Ölçek Kategorileri: 140 Kişilerarası İlişkiler

Başerer, Z., Başerer, D. ve Demirkaya, P. N. (2016). Kişiler Arası İletişim Engelleri Ölçeği geliştirme. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 2016 (43), 290-303. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ikad/issue/72974/992422

Engeler, A., ve Yargıç, L. İ. (2007). Kişilerarası tepkisellik indeksi: Empatinin çok boyutlu ölçümü. In New Symposium Journal ,45(3), 119-127.

Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarında kişi-durum yaklaşımı bağlamında yardım etme davranışı, empati ve düşünme stilleri ilişkisi ve bu değişkenlerin bazı psikososyal değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Uysal, D. (2002). Çalışanların kişilerarası adil davranış algıları ile çatışma iletişim tarzları arasındaki ilişki ( Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Yaman, E. (2015). Kişilerarası çekicilik ölçeği: geçerlik güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(1), 1547-1557. http://dx.doi.org/10.14687/ijhs.v12i1.3139

Doğan, T. ve Sapmaz, S. (2012). Kişilerarası Duyarlılık Ölçeğinin Türk üniversite öğrencilerinde psikometrik analizi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(2), 143-155.

Gökdağ, C., Sorias, O., Kıran, S. ve Ger, S. (2019). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği'nin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Türk Psikiyarti Dergisi, 30(1), 57-66.

Saruhan, V., Başman, M. ve Ekşi, H. (2018). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği’nin Türk kültürüne uyarlanması. V. International Eurasıan Educational Research Congress bildiri özetleri kitabı içinde (s.1120-1121). Ankara: Anı Yayıncılık.

Turgut, T., Çetintaş, Ş., Öztürk-Belet, E., & Avcu, A. (2022). Psychometric properties of Turkish version of the Interpersonal Affect Improvement Strategies Questionnaire (IAISQ). Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 12(67), 529- 542. https://doi.org/10.17066/tpdrd.12241121  

Tekin, I. (2012). Kişilerarası Güçler Envanteri’nin (Inventory of interpersonal strengths) Türk üniversite öğrencilerine uyarlanmasi: Dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalişmasi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Campbell, J. M. & Akdemir-Ataş, Ö. (2016). The development of Interpersonal Communication Scale: the study of validity and reliability. Turkish Studies, 11(19), 859-872.

Erden-İmamoğlu, S. ve Aydın, B. (2009). Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği'nin geliştirilmesi. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 29(29), 39-64.

İmamoğlu, S. (2008). Genç yetişkinlikte kişilerarası ilişkilerin cinsiyet, cinsiyet rolleri ve yalnızlık algısı açısından incelenmesi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Tunç, A. (2022). Kişilerarası İlişkilerde Bağımlılık Ölçeğinin Geliştirilmesi. A.R. Özpolat (Ed.), Davranışsal Bağımlılıkta Güncel Ölçekler içinde (s.9-36). Vizetek Yayıncılık

Kandemir, M. ve İlhan, T. (2017). Kişilerarası İlişkilerde Bağlanma Stilleri Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. 2. Avrasya Pozitif Psikoloji Kongresi içinde (s.174-175). İstanbul: Üsküdar Üniversitesi.

Çam, S., Tümkaya, S. (2007). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri’nin (KPÇE) Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28), 95-111.

Çam, S., & Tümkaya, S. (2008). Kişilerarası problem çözme envanteri lise öğrencileri formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-17.

Akyunus, M. ve Gençöz, T. (2016). Kişilerarası Problemler Envanteri Döngüsel Ölçekleri kısa formu psikometrik özellikleri: Bir güvenirlik ve geçerlik çalışması. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 29(1), 36-48.

Boyacıoğlu, G. (1994). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası şemalar ve depresif belirtiler arasındaki ilişkiler (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Nörolojik Bililimler ve Psikiyatri Enstitüsü, Ankara.

Boyacıoğlu, G. ve Savaşır, I. (1995). Kişilerarası Şemalar Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(35), 40-58.

Baytemir, K. (2016). Ergenlikte ebeveyn ve akrana bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide kişilerarası yeterliğin aracılığı. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Şahin, E. E., & Gizir, C. A. (2013). Kişilerarası yetkinlik ölçeği-Kısa formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 144-158.

Gök, B. (2022). Kişisel İtibar Ölçeği’nin Türkçe tercümesinin geçerlik ve güvenirlik analizi. Pamukkale Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 52, 81-92. https://doi.org/10.30794/pausbed.1056445

Okray, Z., Palabıyıkoğlu, RN, Çakıcı, E.(2005). Turkish translation of personal and relationship profile. (Unpublished Master Thesis,). Near East University Institute of Applied and Social Sciences, Nicosia.