Ölçek Kategorileri: 640 Hemşirelik

Gülsoy, H. (2017). Yaşlı bireylere verilen öz-bakım eğitiminin sağlığın geliştirilmesine etkisi (Doktora tezi). Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akın, B. ve Lök, N. (2012). Yaşlılarda Düşme Yönünden Ev içi Çevre Özellikleri Değerlendirme Formunun geçerlilik ve güvenilirliği, Akad Geriatri, 4: 142-151.

Kalaycı, I., Başalan İ̇z, F., & Kalınkara, V. (2022). Validity and reliability of Education Participation Scale (EPS-A) in Turkish older adults. Educational Gerontology, 1-14.

Genç, F. Z., Cingil, D., Hisar, F. (2022). Development of the Turkish version of the oral health assessment tool: Methodological study. Special Care in Dentistry, 1-9. https://doi.org/10.1111/scd.12775

Yıldız, D. (2003). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği sağlam bebek ünitesinde hemşirenin planlı hemşirelik eğitimi ve danışmanlık hizmetlerinin değerlendirilmesi (Doktora tezi). Gülhane Askeri Tıp Akademisi (GATA) Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akkaş, N., & Geçkil, E. (2023). Family-centered care scale in neonatal intensive care unit (FCCS-NICU): Development and psychometrics evaluation. Journal of Pediatric Nursing, 72, 168-176. https://doi.org/10.1016/j.pedn.2022.11.031

Kanbur, B.N., Mutlu, B., Salihoğlu, Ö. (2021). Validity and reliability of the Neonatal Infant Acute Pain Assessment Scale (NIAPAS) in Turkish: Prospective study. Sao Paulo Medical Journal, 139 (4), 305-311. Doi: 10.1590/1516-3180.2020.0721.R1.23122020.

Sarı, Ç. (2014). Yenidoğan cilt risk değerlendirme ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Ercan, B. (2022). Ölçek geliştirme çalışması: Yenidoğan Deri Bütünlüğü Risk Değerlendirme Ölçeği. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ceylan, S. S., & Bolışık, B. (2017). Yenidoğan Stres Ölçeği'nin psikometrik özelliklerinin İncelenmesi. ACU Sağlık Bil Derg, 8(2), 97-103

Kanbur, B. N., Mutlu, B. & Salihoğlu, Ö. (2021). Validity and reliability of the Neonatal Infant Acute Pain Assessment Scale (NIAPAS) in Turkish: prospective study. Sao Paulo Medical Journal, 139(4), 305-311. https://doi.org/10.1590/1516-3180.2020.0721.R1.23122020.

Karaçam, Z., ve Çakmak, E. (2018).Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Bebeği Yatan Anneler İçin Bakıma Katılımı Değerlendirme Ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 21(2), 69-78.

Sönmez, B., Bacaksız, F. E., & Yıldırım, A. (2017). Yenilik İklimi Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 20 (2), 75-82.

Aslan, M. (2020). Yetişkin hastalar için taburculuğa hazır olma ölçeği – hemşire değerlendirme kısa formunun Türkçe geçerlik ve güvenirliği. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 7(2), 202 – 214. https://doi.org/10.5222/SHYD.2020.32486

Kuşeli-Dost, S. ve Kaya, H. (2015). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Taburculuk Planlaması Algıları Ölçeğinin güvenirlik ve geçerliği. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 23(3), 195-202.

Özel-Yalçınkaya, S. (2016). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakıma Yönelik Tutum ve Davranışları Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Akyol, A., Sılay, F. ve Ayvaz, İ. (2017). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakımda Algılanan Engeller Ve Destekleyici Davranışlar Ölçeğinin geçerliği ve güvenilirliği. 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi içinde (s.276). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Akyol, A., Sılay, F.,& Ayvaz, İ. (2017). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakımda Algılanan Engeller ve Destekleyici Davranışlar Ölçeğinin geçerliği ve güvenilirliği. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, içinde (ss. 276). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Çınar, S. , Aslan, F. ve Kurtoğlu, T. (2011).Yoğun Bakım Ünitesi Çevresel Stresörler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 15(2), 61-66.

Aslan, F. (2010). Yoğun bakım ünitesinde tedavi gören hastaların algıladıkları çevresel stresörler: Geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

ÇALIŞKAN, İ., & DEMİR KORKMAZ, F. (2021). Psychometric Properties of Turkish Version of Intensive and Critical Care Nursing Competence Scale. Turkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences, 13(2).

Tosun, A. (2017). Yönetici hemşire çalışma ortamı ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. (Tez No. 484793 [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Bahçecik, N., Öztürk, H., Şerbetçi-Aktaş, G. (2004). Yönetici Hemşireler İçin Zaman Yönetimi Ölçeği ve zaman yönetimini etkileyen faktörler. Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 15 (49), 67 – 78.

Karadaş, A. (2018). Yönetici hemşirelerde algılanan güç kaynağı: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Duymaz- Koç, E. (1999). Yönetici hemşirelerde yönetsel stres ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.