Ölçek Kategorileri: 60 Sağlık Bilimleri

Kanbur, B. N., Mutlu, B. & Salihoğlu, Ö. (2021). Validity and reliability of the Neonatal Infant Acute Pain Assessment Scale (NIAPAS) in Turkish: prospective study. Sao Paulo Medical Journal, 139(4), 305-311. https://doi.org/10.1590/1516-3180.2020.0721.R1.23122020.

Karaçam, Z., ve Çakmak, E. (2018).Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Bebeği Yatan Anneler İçin Bakıma Katılımı Değerlendirme Ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 21(2), 69-78.

Güneri,S. ,Muslu,G. ve Güner,Ö. The Turkish Version of the Infant Feeding Intention Instrument (IFI-T). Erciyes Med J. 2019; 41(3): 269-274

Sönmez, B., Bacaksız, F. E., & Yıldırım, A. (2017). Yenilik İklimi Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences, 20 (2), 75-82.

Aslan, M. (2020). Yetişkin hastalar için taburculuğa hazır olma ölçeği – hemşire değerlendirme kısa formunun Türkçe geçerlik ve güvenirliği. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 7(2), 202 – 214. https://doi.org/10.5222/SHYD.2020.32486

Demir G, Songür Bozdağ AN, Çakıroğlu FP. Yetişkin Seçici Yeme Anketi: Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sağlık ve Yaşam Bilimleri Dergisi 2023;5(3):131-138.

Hamurcu, P., Şahin, İ. N., & Çelik, A. (2023). Yetişkin Seçici Yeme Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 7 (1), 183-197. https://doi.org/10.46237/amusbfd.1108679

YAVUZ, K., & Saime, E. R. O. L. (2022). Developing a Diabetes Knowledge Scale for Adults and its Psychometric Properties. Clinical and Experimental Health Sciences, 12(3), 711-718. DOI: 10.33808/clinexphealthsci.1014888

Ayyıldız, F.  ve Esin, K. (2022). Validity and reliability of the Turkish Version of the Adult Picky Eating Questionnaire. Progress in Nutrition,  24 (3), e2022116.

Aktaş, Y. Y., & Karabulut, N. (2017). A Turkish version of the Critical-Care Pain Observation Tool: Reliability and validity assessment. Journal of PeriAnesthesia Nursing, 32 (4), 341-351. DOI: 10.1016/j.jopan.2015.12.015

Kuşeli-Dost, S. ve Kaya, H. (2015). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Taburculuk Planlaması Algıları Ölçeğinin güvenirlik ve geçerliği. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 23(3), 195-202.

Özel-Yalçınkaya, S. (2016). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakıma Yönelik Tutum ve Davranışları Ölçeği'nin Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Akyol, A., Sılay, F. ve Ayvaz, İ. (2017). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakımda Algılanan Engeller Ve Destekleyici Davranışlar Ölçeğinin geçerliği ve güvenilirliği. 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi içinde (s.276). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Akyol, A., Sılay, F.,& Ayvaz, İ. (2017). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam Sonu Bakımda Algılanan Engeller ve Destekleyici Davranışlar Ölçeğinin geçerliği ve güvenilirliği. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, içinde (ss. 276). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Çınar, S. , Aslan, F. ve Kurtoğlu, T. (2011).Yoğun Bakım Ünitesi Çevresel Stresörler Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 15(2), 61-66.

İbrahimoğlu, Ö., Saray Kılıç, H., ve Açıkgöz, G. (2022). The Turkish adaptation, alidity and aeliability of Intensive Care Unit Mobility Scale: A methodological study. Turkiye Klinikleri Journal Of Nursing Sciences, 14(1).

Aslan, F. (2010). Yoğun bakım ünitesinde tedavi gören hastaların algıladıkları çevresel stresörler: Geçerlik güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aypar, Ü., Kanbak, M., Yorgancı, K., Özdemir, H., Akıncı, S. B., Çelikcan, A. ve Rezaki, M. (2005). Yoğun Bakım Ünitesinde Konfüzyon Değerlendirme Ölçeğinin geçerlik güvenilirlik çalışması. Türk Anesteziyoloji ve Reanimasyon Derneği Dergisi, 33(4), 333-341.

ÇALIŞKAN, İ., & DEMİR KORKMAZ, F. (2021). Psychometric Properties of Turkish Version of Intensive and Critical Care Nursing Competence Scale. Turkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences, 13(2).

Tosun, A. (2017). Yönetici hemşire çalışma ortamı ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. (Tez No. 484793 [Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.  

Bahçecik, N., Öztürk, H., Şerbetçi-Aktaş, G. (2004). Yönetici Hemşireler İçin Zaman Yönetimi Ölçeği ve zaman yönetimini etkileyen faktörler. Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 15 (49), 67 – 78.

Karadaş, A. (2018). Yönetici hemşirelerde algılanan güç kaynağı: Bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Duymaz- Koç, E. (1999). Yönetici hemşirelerde yönetsel stres ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Öztürk, H. (2010). Yönetici hemşirelerin etik davranışları ve bir araştırma (Yüksek Lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kevser, G. Ö. K., Cengiz, G., Kemal, E. R. O. L., & Özgöçmen, S. (2016). The Turkish version of Multidimensional Assessment of Fatigue and fatigue severity scale is reproducible and correlated with other outcome measures in patients with systemic sclerosis. Archives of Rheumatology, 31(4), 329-332. doi: 10.5606/ArchRheumatol.2016.5909