Ölçek Kategorileri: 20 Psikiyatri /Klinik Psikoloji

Tanrıverdi, M. & Karantay-Mutluay, F. (2017). Reliability and validity of the Turkish version of the Impact of Childhood Neurological Disability Scale in children with epilepsy. Epilepsi, 23(3), 97-102. doi: 10.14744/epilepsi.2017.81894

Şar, V., Öztürk, E., ve İkikardeş, E. (2012). Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeğinin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenirliği. Türkiye Klinikleri, 32(4), 1054-1063. doi: 10.5336/medsci.2011-26947

Göktepe, K. (2014). Çocukluk çağı travma sonrası duygusal stres ölçeği'nin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).

Akın, A., Uysal, R. ve Çitemel, N. (2013). Çocukluk Deneyimleri Ölçeği' nin Türkçe' ye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(4), 1541-1550.

Salih-Zoroğlu, S. (1997). Çocukluk Çağı Disosiyasyon Soru Listesinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İstanbul.

Bayar, Ö. & Doğan, T. (2023). Çocukluk Dönemi Koruyucu Yaşantılar Ölçeği (ÇD-KYÖ): Çocuk istismarı ve ihmalinde koruyucu faktörlerin ölçülmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 68, 128-155.  https://doi.org/10.21764/maeuefd.1292407

Kaya, S. (2014). Çocukluk dönemi Örselenme Yaşantıları Ölçeği kısa formunun Türkçe'ye uyarlanması (Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Aslan, S. H., ve Alparslan, Z. N. (1999). Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeğinin bir üniversite öğrencisi örnekleminde geçerlik, güvenirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 10(4), 275-285.

İncekaş-Gassaloğlu, S., Baykara, B., Avcil, S. ve Demiral, Y. (2016). Çocukluk Otizmi Derecelendirme Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(4), 266-274.

Demircioğlu Özal, M. (2014). Alzheimer hastalarında cohen-mansfıeld ajitasyon envanteri'nin (cohen-mansfıeld agitation ınventory-CMAI) Türkçe uyarlaması, geçerlik ve güvenirliği (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Şafak, Y., Say Öcal, D., Özdel, K., Kuru, E., & Örsel, S. (2018). Dimensional Approach to Obsessive-Compulsive Disorder: Dimensional Obsessive-Compulsive Scale with Turkish Psychometric Properties. Turkish Journal of Psychiatry, 29(2).

Erinç, Z Ö. (2023) Çok Boyutlu Dijital Stres Ölçeği’nin Türkçe Geçerlilik Güvenilirlik Çalışması (Tez No. 10543772) [Tıpta Uzmanlık tezi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Sertaç, A. K., AK, H. B. ve Kılıç, C. (2014) . Çok Boyutlu Kan-yaralanma Fobisi Envanteri (ÇBKFE) geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi,25(1), 42-49.

Ak, S. (2010). Diş hekimi fobisi kan ve yaralanma fobisi dışında ayrı bir kategori olabilir mi: Demografik Fenomenolojik ve Klinik Özelliklerinin Araştırılması (Uzmanlık tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Koç, H., Şimşir-Gökalp, Z., & Seki, T. (2023). The relationships between self-control and distress among the emerging adults: A serial mediating roles of fear of missing out and social media addiction. Emerging Adulthood, 1-13. https://doi.org/10.1177/21676968231151776

Mızrak, Ö. E. (2006). Anksiyete bozukluğu ve/veya depresif bozukluk tanısı alan hastalarda çok boyutlu mükemmeliyetçilik ölçeği uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Birlik, E.(2020). Çok Boyutlu Öğretmen Mağduriyet Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Asya Studies, 5(18), 97-108. https://doi.org/10.31455/asya.1005226

Aydın, G. ve Demir, A. (1988). Çok Yönlü Depresyon Envanterinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 6(22), 1-6.

Saritepeci, M. (2021). Multiple Screen Addiction Scale: Validity and reliability study. Instructional Technology and Lifelong Learning 2(1), 1- 17. https://doi.org/10.52911/itall.796758

Dereboy, Ç., Şenol, S., Şener, Ş. ve Dereboy F. (2007). Conners Kısa Form Öğretmen ve Ana Baba Derecelendirme Ölçeklerinin geçerliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(1), 48-58.

Alkan, D., Kaner, S. ve Çakıcı, E. (2020). Conners Ana-Baba Derecelendirme Ölçeği-Yenilenmiş Uzun Formunun KKTC ilkokul öğrencileri için psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 21(Ek sayı.1), 62-69. http://doi.org/10.5455/apd.76887

Kaner, S., Büyüköztürk, Ş. ve İşeri, E. (2013). Conners Anababa Dereceleme Ölçeği-Yenilenmiş Kısa: Türkiye stardardizasyon çalışması. Noropsikiyatri Arşivi, 50(2), 100-109. https://www.dx.doi.org/10.4274/npa.y6219

Kaner, S., Büyüköztürk, Ş.ve İşeri, E.(2013). Conners Öğretmen Dereceleme Ölçeği-Yenilenmiş Kısa: Türkiye uyarlama çalışması.Eğitim ve Bilim,38(167), 81-97.

Dereboy, Ç., Şenol, S., Şener, Ş. ve Dereboy F. (2007). Conners Kısa Form Öğretmen ve Ana Baba Derecelendirme Ölçeklerinin geçerliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(1), 48-58.

Dereboy, Ç., Şener, Ş., Dereboy, İ. F. ve Sertcan, Y. (1997). Conners Öğretmen Derecelendirme Ölçeği Türkçe uyarlaması-2. Dikkat eksikliği, hiperaktivite ve davranım alt- ölçeklerinin uyarlanmasına doğru. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 4(1), 10-18.