini Kabul Envanterinin lise öğrencilerine uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Morsünbül, Ü. (2011). Ergenlikte özerkliğin ve kimlik biçimlenmesinin öznel iyi oluş üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gezici, M. (2002). Çalışan kadınların ve ev kadınlarının benlik-algısı, benlik-kurgusu ve merkezi kimlik tanımı açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Şimşek, N. (2002). Kimya Eğitimine Yönelik bir Tutum Ölçeği hazırlanması ve buna yönelik çeşitli değerlendirmelerin yapılması. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güvendik, F. (2010). Kimya motivasyon ölçeğinin uyarlanması ve yapı geçerliğinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Uysal, D. (2002). Çalışanların kişilerarası adil davranış algıları ile çatışma iletişim tarzları arasındaki ilişki ( Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Boyacıoğlu, G. (1994). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası şemalar ve depresif belirtiler arasındaki ilişkiler (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Nörolojik Bililimler ve Psikiyatri Enstitüsü, Ankara.

Motan, İ. (2002). Kaygı ve depresyonu ayrıştırmak: Dayanıklılık. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Polat, Ş. (2019). Üniversite öğrencilerinin kış sporlarına yönelik farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi (Erzurum İli Örneği) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.