Ölçek Kategorileri: 10 Psikoloji

İkiz, F. E., Totan, T. ve Karaca, R. (2014). Sorumluluk inançlarını arttıran faktörleri belirleme ölçeğinin uyarlanması. Literatür Sempozyum Dergisi, 1(1), 24-32.

Golzar, A. F. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine yönelik sorumluluk ölçeğinin geliştirilmesi ve sorumluluk düzeylerinin cinsiyet, denetim odağı ve akademik başarıya göre incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Topcu, M. , Öge, B. & Gençöz, F. (2018). Psychometrıc propertıes of the responsıbılıty scale .The Journal of the Faculty of Languages and History-Geography , 58 (1) , 1058-1080 .

Yorulmaz, O. (2002). Responsibility and perfectionism as predictors obsessive-compulsive symtomatology (Master’s thesis). Orta Doğu Teknik University Institute of Social Sciences, Ankara.

Türkoğlu, N. ve Türkmen, N. (2025, Temmuz 14-16). Sorunlu Akıllı Telefon ve Sosyal Medya Kullanım Ölçeğinin (PSSNUS) Türkçeye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması [Tam Metin Bildiri]. 9. Uluslararası İzmir Tıp, Hemşirelik, Ebelik ve Sağlık Bilimleri Kongresi, İzmir, Türkiye. BZT Turan Publıshıng House.  https://doi.org/10.30546/19023.978-9952-8589-1-4.2025.0010.

Arslan Çiftçi, H. (2015). Sosyal - Duygusal Gelişim Değerlendirme Ölçeği: 48 - 66 aylık çocuklar için uyarlama çalışması. Yüksek Lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Tarhan, Ö. (2021). Development of Social Justice Awareness Scale: Exploratory (AFA) and confirmatory (CFA) factor analysis. International Online Journal of Education and Teaching (IOJET), 8 (3). 1603-1622.

Hıdıroğlu, B. (2023). İşletmelerin dijitalleşme sürecinde siber güvenlik: Sosyal Ağ Analizine Dayalı Hazır Bulunuşluk Ölçeği’nin geliştirilmesi (Tez No: 812536) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi].

Karaca, F., Yıldırım, O. G. ve Kulaksız, T. (2019). Sosyal Ağ Bağımlılığı Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6, 337−360. doi: 10.15805/addicta.2019.6.2.0049

Karaca, F., Yıldırım, O. G., & Kulaksız, T. (2019). Social Network Addiction Scale development: Validity and reliability study. The Turkish Journal of Addictions, 6(2), 337‒360.

Barut-Tugtekin, E. & Dursun, Ö. Ö. (2020). Examining virtual identity profiles of social network users with respect to certain variables/Sosyal ağ kullanıcılarının sanal kimlik profillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi,, 10(2), 427-464. http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2020.015

Bardakcı, S., Sarıkaya, Y. ve Yöntem, M. K. (2018). Sosyal Ağ Öz Yeterlik Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of International Social Sciences Education, 4(2), 60-72.

Karal, H. ve Kokoç, M. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyal ağ siteleri kullanım amaçlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 1(3), 251-263.

Karal, H. ve Kokoç, M. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyal ağ siteleri kullanım amaçlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(3), 251-263.

Uzakgiden, A. M. ve Erözkan, A. (2019). Sosyal ağlarda sosyal destek beklentisi: Ölçek geliştirme, güvenirlik ve geçerlik çalışması. Ege Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 2(1), 20-33.

Usluel-Koçak, Y., ve Mazman, S. G. (2009). Sosyal Ağların Benimsenmesi Ölçeği. Journal of Educational Sciences & Practices, 8(15), 137-157.

Usluel, Y. K., Demir, Ö. ve Çınar, M. (2014). Sosyal Ağların Kullanım Amaçları Ölçeği. Eğitim Teknolojileri Araştırma Dergisi, 5(2), 1-18.

Dökmen, Ü. (1993). Sosyal Atom Ölçeği: Geliştirilmesi, güvenirliği ve geçerliliği. Türk Psikoloji Dergisi, 8 (30), 2-6.

Duru, E. (2007). Sosyal Bağlılık Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 26, 85-94.

Şahin, E.E. ve Duy, B. (2021). Sosyal Bağlılık Ölçeği-Gözden geçirilmiş form (SBÖ-R): Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 11(2), 588-608. https://doi.org/10.18039/ajesi.801934

Arslan, N., Turhan, N., Bingöl, T., Öztabak, M.Ü. ve Çetintaş, Ş. (2018). Sosyal Başarı Hedefi Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 47 (47), 39-50. doi: 10.15285/maruaebd.315511

Neslitürk, S., Deniz, M., E., ( 2014 ). Sosyal Beceri Geliştirme Sistemi Aile Formunun Türk kültürüne uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlik çalışması, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 ( 26 ), 139-149.

Ataş, A., Efeçınar, H. ve Tatar, A. (2016). Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği'nin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6(46), 71-85.

Yüksel, G. (1998). Sosyal Beceri Envanterinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(9), 39-48.

Tutkun, Ç., ve Dinçer, Ç. (2020). Sosyal Beceri Geliştirme Sistemi-Derecelendirme Ölçeği Okul Öncesi Versiyonu Aile Formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 53(1), 185-208. doi: 10.30964/auebfd.483511