Ölçek Kategorileri: 185 Sağlık Psikolojisi

Usta, D., Korkmaz, F., Akyar, İ., & Bonanomi, A. (2019). Patient Health Engagement Scale: Validity and reliability for Turkish patients with chronic diseases. Çukurova Medical Journal, 44(3), 1055-1063. DOI: 10.17826/cumj.482420

Güneş, T. K. (2020). Vasküler behçet hastalarında post trombotik sendrom tanısında kullanılan hasta kökenli Villalta Ölçeği’nin Türkçe validasyonu ve ölçeğin prospektif değerlendirmesi (Uzmanlık tezi, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi).

Derin, N. ve Demirel, E. T. (2013). Sağlık hizmetlerinde kalitenin göstergesi olan hasta memnuniyetine yönelik ölçek geliştirme çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1111-1130.

Kırılmaz, H., Ataç, C., Erdoğan, M., & Arslanoğlu, A. (2023). Turkish validity and reliability Of Patient-Centred Care Scale. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 10 (3), 337-347. https://doi.org/10.52880/sagakaderg.1332166

Çatal, E. (2007). Hasta Öğrenim Gereksinimleri Ölçeği’nin Türkiye’de geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Adaylar, M. (1995). Kronik hastalığı olan bireylerin hastalıktaki tutum, adaptasyon, algı ve öz - bakım yönelimleri (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Adaylar, M. (1995). Kronik hastalığı olan bireylerin hastalıktaki tutum, adaptasyon, algı ve öz - bakım yönelimleri (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Büyükkaya-Besen, D. (2009). Hastalığı kabul ölçeğinin türk toplumundaki diyabetik bireylere uyarlanması ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir.

Armay, Z. (2006). Hastalık algısı ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Armay, Z., Özkan, M., Kocaman, N. ve Özkan, S. (2007). Hastalık Algısı Ölçeğinin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Adli Psikiyatri Dergisi, 8, 271-280.

Aydemir, Ö., Dikici Sücüllüoğlu, D., Akdeniz, F., ve Kalaycı, F. (2012). Hastalık Yükü Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe sürümünün güvenilirlik ve geçerliliği. Nöropsikiyatri Arşivi Dergisi, 49, 276-280. doi: 10.4274/npa.y6179

Üstün, G. (2012). Hastanede Yatan Çocuklar İçin Psikososyal Semptomları Tanılama Ölçeğinin geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışması (Uzmanlık tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Ergin, S. (2022). Hastanelerin kimyasal, biyolojik, radyolojik, nükleer tehdit ve tehlikelere karşı farkındalık ve hazırlık düzeylerine yönelik ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 719327) [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ateş, E. (2018). Hastanın Sağlığa Bağlılığı/Katılımı Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliği [Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kaya, S., Sain-Guven, G., Teleş, M., Korku, C., Aydan, S., Kar, A., Kartal, N., Koca, G.Ş.& Yıldız, A.(2017). Validity and reliability of the Turkish version of The Readiness For Hospital Discharge Scale/Short form. Journal of Nursing Management, 26, 295–301. doi: 10.1111/jonm.12547

Öztürk, N. (2019). Tıpta uzmanlık branşlarının tercihinde etkili olan faktörler üzerine bir araştırma [Yayınlanmamış doktora tezi]. Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.

Bahçecioğlu-Turan, G., Yilmaz-Karabulutlu, E., Özer, Z. (2022). Attitude Scale for the dietary therapy of hemodialysis patients: Turkish validity and reliability study. International Urology and Nephrology. https://doi.org/10.1007/s11255-022-03438-4

Cil Akinci, A., & Pinar, R. (2014). Validity and reliability of Turkish Caregiver Burden Scale among family caregivers of haemodialysis patients. Journal of clinical nursing, 23(3-4), 352-360.

Zeyrek, A. Ş., Fidan, Ö., Köktaş, N. Ş. (2023). The adaptation of the Nurse Turnover Intention Scale into Turkish: A validity and reliability study.International Journal of Nursing Practice, 29 (2).

Aydin, R., Kabukcuoğlu, K., & Haugan, G. (2023). The Nurse–Patient Interaction Scale: Translation and Psychometric Properties Among Hospitalized Cancer Patients in Turkey. Journal of nursing measurement, 31(3), 378-388.

Ağar, A., Dirgar, E., Berşe, S. (2023). Development of the Workplace Work Environment Ergonomics Scale for Nurses. International Journal of Disabilities Sports and Health Sciences, 6 (2), 251-260. Doi: 10.33438/ijdshs.1273063

Ayaz, E. (2020). Hemşirelerde Ahlaki Cesaret Ölçeği: Uyarlama, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması [Yüksek lisans tezi, Kafkas Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Masat Harbali, S. (2023). Hemşirelerde Damgalama ve Ayrımcılık Eğilimi Ölçeği’nin geliştirilmesi (Doktora Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.

Çamlıca, T., Coşkun Erçelik, H., Kaya, V., Alkan, G., & Ercan, S. (2024). Hemşirelerde Etik Duyarlılık Anketi’nin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi, 16(4), 1059-1068. https://doi.org/10.5336/nurses.2024-102326

Ünal, A., İlaslan, E., Sümen, A., & Yavaş, G. (2024). Hemşirelerde Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin Türkçeye adaptasyonu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi, 16(2), 498-507. https://doi.org/10.5336/nurses.2023-99063