Orijinal Ölçek Yıl Yıllar: 1986

Giray, M. D. ve Şahin, D. N. (2012). Algılanan Örgütsel, Yönetici ve Çalışma Arkadaşları Desteği Ölçekleri: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 15(30), 1-9.

Lehmann, V., Makine, C., Karşıdağ, Ç., Kadıoğlu,P., Karşıdağ, K & Pouwer, F. (2011). Validation of the Turkish version of the Centre for Epidemiologic Studies Depression Scale (CES-D) in patients with Type 2 diabetes mellitus. BMC Medical Research Methodology, 11, 109-116.

Diken, Ö. (2009).Ebeveyn Davranışını Değerlendirme Ölçeği ve Çocuk Davranışını Değerlendirme Ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Lehmann, V., Makine, C., Karşıdağ, Ç., Kadıoğlu, P., Karşıdağ, K., & Pouwer, F. (2011). Validation of the Turkish version of the Centre for Epidemiologic Studies Depression Scale (CES-D) in patients with type 2 diabetes mellitus. BMC Medical Research Methodology, 11: 109. https://doi.org/10.1186/1471-2288-11-109

Aslan, S. ve Güven, M. (2009). Ergen Ayrışma Bireyleşme Ölçeği'nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 16(3),123-128.

Bılıcan, F.I.,& Mceneaney, A. (2018). The Group Climate Questionnaire: Adaptation and psychometric properties of the Turkish version. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65), 1-16.

Kapcı, E.G. (1998). Okul-Öncesi Davranış Ölçeğinin Türk çocuklarına uyarlanması ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 5(1), 9-15.

Ahmetoğlu, E. ve Aral, N. (2008). Schaeffer Kardeş Davranışı Değerlendirme Ölçeğinin Türkçe uyarlaması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 379-388.

Kavalcı, K., & Ünal, S. (2016). Y ve Z Kuşaklarının Öğrenme Stilleri ve Tüketici Karar Verme Tarzları Açısından Karşılaştırılması.  Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3), 1033-1050.