Ölçek Kategorileri: 40 Sosyal ve Beşeri Bilimler

Gürbüz, B., Koçak, S. ve Lam, E. T. C. (2005). Hizmet Kalitesi Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe versiyonunun güvenirliği ve geçerliği. Eğitim ve Bilim, 31(13), 70-77.

Akyol, T. (2010). Örgütsel iklimin hizmet kalitesi üzerine etkisi (Yüksek Lisans tezi). Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Koc, E., & Boz, H. (2017). Development of scales to measure customers’ willingness to have control and the control offered by service businesses. Ecoforum Journal, 6(3), 27–35.

Şimşek, M. & Sever, G. N. (2016). Hizmet personeline güvenin belirlenmesi için yeni bir ölçek önerisi . İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi , 4(1) , 1-11 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/iicder/issue/31651/347045

Kanten, P., Durmaz, M. G. & Arda, B. (2021). Organizational Conscience in the Service Industry: A Scale development. Istanbul Management Journal, (90), 31-47. https://dergipark.org.tr/tr/pub/imj/issue/64984/899641

Seymen, O ve Çoban, M . (2017). Konaklama sektörü çalışanlarının hizmet verme yatkınlığının ölçülmesi: Brown, Mowen ve Donavan (2002) ölçeğinin Türkçe geçerlemesi. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi,16. UİK Özel Sayıs, 455-468. DOI: 10.18092/ulikidince.321091

Demirel, E. T., Yatkın, A., Düşükcan, M., Derin, N., Çakınberk, A. ve Güven, M. (2012). Yerel siyasetin liderleri olan Belediye Başkanlarına Yönelik Hizmetkâr Liderlik Ölçeği uyarlama çalışması. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 3(2), 67-83.

Kılıç, K. C. ve Aydın, Y. (2016). Hizmetkâr Liderlik Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Sosyal ve Ekonomik Arastırmalar Dergisi, 18(30), 106.

Kahveci, H. & Aypay, A. (2012). Hizmetkâr Örgütlerde Örgütsel Liderlik Değerlendirme Ölçeği: Türk Kültürüne Uyarlama, Dil Geçerliği ve Faktör Yapısının İncelenmesi . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 13 (1) , 19-42 .

Öner, Z. , H. (2008). The mediating effect of organizational justice: Moderating roles of sense of coherence and job complexity on the relationship between servant leadership and work engagement (Doctoral dissertation). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Şekerkaya, A. (1995). Hizmetlerde algılanan toplam kalitenin ölçülmesine yönelik çok parçalı bir ölçeğin geliştirilmesi ve perakende bankacılık sektöründe bir uygulama(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Çalışkan, H., & Çavuş, E. (2020). Hoşgörü Eğilim Ölçeği yetişkin formu: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 18(40), 181-205. https://doi.org/10.34234/ded.731250

Şahinoğlu, D., Demirdel, S., Karahan, S. & Topuz, S.(2022).Validity And Reliability Study Of The Turkish Version Of Physical Activity Scale For The Elderly In Nursing Homes.Turkish Journal of Geriatrics.25(2):254-261.

Varer Akpinar, C., Belice, T., Bolukbasi, S., & Mandiracioglu, A. (2023). Turkish validity and reliability study of the nursing home adjustment scale. BMC geriatrics, 23(1), 610. https://doi.org/10.1186/s12877-023-04314-1

Özmete, E. (2016). Hwalek-Sengstock Yaşlı İstismarı Tarama Testi: Türkçeye uyarlama çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17(Ek1), 45-52. https://www.dx.doi.org/10.5455/apd.200727

Abanoz, S. ve Belen, F. Z. (2023). İbadet Erteleme: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Kocatepe İslami İlimler Dergisi, 6(2), 514-540. https://doi.org/10.52637/kiid.1364489

Sezgin, O. B. (2020). İçgirişimci davranışı: Ölçek Geliştirme, güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi , 26 , 249-268.

Çetin, M. ve Şallı, D. (2021). İç Kontrol Odaklı Girişimcilik Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 325-340. Doi: 10.18506/anemon.819219

Akca, M., ve Yavuz, M. (2018). Kanıta dayalı uygulamalar modeli çerçevesinde geliştirilen İcraatçı Liderlik Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(18), 255-262. http://dx.doi.org/10.18506/anemon.452617

Özdemir, A. S., Ayyıldız Durhan, T. ve Karaküçük, S. (2020). İçsel boş zaman motivasyon ölçeği geçerlilik ve güvenirlik çalışması. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(24), 2838-2855. DOI:10.26466-/opus.705201

Karaca, F. (2001). Din psikolojisinde metot sorunu ve bir Dindarlık Ölçeğinin Türk toplumuna standardizasyonu. EKEV Akademi Dergisi, 3(1), 187-201.

Başoğlu, T. (2019). Yükseköğretim kurumlarında toplam kalite yönetimi kapsamında çalışan memnuniyeti ile öğrenci memnuniyeti arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Esenyurt Üniversitesi, İstanbul.

Aktaş, M. (2008). Bursa ili muhasebe meslek mensuplarının muhasebe-kültür değerlerinin araştırılması (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Demir, B. (2016). Yapısal eşitlik modeli ile öğrencilerin iş bulma kaygılarına yönelik ölçek geliştirme: Cumhuriyet Üniversitesi İİBF'de bir uygulama (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.

Esin, İ. ve Akgül, M. H. (2022). İki Faktörlü İçselleştirilmiş Kilo Önyargısı Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 68-75.