Şehirler: Ankara
Problem Çözme Beceresi Ölçeği (The Scale About Problem Solving Skills)
Sezgin, E. (2011). Problem Çözme Becerisi Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Problem Çözme Envanteri
Taylan, S. (1990). Heppner'in Problem Çözme Envanterinin uyarlama güvenirlik ve geçerlik çalışmaları (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Problem Çözme Stratejileri Tercih Ölçeği
Özkaya Eçil, S. (2000). Onuncu sınıf öğrencilerinin geometri problemleri çözme stratejilerine yönelik bir çalışma. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Problem Çözme Stratejileri Tercih Ölçeği
Özkaya-Selçil, S. (2000). Onuncu sınıf öğrencilerinin geometri problemleri çözme stratejilerine yönelik bir çalışma (Master thesis). Orta Doğu Technical University Institute of Science, Ankara.
Problem Çözmeye Yönelik Tutum Ölçeği
Özkaya Eçil, S. (2000). Onuncu sınıf öğrencilerinin geometri problemleri çözme stratejilerine yönelik bir çalışma. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Problem Çözmeye Yönelik Tutum Ölçeği
Özkaya-Seçil, S. (2000). Onuncu sınıf öğrencilerinin geometri problemleri çözme stratejilerine yönelik bir çalışma (Master thesis). Orta Doğu Technical University Institute of Science, Ankara.
Probleme Dayalı Öğrenme Tutum Ölçeği
Turan, S. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutumlar, öğrenme becerileri ve başarı arasındaki ilişkiler (Yayınlanmamış doktora tezi).Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara
Probleme Dayalı Öğrenmeye Yönelik Güdülenme Ölçeği
Ak, Ş. (2008). Bilgisayar destekli probleme dayalı öğrenmede öğrencilerin önbilgi düzeyi ve öğrenme yaklaşımlarının problem çözme becerilerine ilişkin algıları ve güdülenmelerine etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Proje Çalışmaları Tutum Ölçeği
Gökmen, C. (2003). Fen liselerinde yapılan proje çalışmalarının, öğrenci tutumları ve öğretmen görüşleri ile değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Psikiyatrik Hastalık Tanılı Bireylerde Duyusal Duyarlılık Ölçeği
Yükçü, R. (2021). Psikiyatrik hastalık tanılı bireylerde duyusal duyarlılık ölçeği’nin Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Psikolojik Danışma Öz-yeterlik Ölçeği
Pamukçu, B. (2011). The investigation of counseling self-efficacy levels of counselor trainees (Master's thesis). Middle East Technical University The Department of Educatıonal Sciences, Ankara.
Psikolojik Danışma ve Rehberlik Hizmetlerinden Beklentiler Envanteri
Özdemir, E. İ. (1991). Bazı değişkenlerin liselerdeki öğrenci, öğretmen, danışman ve yöneticilerin psikolojik danışman ve rehberlik hizmetlerinden beklentilerine etkisi. (Doktora tezi). Hacetepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Psikolojik Danışma ve Rehberlik Lisans Öğrencilerinin Yeterlik Öznel Değerlendirmeleri Ölçeği
Poyraz, A. (2000). Psikolojik danışma ve rehberlik alanında lisans öğrenimi gören son sınıf öğrencilerinin yeterliklerine ilişkin öznel değerlendirmeleri (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (PVS III-R)
Durak, M. (2002). Deprem yaşamış üniversite öğrencilerinin psikolojik belirtileri yordamada psikolojik dayanıklılığın rolü. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Psikolojik İyilik Hali Ölçeği
Cirhinlioğlu, F. G. (2006). Üniversite öğrencilerinde utanç eğilimi, dini yönelimler, benlik kurguları ve psikolojik iyilik hali arasındaki ilişkiler. (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Psikolojik Kabul Ölçeği
Onursal, B. (2006). İş kontrolü, psikolojik kabul, kontrol isteği ile tükenmişlik ve fiziksel sağlık arasındaki ilişkiler. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Psikoterapi İşbirliği Ölçeği
Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
REEDA Ölçeği
Sançar, B. (2020). Epizyotomi ve sezaryen insizyonlarında yara iyileşmesinin REEDA Ölçeği ile değerlendirilmesi (Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi).
Rehabilitasyonda Aile İşlevselliği Ölçeği
Abaoğlu, H. (2015). Rehabilitasyonda Aile İşlevselliği Ölçeği'nin geliştirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Rehabilitasyonda Aile İşlevselliği Ölçeği
Abaoğlu, H. (2015). Rehabilitasyonda Aile İşlevselliği Ölçeği'nin geliştirilmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Rekreasyonel Spor Hizmetleri Kalite Ölçeği
Köşker-Demir, E. (2010). Rekreasyonel spor hizmeti veren işletmelerde kalite ölçeği; geçerlik güvenirlik çalışması (Türkçe uyarlaması) (Yüksek Lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Renge İlişkin Tutum Ölçeği
Soylu, B. (2011). Çoklu Zekâ Kuramı destekli çok alanlı sanat eğitimi yönteminin öğrencilerin tutum ve performanslarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Reynolds Ergen Depresyon Ölçeği
Gür, A. (1996). Ergenlerde depresyon ve benlik saygısı arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Risk Alma Ölçeği
Bayar, N. (1999). Ergenlerde risk alma davranışı: İçtepisellik, aile yapısı ve demografik değişkenler açısından gelişimsel bir inceleme (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Riskli Davranışlar Ölçeği
Gençtanırım-Kuru, D., (2010). Ergenlerde riskli davranışların yordanması(Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ankara.