Ölçek Kategorileri: 185 Sağlık Psikolojisi

Kılıç, C., Rezaki, M., Rezaki, B., Kaplan, I., Özgen, G., Sagduyu, A., & Özturk, M. O. (1997). General Health Questionnaire (GHQ12 & GHQ28): psychometric properties and factor structure of the scales in a Turkish primary care sample. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 32(6), 327-331.

Ege, E. (2005). Genital hijyen davranışları envanterinin geliştirilmesi ve verilen eğitimin genital hijyen davranışlarına etkisi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Kartal, A., Korkmaz Aslan, G., Kostu, N., & Tümer, A.(2020). Validity and reliability of the Turkish version of Geriatric Health Promotion Scale. International Journal of Nursing Practice,, e12832,1-9. https://doi.org/10.1111/ijn.12832

Özmert Ergin, S., & Güzel, A. (2024). Gıda Teknolojisi Neofobi Ölçeği Türkçe Geçerlik ve Güvenirliği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(1), 8-18. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1271627

PARLAK DEMİR Y, AKSU YILDIRIM S (2018). Assessment of Trunk Control in Patients with Neuromuscular Diseases: Validity and Reliability of the Trunk Impairment Scale. Türk Nöroloji Dergisi, 24(2), 130 – 119. 10.4274/tnd.36024

Kaya, S., Barsbay, S., & Karabulut, E. (2010). The Turkish version of the Safety Attitudes Questionnaire: Psychometric properties and baseline data. BMJ Quality & Safety, 19, 572-577. doi:10.1136/qshc.2008.032003

Aktürk, T. & Tanık, N. & Saçmacı, H. & Chia, Z. J. & Lim, K. S. (2020). Validity and reliability of the Turkish version of public attitudes toward epilepsy scale. Epilepsy & Behavior, 111, 107245. https://doi.org/10.1016/j.yebeh.2020.107245

Kaya, N. ve Işık, O. (2018). Hasta Güçlendirme Ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirliği. İşletme Bilimi Dergisi (JOBS), 6(1), 21-42. doi: 10.22139/jobs.403021

Türkmen, E., Baykal, Ü., Seren, Ş. ve Altuntaş, S. (2011). Hasta Güvenliği Kültürü Ölçeği'nin geliştirilmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(4), 38-46.

Eskigülek Y, Kav S. Validity and reliability of the Turkish version of the Patient Dignity Inventory. Palliat Support Care. 2021 Jun 25:1-8. doi: 10.1017/S1478951521000948.

Kavuran, E., Türkoğlu N., Özalp C. (2023, 28-30 Haziran). Hasta Katılım Ölçeği: Türkçe geçerlilik ve güvenirlilik çalışması [Bildiri sunumu]. Aıcnhs 2nd International Conference on New Horizons ın Scıence, Caıro, EGYPT.

Usta, D., Korkmaz, F., Akyar, İ., & Bonanomi, A. (2019). Patient Health Engagement Scale: Validity and reliability for Turkish patients with chronic diseases. Çukurova Medical Journal, 44(3), 1055-1063. DOI: 10.17826/cumj.482420

Derin, N. ve Demirel, E. T. (2013). Sağlık hizmetlerinde kalitenin göstergesi olan hasta memnuniyetine yönelik ölçek geliştirme çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1111-1130.

Kırılmaz, H., Ataç, C., Erdoğan, M., & Arslanoğlu, A. (2023). Turkish validity and reliability Of Patient-Centred Care Scale. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 10 (3), 337-347. https://doi.org/10.52880/sagakaderg.1332166

Çatal, E. (2007). Hasta Öğrenim Gereksinimleri Ölçeği’nin Türkiye’de geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Adaylar, M. (1995). Kronik hastalığı olan bireylerin hastalıktaki tutum, adaptasyon, algı ve öz - bakım yönelimleri (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Adaylar, M. (1995). Kronik hastalığı olan bireylerin hastalıktaki tutum, adaptasyon, algı ve öz - bakım yönelimleri (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Büyükkaya-Besen, D. (2009). Hastalığı kabul ölçeğinin türk toplumundaki diyabetik bireylere uyarlanması ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir.

Armay, Z. (2006). Hastalık algısı ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Armay, Z., Özkan, M., Kocaman, N. ve Özkan, S. (2007). Hastalık Algısı Ölçeğinin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Adli Psikiyatri Dergisi, 8, 271-280.

Aydemir, Ö., Dikici Sücüllüoğlu, D., Akdeniz, F., ve Kalaycı, F. (2012). Hastalık Yükü Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe sürümünün güvenilirlik ve geçerliliği. Nöropsikiyatri Arşivi Dergisi, 49, 276-280. doi: 10.4274/npa.y6179

Üstün, G. (2012). Hastanede Yatan Çocuklar İçin Psikososyal Semptomları Tanılama Ölçeğinin geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışması (Uzmanlık tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Kaya, S., Sain-Guven, G., Teleş, M., Korku, C., Aydan, S., Kar, A., Kartal, N., Koca, G.Ş.& Yıldız, A.(2017). Validity and reliability of the Turkish version of The Readiness For Hospital Discharge Scale/Short form. Journal of Nursing Management, 26, 295–301. doi: 10.1111/jonm.12547

Öztürk, N. (2019). Tıpta uzmanlık branşlarının tercihinde etkili olan faktörler üzerine bir araştırma [Yayınlanmamış doktora tezi]. Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.

Bahçecioğlu-Turan, G., Yilmaz-Karabulutlu, E., Özer, Z. (2022). Attitude Scale for the dietary therapy of hemodialysis patients: Turkish validity and reliability study. International Urology and Nephrology. https://doi.org/10.1007/s11255-022-03438-4