Şehirler: Ankara

Koruklu, N. (1998), Arabuluculuk eğitimin ilköğretim düzeyindeki bir grup öğrencinin çatışma çözme davranışlarına etkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.

Beidoğlu, M. (2001). The Effect of the program for young negotiators on preservice elementary school teachers conflict resolution strategies (Master's thesis). Middle East Technical University Institute of Social Science, Ankara.

Uysal, D. (2002). Çalışanların kişilerarası adil davranış algıları ile çatışma iletişim tarzları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özdemir, O. (1998). Yazınsal bir tür olarak öykünün çevre duyarlılığına etkisi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özlü, G. (2012). Çevre Eğitimi Öz-Yeterlik Ölçeği geliştirilmesi, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Malkoç, H. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumlarının ve bilişsel farkındalık becerilerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güven, E. (2011). Çevre eğitiminde tahmin-gözlem-açıklama destekli proje tabanlı öğrenme yönteminin farklı değişkenler üzerine etkisi ve yönteme ilişkin öğrenci görüşleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güven, E. (2011). Çevre eğitiminde tahmin-gözlem-açıklama destekli proje tabanlı öğrenme yönteminin farklı değişkenler üzerine etkisi ve yönteme ilişkin öğrenci görüşleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Tosunoğlu, C. (1993). A study on the dimensions and determinants of environmental attitudes (Master's thesis). Middle East Technical University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Ankara.

Sakarya, S. (2010). Çevreye Karşı Motivasyon Ölçeği'nin okul öncesi öğretmen adayları üzerinde geçerlik güvenirlik çalışması (Ankara ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Topbaş, G. (2021). Çevreye Yönelik Materyalist Eğilimler Ölçeğinin okul öncesi öğretmenleri üzerinde geçerlilik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ilgaz, H. (2008). Uzaktan eğitimde teknoloji kabulünün ve topluluk hissinin öğrenen memnuniyetine katkısı (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Samsa-Yetik, S. (2011). Çevrimiçi öz düzenleyici öğrenme ortamında farklı denetim odaklarına göre sunulan metabilişsel rehberliğin öğretmen adaylarının öz düzenleme becerilerine ve öz yeterlik algılarına etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Artan, İ. (1988). Annesi çalışan ve çalışmayan ilkokul birinci ve beşinci sınıf öğrencilerinin cinsel kimliklerini kazanmalarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Pınar, G. (2008). Üniversite Gençlerine Yönelik Geliştirilen Cinsel Sağlık ve Üreme Sağlığı Eğitim Programının Etkinliği (Doktora tezi) Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akın-Sarı,B. (2009). Çocuk davranış listesi kısa formunun türkçe geçerlilik-güvenilirlik çalışması ve 3-6 yaş çocuklarında mizacın etyolojisinin araştırılması. (Tıpta Uzmanlık tezi). Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.

Adiloğlu, B. (2008). Çocuk tribünü uygulamasının çocuklar ve futbol taraftarları üzerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ekşi H. ve Yürür B. C. (2023, 4-6 Ağustos). Çocuk-Ergen Öteki Odaklı Mükemmeliyetçilik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması [Bildiri sunumu]. 4. Baskent International Conference On Multidisciplinary Studies, Ankara, Türkiye.  

Demirtaş, S. (2011). Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği’nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Şekercioğlu, G. (2009). Çocuklar İçin Benlik Algısı Profilinin uyarlanması ve faktör yapısının farklı değişkenlere göre eşitliğinin test edilmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Bora Güneş, N. (2012). Çocuklar için Braden Q Basınç Ülseri Risk Değerlendirme Ölçeği'nin Türkçe geçerlilik ve güvenirliği çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özusta, Ş. (1993). Çocuklar İçin Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri’nin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz-Yüksel, A. (2003). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi(Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Erden, H. G. (1995). Çocuklar için kişilik envanteri: Türk çocukları için uyarlama ve standardizasyon çalışması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

İşler, O. D. (2019). Çocuklar İçin Serbest Zaman Aktivite Anketinin uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.