Ölçek Kategorileri: 140 Kişilerarası İlişkiler

Yılmaz, E. (2016). 48-72 aylık çocuklara yönelik Sosyal Problem Çözme Becerileri Ölçeği'nin geliştirilmesi. (Doktora tezi). Marmara Üniversites,i Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dora, S. (2003). Sosyal Problem Çözme Envanteri (revize edilmiş formu)'nin Türkçe'ye uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Duru, E., & Balkıs, M. (2007). Psychometric characteristics of Social Provision Scale: Validity and reliability study. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 79-90.

Uçar, M. E. (2016). Sosyal Sermaye Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-23.

Ortakaya, Ü. BEN. & Karagöl, ET (2022). Sosyal yardım verenlerin sosyal yardım algısı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması * . JOEEP: Gelişmekte Olan Ekonomiler ve Politika Dergisi , 7(1), 173-183 . https://dergipark.org.tr/en/pub/joeep/issue/66260/1043003 adresinden alınmıştır.

Akın, A. ve Akkaya, O. (2015). Sosyal Yeterlik ve Sosyal Sonuç Beklentileri Ölçeği' nin Türkçe' ye uyarlanması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 204-213. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.2015111025

Bilgin, M. (1999). 14-18 Yaş Grubu Ergenlere Yönelik Sosyal Yetkinlik Beklentisi Ölçeği geliştirilme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (12),7-15.

Arslan-Yalçın, D. (2009). Turkish validation of the Social Competence and Behavior Evaluation Scale (SCBE-30).(Master’s Thesis). Boğaziçi University Institute for Graduate Studies in the Social Sciences, İstanbul.

Çorapçı, F., Aksan, N., Arslan-Yalçın, D., ve Yağmurlu, B. (2010). Okul öncesi dönemde duygusal, davranışsal ve sosyal uyum taraması: Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme-30 Ölçeği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(2), 63-74.

Güner Kibaroğlu, G. ve Tosun, B. (2022). Sosyal Zayıflatma (Social Undermining) Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 5 (3), 636-651. https://doi.org/10.33712/mana.1194642

Ay, İ. ve Temel, G. (2021). Sosyal-duygusal yetkinlik ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması ve güvenilirlik-geçerlilik çalışması. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (10), 142-160. https://doi.org/10.21733/ibad.839544

İnak, S. (2023). Sözsüz İvedi Yakınlık Ölçeği- özbildirim formunun Türkçeye Uyarlanması . Kıbrıs Türk Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi , 5 (1) , 34-43 . https://doi.org/10.35365/ctjpp.23.1.04

Küçük, M. ve İspir, N. B. (2017). Sözsüz Yakınlık Ölçeği’nin Türkçe versiyonu için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 28, 273-283. doi:10.31123/akil.437629.

Açak, M. ve Karademir, T. (2019). Spor Kulübüne Güven Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21 (1), 54-66.

Erkan, M., Göktuğ-Koçak, O. (2022). Spor Turizminin Toplum Üzerindeki Etkisine İlişkin Bölge Sakinlerinin Algısı ve Desteği Ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 6 (1), 289-305. https://doi.org/10.38021asbid.1236365

Çekiç, A., Uzun, N. B., Çepikkurt, F. (2023). Sporcularda kıskançlık ölçeği (SKÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Holistik Sağlık, Spor ve Rekreasyon Dergisi, 2(2), 117-130. https://doi.org/10.5281/zenodo.10396447

Taysi, E. (2007). Suça İlişkin Kişilerarası Motivasyonlar Ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 63-74.

Erpay, T. ve Atik, G. (2019). Tek başına olma türleri ölçeği: Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Başkent University Journal of Education, 6(2), 192-201.

Asıcı, E., ve Karaca, R. (2018). Tepki Stratejileri Ölçeği’nin (TSÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(3), 1608-1622.

Büyüksevindik, B. Ve Işık, Ş. (2019). Tevazu Ölçeği geliştirme çalışması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 1453-1485.

Pışkın, M. , Atık, G. , Çınkır, Ş. , Öğülmüş, S. , Babadoğan, C. & Çokluk, Ö. (2014). The Development and Validation of the Teacher Violence Scale . Eurasian Journal of Educational Research , 56 (56) , 1-20 .

Akfırat, O. N. & Çok, F. (2013). The Turkish Adaptation of the Scale that Effect Political and Social Participation . Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES) , 46 (2) , 369-398 . DOI: 10.1501/Egifak_0000001310

Bayer, N., Gölbaşı, Z. ve Esenkaya, E. (2021). Hemşirelerde içsel motivasyon ve içsel motivasyonun toplumsal cinsiyet rolleri tutumu ile ilişkisi. Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi, 5(1), 22-31. doi: 10.38108/ouhcd.930986

Soyer, M. (2004). Toplumsal İlgi Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(21), 29-34.

Üner, T., & Baş, M. (2021). Carroll’ın kurumsal sosyal sorumluluk modeli kullanılarak geliştirilen toplumsal pazarlama ölçeği çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(4), 304–332. Geliş tarihi gönderen https://www.isarder.org/index.php/isarder/article/view/682